Vaaz Ve Nasihat Etmenin Hükmü ile İlgili Hadisler

3667-) Avf b. Mâlik el-Eşcaî'den, ben Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'ı şöyle buyururken işittim dediği rivâyet olunmuştur: Devlet başkanı, memur ve büyüklük taslayandan başka vaaz eden olmaz."

3668-) Ebû Saîd el-Hudrî (radıyallahü anh)'den şöyle dediği rivâyet olunmuştur: fakirlerinden oluşan bir cemaatle birlikte oturuyordum. Onlardan bazıları (avret mahallerine yakın olan) bazı çıplak yerlerini (üzerleri iyi örtülü olan) bazı (arkadaşlarının arkalarına gizlenmek suretiyle) örtüyorlardı. (Orada bulunan bir Kur'an) okuyucu (su) bize (Kur'an) okuyordu. O sırada Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) çıkageldi ve yanımıza gelip durdu. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) gelince (Kur'an) okuyan (kimse okumayı bırakıp) sustu. Bunun üzerine (Hazret-i Peygamber bize) selâm verdi ve," Ne yapıyorsunuz?" diye sordu. (Biz de) " Ey Allah'ın Rasûlu, bu bizim okuyucumuzdur. Bize Kur'an okuyordu, biz de yüce Allah'ın kitabını dinliyorduk" cevabını verdik. üzerine Allah'ın Rasûlu (sallallahü aleyhi ve sellem), " Ümmetimden, kendileri ile birlikte sabretmekle emrolunduğum kimseler yaratan Allah'a hamd olsun" diye hamdü senada bulundu. Aramızda kendisini (yakınlık bakımından hepimize) eşit (derecede) tutabilmek için (tam) ortamıza oturdu. Hazret-i Peygamber'in aralarına oturuş şeklini anlatabilmek için) eliyle, " İşte şöyle" diye işaret etti, (sonra sözlerine devamla şöyle dedi: Orada bulunan halk) hemen (onun etrafında) halka oldular, (hepsinin yüzleri) onun karşısına geldi. (Fakat) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'ın karanlıkta onlardan, benden başka birini tanıyabildiğini zannetmiyordum. (sallallahü aleyhi ve sellem) (bizi karşısında bu şekilde görünce); Ey muhacirlerin fakirleri, sizi kıyamet gününde (kavuşacağınız) tam bir nurla müjdeliyorum. Siz cennete zenginlerden yarım gün önce gireceksiniz. Bir (tam) gün (dünya senesiyle) beşyüz senedir" buyurdu. zühd 37; Tirmizî, zühd 27; İbn Mâce, zühd 6; Ahmed b. Hanbel, II, 169, III, 324.

3669-) Enes b. Mâlik (radıyallahü anh)'den rivâyet olunduğuna göre Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur: Sabah namazından sonra güneş doğ(up ta bir mızrak boyu çıkıncaya kadar Allah'ı zikreden bir toplulukla beraber oturmam bana İsmail (aleyhis-selâm)'in çocuklarından dördünü kölelikten kurtarmamdan daha sevimlidir. namazından sonra güneş batıncaya kadar Allah'ı zikreden bir cemaatle beraber oturmam ise bana dört insanı kölelikten kurtarmamdan daha sevimlidir."

3670-) Abdullah (b. Mes'ud) (radıyallahü anhümâ)'dan şöyle dediği rivâyet olunmuştur: (sallallahü aleyhi ve sellem) bana (bir gün); Bana Nisa sûresini oku" buyurdu. Ben de, Kur'an sana indirildiği halde (onu) sana ben mi okuyayım? dedim. (Hazret-i Peygamber); Gerçekten onu ben başkasından dinlemeyi (çok) seviyorum" buyurdu. üzerine kendisine (bu sûreyi ) " Her ümmetten bir şahit getirdiğimiz zaman (halleri) nice olur?" Nisa, (4) 41. âyetine kadar okudum. Sonra başımı kaldırınca bir de baktım ki (Resûlüllah'm) gözlerinden yaş akıyordu. fedâilül-Kur'an 32; Müslim, salâtül-müsafirîn 248; Tirmizî, tefsir sûre (4) 11.