Avlanmanın Hükmü ile İlgili Hadisler

2849-) Adiyy b. Hâtim'den demiştir ki: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'e: (av üzerine) eğitilmiş köpekler salıyorum. O da bana (avı) tutuveriyor (ben bu avın etini) yiyebilir miyim? diye sordum da: Eğer eğitilmiş (olan bu) köpekleri gönderirken besmele çekmişsen yakalamış oldukları avları ye!" buyurdu, Eğer (avı) öldürmüşlerse de mi?" dedim: Onlara kendilerinden olmayan bir köpek katılmamış olmak şartıyla (yakaladıkları avı)) öldürmüş olsalar da" (yiyebilirsin) buyurdu. Ben (avlarımı) miraz ile avlıyorum, (miraz ile avladığım avları da) yiyebilir miyim?" dedim. Eğer mirazı besmele ile atmışsan ve (bu miraz hayvana) isabet edip (onun vücudunu) delmişse (etini) ye, (fakat hayvana sivri uçlarından biriyle değil de) iki ucu arasında kalan (kısmıy)la isabet etmişse yeme!" buyurdu. sayd 33, zebaih 1-2, 9; Müslim, sayd 1, 3-5; Tirmizî, sayd 6; Nesaî; sayd 2-3, 5,7-8,20-21, dahaya 19; İbn Mâce sayd 3; Darimî sayd 1; Ahmed b. Hanbel, IV-194-195, 256, 258, 377, 380.

2850-) Adiyy b. Hatim'den demiştir ki: (sallallahü aleyhi ve sellem)'e biz şu köpeklerle avcılık yapıyoruz, (bu hususta ne buyurursunuz?), diye sordum. Bana: Eğer (avın üzerine) eğitilmiş köpeklerini gönderiyorsan ve (onları gönderirken) üzerlerine besmele çekiyorsan, sana yakaladıkları avlardan yiyebilirsin, isterse (avı yakalayan köpek onu) öldürmüş olsun, fakat köpek (yakaladığı hayvanın bir kısmım) yerse, o başka. Eğer köpek (avın bir tarafını) yemişse sen (onu) yeme. Çünkü (köpeğin) onu kendisi için yakalamış olmasından korkarım." cevabını verdi. vudu 33, buyu' 3, zebâîh 2-3, 7-10, tevhid, 13; Müslim, sayd 1-3; Tirmizî, sayd 1, 6; İbn Mâce, sayd 3; Ahmed b. Hanbel, 1-231.

2851-) Adiyy b. Hâtim'den demiştir ki: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) (şöyle) buyurmuştur: Besmele çekerek okunu atıp da ertesi gün bulduğun avını (bir) su içerisinde bulmuş olmaman ve üzerinde senin okundan başka bir (okun) tesiri olmaması şartıyla yiyebilirsin. Senin (av üzerine göndermiş olduğun eğitimli) köpeklerine başka köpek karışacak olursa, (onların yakaladığı avı) yeme. Bilemezsin belki de onu (senin gönderdiğin) köpeklerden olmayan (bir köpek) öldürmüştür. zebâih 8; Müslim, sayd 6; Nesâî, sayd 16, 18-19; Ahmed b. Hanbel, IV-379.

2852-) Adiyy b. Hâtim'den bildirdiğine göre: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) " avladığın hayvan bir su içerisine batarak ölmüşse (onu) yeme." buyurmuştur. b. Hanbel, IV-378.

2853-) Adiyy b. Hâtim'den demiştir ki: (sallallahü aleyhi ve sellem): Eğittikten sonra besmele çekerek (av üzerine) gönderdiğin bir köpek ya da bir şahinin senin için yakaladığı avı yiyebilirsin" buyurdu. Ben de: öldürmüşse de mi? diye sordum. Eğer onu öldürmüş de onun hiç bir tarafını yememişse onu ancak senin için yakalamış demektir." buyurdu. Dâvud der ki: Şahin (yakalamış olduğu avın bir tarafını) yemisse bunda bir sakınca yoktur, (fakat) köpek (yaladığı avın bir tarafım) yemişse (o avın etini yemek) mekruh olur. Fakat kanını içmişse bunda bir sakınca yoktur. Sayd 3; Ahmed b. Hanbel, IV-375.

2854-) Ebû Sa'lebe'tü'l Huşenî'den demiştir ki: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) köpeğin avladığı av hakkında (şöyle) buyurdu: Köpeğini (avın üzerine) besmele çekerek göndermişsen (onun yakaladığı avı) yiyebilirsin. İsterse o avın bir tarafını yemiş olsun. Kendi ellerinle avladığını da ye!" b. Hanbel, IV-195.

2855-) Adiyy b. Hâtim'den (rivâyet olunduğuna göre) kendisi (Hazret-i Peygamber'e): Allah'ın Resulü, birimiz ava (bir ok) atıyor ve onun izini iki ya da üç gün takib ediyor, sonra onu üzerinde okuyla birlikte ölü olarak buluyor. (O kimse bu avın etini) yiyebilir mi?" diye sormuş, (Resûl-i Ekrem Efendimiz) İsterse evet" cevabım vermiş, Yahutta " isterse yiyebilir" buyurmuştur. zebâih 8.

2856-) Adiyy b. Hatim demiştir ki: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'e mi'raz (ile av avlamayı) sordum da: Eğer" (ava) sivri ucuyla değmişse (o avı) yiyebilirsin (fakat) sivri uçları arasında kalan kısmıyla değmişse o zaman (onu) yeme. Çünkü o vâkizdir" cevabını verdi. (Av üzerine) " köpeğimi gönderiyorum" dedim. Besmeleyle gönderdiğinde (o köpeğin yakaladığı avı) yiyebilirsin, yoksa yiyemezsin. Eğer (köpek yakaladığı) avdan yemişse (o avı da) yiyemezsin. Çünkü onu sadece kendisi için yakalamış (demek)tir. hadisi Aliyy b. Hâtim'den rivâyet eden Şa'bî, rivâyetine şöyle devam etti:) Daha sonra Adiyy Hazret-i Peygambere: Ben köpeğimi (avın) üzerine gönderiyorum (avın yanına vardığım zaman) avın üzerine (onunla birlikte) bir başka köpek daha buluyorum" demiş. Peygamber de o avın etini): Yeme, Çünkü sen ancak kendi köpeğin üzerine besmele çektin." buyurmuştur. buyu' 3, zebaih 1-2, 9; Müslim, sayd 3-4; Tirmizi, sayd 7; Nesâî, sayd 2, 8, 22-23; İbn Mâce, sayd 7; Darimî, sayd 4; Ahmed b. Hanbel, IV-256, 377.

2857-) Ebû İdris el Havlanî Aizullah demiştir ki; Rabia bint Yezid ed-Dimişkî'yi (şöyle) derken işittim: (Ben Resûlüllah sallallahü aleyhi ve sellem)'e: Allah'ın Rasûlü eğitilmiş olan köpeğimi, eğitilmemiş olan köpeğimle birlikte (av üzerine) salıyorum" (bunların beraberce yakalamış oldukları avın etini yiyebilir miyim?) diye sordum da Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) efendimiz: Eğitilmiş köpeğinle avladığın av (üzerine köpeği gönderirken) besmele çek ve (o avı) ye, eğitilmemiş olan köpeğinle avladığın ve (diri iken) kesmeye yetiştiğin avı da yiyebilirsin" cevabını verdi. zebaih 4-, 10; İbn Mâce, sayd 3; Müslim, sayd 8; Nesaî, sayd 4, Ahmed b. Hanbel IV-195.

2858-) Ebû Sa'lebe el-Huşenî demiştir ki: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bana: Ey Ebû Sa'lebe! Kendi yayınla ve köpeğinle avladığın avı yiyebilirsin" buyurdu. cümleyi Muhammed b. Harb'den, Mûsânnif Ebû Dâvûd'a nakleden Muhammed b. el Mûsâffa'dır. İbn el Mûsâffa bu cümleyi Mûsânnif Ebû Dâvûd'a bir de Bakıyye'den naklen rivâyet etmiştir. Bu ikinci rivâyetin senet zinciri içerisinde Ebû Sa'lebe de vardır. Bu ikinci yolla gelen rivâyette İbn Mûsâffa (Hazret-i Peygamber'in bu cümlenin sonunda " Eğitilmiş (olan köpeğinle) ve (yahutta) kendi elinle avladığın avı (canlı olarak ele geçirmişsen) keserek (ye) ve eğer ölü olarak ele geçirmişsen) kesmeden yiyebilirsin" (dediğini de) ilâve etti. zebaih 44; İbn Mâce, sayd 5; Ahmed b. Hanbel, 11-184, IV-195.

2859-) Amr b. Şuayb'ın dedesinden (rivâyet olunduğuna göre) Ebû Sa'lebe denilen bir arap (Hazret-i Peygamber'in huzuruna gelerek...) Allah'ın Rasûlü! Benim eğitilmiş bir köpeğin var, bunun avladığı av hakkında bana fetva ver(ir misin?) demiş. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) de: Eğer senin eğitilmiş köpeklerin varsa onların senin için yakaladıkları avı yiyebilirsin." buyurmuş (bunun üzerine adam): avı diri olarak ele geçirince) keserek, yahut da (ölü olarak ele geçirince) kesilmeden yiyebilir miyim? demiş (Hazret-i Peygamber de:) cevabını vermiş. (Sonra adam): o avın bir tarafını yese de mi? demiş. (Resûl-i Ekrem Efendimiz de:) o avın bir tarafım yemiş olsa da, (yiyebilirsin), buyurmuş. (Daha sonra O arap): Allah'ın Resulü, bana (kendisiyle avcılık yaptığım) yayım hakkında fetva ver, demiş. Peygamber de:) avladığın avı yiyebilirsin, buyurmuş. (Adam:) elime diri olarak geçerse) " kesilmiş olarak" yahutta (ölü olarak geçerse) " kesilmeden (yiyebilir miyim) demiş. Peygamber de) Evet, cevabını vermiş. (Bu defa adam): Allah'ın Rasûlü (bu av) gözümden (bir süre) kaybolmuşsa da (yiyebilir) mi (yim?) demiş. Ekrem Efendimiz de): Evet (hayvanın) bozulup kokuşmaması ve üzerinde senin okundan başka bir ok yarası bulunmamış olması şartıyla sen(in gözün) den (bir süre) kaybolmuş da olsa (yine onun etini yiyebilirsin), buyurmuş. (Daha sonra adam): Allah'ın Rasûlü! Bir de " bana kendilerine kaçınılmaz şekilde muhtaç olduğumuz yahudi kapları hakkında, fetva versen" demiş. (Rasûl-i Ekrem Efendimiz de) yıkar ve içlerinde yemek yersin, buyurmuş. zebaih 4, 10, 14; Müslim, sayd 8; Tirmizî, sayd 1, siyer 11; İbn-i Mâce, sayd 3; Nesâî, sayd 16; Darimî, siyer 56; Ahmed b. Hanbel, 11-184, IV-193, 195.