Allah’tan Başkası Adına Yemin Edilemez ile İlgili Hadisler

1618-) Sâlim’in babası Abdullah b. Ömer (radıyallahü anh)’den rivâyete göre: “Ömer, babam hakkı için babam adına derken Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) onun bu sözünü işitti ve şöyle buyurdu: Allah atalarınız adına yemin etmekten sizi yasaklıyor. Bunun üzerine Ömer bundan sonra ne kendi sözüm olarak nede bir başkasından naklederek baba adına yemin etmedim. Bu sözü ağzıma almadım.” (Müslim, Eyman 1; İbn Mâce, Keffare: 2) Bu konuda Sabit b. Dahhâk, İbn Abbâs, Ebû Hüreyre, Kuteyle ve Abdurrahman b. Semure’den de hadis rivâyet edilmiştir. İbn Ömer hadisi hasen sahihtir. Ebû Ubeyd diyor ki: Hadiste geçen “Vela Âsiran” kelimesinin anlamı onu başkasından da nakletmedim yani başkasının sözü olsa bile dilime almadım.

1619-) İbn Ömer (radıyallahü anh)’den rivâyete göre: Ömer bir kâfilede iken ve babası adına yemin edip dururken Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ona ulaştı ve şöyle buyurdu: “Allah atalarınız adına yemin etmekten sizi yasaklıyor. Bundan böyle yemin edecek kimse ya Allah adına yemin etsin veya sussun.” (Müslim, Eyman: 1; İbn Mâce, Keffare: 2) Bu hadis hasen sahihtir.