İnsanların Zararlarından Sakınmak ile İlgili Hadisler

4861-) (Abdullah b. Amr İbn el-Feğvâ el Hıızaî'nin) babası şöyle demiştir: (sallallahü aleyhi ve sellem) Fetih'ten sonra (bir gün) beni çağırdı ve Mekke'de Kureyş arasında dağıtması için Ebû Süfyan'a benimle (bir mikdar) mal göndermek istedi ve: (Yolculuk için) kendine bir arkadaş ara" buyurdu. Bunun üzerine Amr b. Umeyye ed-Damrî yanıma gelip: (bir yolculuğa) çıkmak istediğin ve (bu yolculuk için de) bir arkadaş aradığın (haberi) bana erişti. (Bu haber doğru mudur?) dedi. Ben de: dedim. ben sana arkadaşım, cevabını verdi. Bunun üzerine (doğru) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'e geldim ve: (Bu yolculuk için kendime) bir arkadaş buldum, dedim. diye sordu. İbn Ümeyye e'd Damrî'dir, cevabını verdim. (Onunla birlikte): Onun memleketine vardığın zaman O'na karşı ihtiyatlı davran. Nitekim (vaktiyle) biri büyük biraderine bile güvenme? demiş" buyurdu. Kısa bir süre sonra (Amr ile birlikte yolculuğa) çıktık ve nihayet Ebvâ denilen yere varınca (arkadaşım) bana: Bir ihtiyaçtan dolayı Veddan'da bulunan kavmime (gitmek) istiyorum, beni (burada) bekle(yebilir) misin," dedi ben de: Selâmetle (git)" dedim. (Arkadaşım kavmine) dönüp gidince, Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'in sözünü hatırladım ve hemen deveme yükümü yükletip onu koşturarak oradan ayrıldım. " Edâfir" denilen yere vardığımda bir de baktım ki (arkadaşım) beş on kişilik bir kalabalıkla önüme geçmeye çalışıyor. (Bunun üzerine) devemi (iyice) hızlandırıp onu geride bıraktım. Kendisini geçtiğimi görünce (etrafında bulunan kalabalık) dönüp gitti ve (Amr tek başına) yanıma geldi ve: ihtiyacım vardı da- dedi. Ben de: cevabını verdim, (sonra yola) devam ettik. Mekke'ye doğru geldik de (bana emanet edilen) malı Ebû Süfyan'a ver(ebil)dim.

4862-) Hazret-i Ebû Hüreyre'den (rivâyet edildiğine göre) Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem): Akıllı bir müslüman bir delikten iki defa sokulmaz." buyurmuştur. edeb 83; Müslim zühd 63; İbn Mace, fiten 13; Darimî, rikak 65; Ahmed, II, 115, 379.