Kıran Haccı[30] ile İlgili Hadisler

949-) Cafer b. Muhammed, babasından naklediyor: Mikdad b. Esved, Sükya'da Ali b. Ebî Talib'in huzuruna girdi. Hazret-i Ali deve yavrularına bulamaç yediriyordu. Bak, Osman b. Affan hacc-ı kıran yapmayı yasaklıyor» diye söze başladı. Bunun üzerine Hazret-i Ali, ellerinin unlu hamurlu olduğunu unutarak Osman b. Affan'ın huzuruna kadar gitti. Sen hacc-ı kıran yapmayı yasaklıyormuşsun, öyle mi?» dedi. Hazret-i Osman: Bu benim takdirim!» diye karşılık verince Hazret-i Ali kızgın bir vaziyette: «Emrine amadeyim Allahım, emret! Hacla umreye (Hacc-ı kıran'a) niyet ettim!» diyerek oradan çıktı.

950-) İmâm-ı Mâlik'ten: Biz Medineliler arasında da durum aynıdır. Hacc-ı kıran yapan kimse saçlarını kısaltmaz, eğer kurbanı yanında ise kesinceye kadar ihramlıya haram olan hiç bir şeyi yapmaz. Bayram günü Mina'da ihramdan çıkar.»

951-) Süleyman b. Yesar'dan: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), veda haccına çıktığı zaman ashaptan bazısı sadece hac, bazısı sadece umre, bazısı da hacla umre için beraber ihrama girdi. (Tavaftan sonra) sırf hacca ve hacla umreye niyet edenler ihramdan çıkmadılar, sadece umreye niyet edip umre için ihrama girenler ise çıktılar. Süleyman b. Yesâr, mürsel olarak Rivâyet etmiştir. 36. hadiste, Ebu'l-Esved, Urve-Aişe senediyle mevsûl olarak nakletmiştir. Bkz. Şeybanî,393

952-) İmâm-ı Mâlik'den: Bazı âlimlerin şöyle dediklerini işittim: Umre için ihrama girdikten sonra hac için de ihrama girmeyi isteyen kimse eğer tavafını ve sa'yini yapmışsa olur. Çünkü İbn Ömer: «Eğer Kabe'yi tavafınıza engel olunursa Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ile beraberken yaptığımız gibi yaparız» deyip arkadaşlarına dönerek: «ikisi de aynı şeydir, şahidim olun ki ben hacla umreye beraber niyet ettim.» dediği zaman böyle yapmıştı. Buhârî, Muhsar, 27/1; Müslim, Hacc, 15/180.

953-) İmâm-ı Mâlik'ten: Veda haccında ashap umre için ihrama girmişti. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) onlara «Yanında hedyi (kurbanlığı) olan hacla beraber umre için de ihrama girsin. Sonra her ikisini bitirmeden ihramdan çıkmaz.» buyurdu. Buhârî, Hacc, 25/31 (Aişe'den); Müslim, Hacc, 15/111. Ayrıca bkz. Şeybanî, 394