Ölüm Karşısında Yüksek Sesle Ağlamak ile İlgili Hadisler

3129-) Ümmü Atiyye'den demiştir ki: (sallallahü aleyhi ve sellem) bizi (ölüm karşısında) yüksek sesle ağlamaktan nehyetmiştir." cenaiz 46, tefsir sûre (60) 3, Ahkam, 49; Nesâî, zine 25; İbn Mace, cenaiz 51; Müslim cenaiz, 35; Ahmed b. Hanbel 1-87, 107, 121, 133, 150, 159; V-85.

Kaynak: Sünen-i Ebu Davud, Cenazeler Bölümü
Konu: Ölüm Karşısında Yüksek Sesle Ağlamak
3130-) Ebû Said Hudri'den demiştir ki: (sallallahü aleyhi ve sellem) ölünün iyiliklerini saya saya yüksek sesle ağlayan kadın(lar)a ve (onu) dinleyen kadın(lar)a lanet etmiştir. b. Hanbel 111-65.

Kaynak: Sünen-i Ebu Davud, Cenazeler Bölümü
Konu: Ölüm Karşısında Yüksek Sesle Ağlamak
3131-) İbn Ömer'den demiştir ki: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): Şüphesiz ki ölü, aile halkının kendisine ağlamasından dolayı azab görür." buyurdu. Bu (hadis Hazret-i) Âişe'ye anlatılınca İbn Ömer'i kasdederek (Bu sözü nakleden kişi) " Yanılmıştır, çünkü Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) bir kabre uğradı da gerçekten şunun sahibi (küfrü sebebiyle) azab görmekte aile halkı da kendisine ağlamaktadır, buyurdu." dedi. Sonra " Hiçbir günahkâr başkasının günahını çekmez." (17), 15. (mealindeki âyet-i kerimeyi) okudu Hennad Hazret-i Âişe'nin bu sözünü) Ebû Muaviye'den (Hazret-i Peygamber) " Bir yahudinin kabrine uğradı" (şeklinde) rivâyet etti. cenaiz 32, 33, 44, Megazi 8; Müslim, cenaiz 16, 18, 19, 22, 23, 25, 27, 28; Tirmizî, cenaiz 22, 24; Nesaî, cenaiz 13,15; İbn Mâce, cenaiz 54, 58; Muvatta, cenaiz 37; Ahmed b. Hanbel, 1-36, 38, 41, 42, 45, 47, 54; 11-31, 38, 34; IV-437.

Kaynak: Sünen-i Ebu Davud, Cenazeler Bölümü
Konu: Ölüm Karşısında Yüksek Sesle Ağlamak
3132-) Yezid b. Evs'den demiştir ki: Mûsâ, ağır (hasta) iken yanına girmiştim. Karısı ağlamaya başladı. Yahut ta ağlamaya yeltendi. Bunun üzerine (Ebû Mûsâ) ona " Sen Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'i ve (bu mevzuda) söylediklerini duymadın mı? dedi. (Karısı) evet (duydum) dedi (ve) ağıdı kesti. (Bu hadisi Yezid ve Evs'den rivâyet eden İbrahim dedi ki:) Ebû Mûsâ ölünce, Yezid (bana) dedi ki: (Ebû Mûsâ öldükten sonra ben o) kadınla karşılaştım ve kendisine " Ebû Mûsâ'nın Resûlüllah'in sözünü işitmedin mi- diye sana (söylediği) ve (işitince) sustuğun sözü neydi?" dedim. saç yolan (musibet karşısında) feryad eden ve yaka yırtan bizden değildir." buyurdu diye cevap verdi. iman 167; Nesâî, cenaiz 18, 20, 21; İbn Mace, cenaiz 52, Ahmed b. Hanbel IV-396, 397, 404, 405, 411, 416.

Kaynak: Sünen-i Ebu Davud, Cenazeler Bölümü
Konu: Ölüm Karşısında Yüksek Sesle Ağlamak
3133-) (Hazret-i Peygamberle) biatlaşan kadınlardan olan bir kadından (rivâyet olunmuştur) ki: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'in iyilikte (kendisine itaat edeceğimize dair) bizden aldığı söz içerisinde, iyilikte kendisine isyan etmeyeceğimize (özellikle musibet karşısında) yüzü(müzü) tırmalamayacağımıza, vah vah diye feryad etmeyeceğimize, yaka(mızı) yırtmayacağımıza, saç(larımızı) dağıtmayacağımıza dair aldığı (söz) de vardı.

Kaynak: Sünen-i Ebu Davud, Cenazeler Bölümü
Konu: Ölüm Karşısında Yüksek Sesle Ağlamak