Ebû Tâlib Kıssası Bâbı ile İlgili Hadisler

3931-)  el-Abbâs ibnu Abdilmuttalib (radıyallahü anh)Peygamber'e: Seni amcan (Ebû Tâlib hakkında şefaat etmek)dan ne alıkoydu? Allah'a yemîn ederim ki, o seni her zaman saldırılardan korurdu ve senin için düşmanlarına karşı öfkelenirdi, dedi. Peygamber(sallallahü aleyhi ve sellem) Abbâs'a: "Ebû Tâlib şimdi topuklarına kadar -dibi yakın- ateşten bir çukur içindedir. Eğer benim şefaatim olmasaydı muhakkak o cehennemin en derin çukurunda bulunurdu" buyurdu.

3932-) Ma'mer ibn Râşid, ez-Zuhrî'den; o da Saîd ibnu'l-Müseyyeb'den haber verdi ki, babası Müseyyeb ibn Hazen (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Ebû Tâlib'e ölüm alâmetleri geldiği zaman, Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) onun yanına girdi. Ebû Tâlib'in yanında Ebû Cehl(ve Abdullah ibn Ebî Umeyye) bulunuyordu. Peygamber: "Ey amca! Lâ ilahe ille’llah kelimesini söyle ki, ben Allah'ın yanında bununla senin lehine hüccet getirip şefaat edeyim" dedi. Cehl ile Abdullah ibnu Ebî Umeyye: Yâ Ebâ Tâlib! Abdulmuttalib milletinden yüz mü çeviriyorsun? dediler. tevhîd kelimesini arza devam ettikçe) onlar da o sözlerini söylemekte devam ediyorlardı. Nihayet Ebû Talîb'in bunlara söylediği son söz: Ben, Abdulmuttalib milleti üzereyim, demek oldu. Bunun üzerine Peygamber: "Ben Allah tarafından nehyolunmadığım müddetçe senin için muhakkak mağfiret isteyeceğim" dedi. üzerine de şu âyetler inmiştir: o çılgın ateşin yârânı (cehennemlik) oldukları muhakkak meydana çıktıktan sonra, artık onların lehine, velev hısım olsunlar, ne Peygamber'in, ne de mü'min olanların istiğfar etmeleri doğru değildir"(et-Tevbe: 113) sen, her sevdiğini hidâyete erdiremezsin. Fakat Allah’tır ki, kimi dilerse ona hidâyet verir ve O, hidâyete erecekleri daha iyi bilendir"(el-Kasas: 56).

3933-) Ebû Saîd el-Hudrî (radıyallahü anh) Peygamber'in yanında amcası Ebû Tâlib(in iyilikleri) zikredildiği sırada, Peygamber'in şöyle buyurduğunu işitmiştir: "Umarım ki benim şefaatim, kıyâmet gününde amcama fayda verecektir. Şefaatimle amcam topuklarına çıkabilen ateşten bir çukura konulacak, oradan beyni kaynayacaktır" İbrahim ibn Hamza tahdîs etti: Bize ibnu Ebî Hazım ile ed-Derâverdî, Yezîd ibn Hâd'den bu hadîsi tahdîs etti ve: "Oradan dimağının aslı kaynar" buyurdu, demiştir.