Kabir Ve Kabir Azabı ile İlgili Hadisler

4752-) el-Berâ İbn Âzib'den rivâyet edildiğine göre Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur. Şüphesiz ki müslümana kabirde soru sorulduğu zaman Allah'dan başka bir ilah olmadığına ve Muhammed (sallallahü aleyhi ve sellem)'in Allah'ın elçisi olduğuna şahidlik etmesi (var ya!). İşte buyruğunda anlatılan hal odur." Aziz ve celil olan Allah'ın " Allah inananları dünya hayatında da âhirette de sağlam sözle tesbit eder." İbrahim (14), 27. buyurduğu odur." cenâiz K9: tefsir sure 14/2; Müslim, cenne 73; Tirmîzî, tefsir 15/1; Nesâi, cenaiz, 114; İbn Mace, zühd 32.

4753-) Enes İbn Mâlik'clen demiştir ki: Allah'ın peygamberi bir gün Neccar oğullarının hurmalığına girmişti (orada bulunan kabirlerden korkunç) bir ses işitti de korktu. Bunun üzerine: Bu kabirlerde yatanlar kimlerdir?" dedi. Ey Allah'ın Rasulü, (onlar) cahiliyye döneminde ölen bir takım insanlardır" dediler (Peygamber efendimiz de): "Cehennem azabından ve Deccal'in Fitnesinden Allah'a sığınınız" buyurdu. Bunun üzerine "Bu da niçin (oluyor), Ey Allah'ın rasulü?" dediler. (Hazret-i Peygamber de şöyle) buyurdu: ki bir mü'min kabrine konduğu zaman ona bir melek gelir ve ona: Sen (dünyada iken) kime ibadet ediyordun? diye sorar. Yüce Allah o mü'mine hidayet vermişse; Allah'a ibadet ediyordum" der, bunun üzerine kendisine: Sen şu (peygamber olarak gönderildiği söylenen) kimse hakkında ne dersin?" diye sorarlar. (O mü'min de): O Allah'ın kulu ve rasulüdür" cevabını verir. Artık bundan sonra kendisine başka bir soru sorulmaz. (Ruhen) Cehennemde bulunan evine götürülür ve: Bu (ev) senin evindir, cehennemde senin için (hazırlanmış) idi. Fakat Allah seni korudu ve sana acıdı da onu sana cennette bir evle değiştiriverdi." denir. (O mü'min de): Beni bırakınız gideyim de ailemi müjdeleyeyim" der. Kendisine: Hayır olmaz, sen burada kabrinde otur." cevabını verirler. ki kafir kabrine konduğu zaman kendisine bir melek gelip sertçe çıkışır da: Sen (dünyada) neye tapıyordun?" diye sorar. O da: Bilmiyorum" cevabını verir. (Melek de ona) " Bilmez ve hakka uymaz ol" der, sonra ona: Şu (Peygamber olduğunu söylenen) kimse hakkında ne dersiniz?" denir. (O kafir de onun hakkında onu yalanlayan) " Halkın dediğini derim" cevabını verir. Bunun üzerine (o melek) onun kulakları arasına demirden bir tokmak vurur; (o adam) öyle bir bağırış bağırır ki, insan ve cinnilerden başka onu bütün yaratıklar işitir." cenaiz 70.

4754-) (Şu bir önceki hadisin) bir benzerini de (yine) aynı senedle Abdulvehhab rivâyet etti; (Abdulvehhab) dedi ki: Bir kul kabrine konup ta arkadaşları undan ayrılıp gittiği zaman, o, (kendisinden uzaklaşmakta olan) arkadaşlarının ayak tıkıltılarını duyar. Hemen arkasından iki melek gelip ona (şöyle) derler..." (Abdülvehhab aşağı yukarı bir) önceki hadise yakın şeyler rivâyet etti ve bu hadiste (şunları da) söyledi: Kafirle münafık meleğe (şöyle) derler." (Yani bu hadise bir öncekinden farklı olarak) " münafık" kelimesini de ilave etti (ve rivâyetine devam ederek şöyle) dedi: (Onun çıkardığı) bu feryadı ins ve cinden başka ona yakın olan herkes işitir."

4755-) Berâ İbn Âzib'den demiştir ki: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ile birlikte ensardan bir adamın cenazesinde bulunarak defnetmek üzere Bakî’ mezarlığına doğru yola çıktık. Daha kabrin kazılması tamamlanmadan kabre vardık. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) oturdu, kabrin etrafına biz de oturduk. Sanki başlarımızın üzerinde birer kuş varmış gibi (sakin duruyor) idik. (Hazret-i Peygamber) elindeki bir çöple yeri karıştırıyordu. Derken başını kaldırıp iki ya da üç defa: Kabir azabından Allah'a sığınınız" buyurdu. rivâyetinde burada (şu) ilave vardır: (Hazret-i Peygamber şöyle) buyurdu: Muhakkak ki (ölü kendisini defnedenler) dönüp giderlerken (soru meleği tarafından) kendisine: Ey adanı, Rabbin kimdir? Dinin nedir, peygamberin kimdir?" diye sorulduğu sırada (onların) ayak seslerini duyar." (da hadisin bundan sonraki kısmını şöyle) rivâyet etti: (Hazret-i Peygamber sözlerine devam ederek şöyle) dedi: Ve ona iki melek gelir. Onu oturtarak ona " Rabbin kimdir?" derler: Allah’dır, der sonra ona: nedir? derler: İslâm'dır, der, sonra: Şu size gönderilen adam da kimdir? diye sorarlar. Salat ve selâm üzerine olsun, O Allah'ın Rasûlüdür, cevabını verir. Sonra bunu: Sana öğreten nedir?" derler; (o da): Ben Allah'ın Kitabım okudum, ona inandım ve (onu) tasdik ettim der." Cerir'in rivâyetinde (şu) ilave vardı: Bu (nu bana öğreten şey) Aziz ve Celil olan Allah'ın (şu) sözüdür: Allah inananları dünya hayatında da ahirette de sağlam bir sözle tesbit eder." (İbrahim (14) 27) hadisin bundan) sonra (ki kısmında hadisin ravileri olan Cerir ile Ebû Muaviye rivâyetlerinde) birleşerek hadisin kalan kısmını şöyle rivâyet ettiler: (Hazret-i Peygamber sözlerine devamla şöyle) buyurdu: Bunun üzerine gökten bir münadî Kulum doğru söyledi. Ona cennetten bir yer hazırlayınız ve ona cennete (açılan) bir kapı açınız. Hemen arkasından o kula (cennetin) esintisi ve hoş kokusu gelmeye başlar ve daha kabrinde iken ufku gözünün alabildiği kadarınca açılıp genişler. " Kafire gelince..." (Hazret-i Peygamber hadisin bu kısmında) kafirin ölümünü anlattı. (Onun ölümün nasıl zor ve şiddetli olduğunu açıkladıktan sonra şöyle) buyurdu: Muhakkak ki kafirin ruhu da cesedine iade edilir. Sonra ona iki melek gelip onu oturtarak kendisine: kimdir? derler O (korkusundan): hık-mık edip: cevabını verir. Bunun üzerine nedir? derler (yine) hık-mık ederek: der, sonra: gönderilen adam da ne oluyor? derler, (yine) hık-mık edip: cevabını verir. Bunun üzerine gökten bir bir münadi: söylüyor, ona cehennemden bir yer hazırlayınız. Cehennem elbiselerinden bir elbise giydirin. Ve ona Cehenneme (açılan kapılardan) bir kapı açınız." diye seslenir. O sırada (cehennemin) sıcağı yakıcı havası kendisine gelmeye başlar. Kabri kendisine (öyle bir) daraltılır (ki) kaburga kemikleri birbirine girer." Cerir'in rivâyetinde (şu) ilave vardır: Sonra ona yanında demirden bir tokmak olan kör ve dilsiz (bir zebani) Mûsâllat edilir. Eğer o (tokmak) dağa vurulsa (dağ) toz haline gelir. (Zebanı) o tokmağı o kafire öyle bir vurur ki, o vuruşu (n sesini) insanla cinden başka şark ve garb arası (nda bulunan tüm varlıklar) işitir. (O kafir de yediği bu darbe ile) toz haline gelir, sonra (azabın devam etmesi için o kafirin) ruh(u tekrar) kendisine iade edilir." cenâiz 114; İbn Mâce, zühd, 32.

4756-) (Bir önceki) hadisin bir benzeri Ebû Ömer Zazan'dan rivâyet edilmiştir.