Hazarda Teyemmüm ile İlgili Hadisler

329-) ..İbn Abbâs (radıyallahü anhümâ)'nın azatlısı Umeyr şöyle demiştir: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'ın zevcesi Meymune (radıyallahü anhâ)'nın azatlısı Abdurrahman b. Yesâr'la birlikte geldik ve Ebû Cuheym b. Haris b. Simme el-Ensâri'nin yanına girdik. Ebû Cuheym şunları söyledi: (sallallahü aleyhi ve sellem) Bi'ri Cemel tarafından geliyordu. Kendisine bir adam rastlayıp selâm verdi. Fakat Resûlüllah selâmını almadı. Bir duvara gelip yüzünü ve ellerini meshetti sonra da adamın selâmını aldı." teyemmüm 3; Müslim, hayz 114; Nesâî, tahâre 194; Ahmed b. Hanbel, IV, 169.

330-) (Abdullah İbn Ömer'in azatlısı) Nâfi' demiştir ki; ihtiyaç için İbn Ömer'le beraber İbn Abbâs'a gittik. İbn Ömer, (İbn Abbâs'la ilgili olan) ihtiyacım giderdi, (sonra döndük). İbn Ömer o günkü konuşması arasında şöyle dedi: yollar(ın)dan birinde bir adam büyük veya küçük abdestinden çıkmış olan Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'a rastlayıp selâm verdi. Fakat Efendimiz selâmını almadı. Adam nerde ise sokakta kayboluyordu (uzaklaşmıştı) ki, Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) ellerini duvara vurdu yüzünü meshetti. Sonra tekrar vurdu, kollarını meshetti, sonra da adamın selâmını iade edip şöyle buyurdu: Selâmını almadığıma sebep abdestsiz olmamdan başka bir şey değildir." sadece Ebû Dâvûd rivâyet etmiştir. Dâvûd buyurdu ki; b. Hanbel'i, " (Bu hadisin râvilerinden olan) Muhammed b. Sabit teyemmüm hakkında münker bir hadis rivâyet etti" derken işittim. (Ebû Dâvûd'un talebeleriden) İbn Dâse de şöyle demiştir: Dâvûd; Bu kıssadaki yere iki defa vurmanın Resûlüllah aleyhisselâmdan nakledildiğinde Muhammed b. Sabit'e mutâbeat edilmemiştir. (Başkaları) onu İbn Ömer'in fiilî olarak rivâyet etmişlerdir" dedi.

331-) Nâfi, İbn Ömer (radıyallahü anhümâ)’ın şöyle dediğini rivâyet etmiştir: (sallallahü aleyhi ve sellem) def-i hacetten gelmişti ki, Bi’r-i Cemel'in yanında bir adam (Ebû Cuheym) kendisi ile karşılaşıp selâm verdi. hemen selâmım almadı. Ancak duvara yönetip de, elini üzerine koyup yüzünü ve ellerini meshettikten sonra o zatın selâmını aldı. teyemmüm 3; Müslim, hayz 114; Nesaî, tahâre İ94; Ahmed b. Hanbel IV, 169.