Yüce Allahın: Allaha Yeminlerinin Bütün Hızıyla And Ettiler Ki, Eğer Kendilerine İstedikleri Gibi Bir Âyet Gelirse, Herhalde Ona İnanacaklar. De Ki: Âyetler Ancak Allah Nezdindedir... El-enâm: Kavli Bâbı ile İlgili Hadisler

6735-) el-Berâ ibn Âzib (radıyallahü anh):Peygamber(sallallahü aleyhi ve sellem) bizlere, bize karşı yemîn eden kimsenin yeminini kabul etmemizi emretti, demiştir.

6736-) Bize Âsim el-Ahvel haber verdi: Ben Ebû Usmân'dan işittim; o Usâme'den şöyle tahdîs ediyordu: Rasûlüllah(sallallahü aleyhi ve sellem)'ın bir kızı haber gönderdi. Rasûlüllah'ın beraberinde Usâme ibn Zeyd, Sa'd ibn Ubâde, Ubeyy ibn Ka'b bulunuyorlardı. Kızı: Oğlum ölmeye yaklaştı, hemen bize geliniz! diyordu. Rasûlüllah kızına selâm söylüyor ve: "Allah'ın aldığı ve verdiği herşey kendisine âiddir. Ve herşeyin Allah katında ta'yîn edilmiş bir ömrü vardır. Sabret ve sabrın sevabını Allah'tan bekle!" buyuruyordu. kızı tekrar haber yollayıp, bu sefer yemîn vererek muhakkak gelmesini istedi. Bunun üzerine Rasûlüllah kalktı, biz de O'nunla beraber kalktık. Rasûlüllah kızının evine varıp oturunca hasta çocuk kendisine verildi. Rasûlüllah çocuğu kucağına oturttu. Çocuğun nefsi gidip geliyor, can çekişiyordu. Rasûlüllah'ın iki gözü yaş döküyordu. ibn Ubâde: Yâ Rasûlallah! Bu yaş, bu ağlama nedir? dedi. Rasûlüllah: "Bu (sessiz) ağlama ve gözyaşı, Allah'ın kullarından dileyeceği kimselerin gönüllerine koyduğu (ilâhî) bir rahmettir. Allah ancak kullarından merhametli olanlara merhamet eder -yahut: Allah bunu ancak kullarından merhametli olan gönüllere ihsan eder-" buyurdu.

6737-) Bana Mâlik, İbn Şihâb'dan; o da İbnu'l-Müseyyeb'den; o da Ebû Hureyre (radıyallahü anh)'den tahdîs etti ki, Rasûlüllah(sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur: "Müslümanlardan üç çocuğu ölen kimseye cehennem ateşi dokunmaz, ancak Allah'ın yemini yerini bulacak kadar görür".

6738-) Harise ibnu Vehb el-Huzâî (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Ben Peygamber(sallallahü aleyhi ve sellem)'den işittim: "Size cennet ehline delâlet edip bildireyim: Her zaif olan, insanlar tarafından zaîf görülen (mütevazı') mü'mindîr. O şayet Allah üzerine birşeye yemîn etse, Allah muhakkak onu yemininde gerçek çıkarırdı. Size cehennem ehlini de bildireyim; Onlar da her katı yürekli, kibirli ve hileci, ululuk taslayan kimselerdir" buyuruyordu.