Zekat Memürlarını Hoşnüd Etme Bâbı ile İlgili Hadisler

2345-) Bize Ebû Kâmil Fudayl b. Hüseyin El-Cahderî rivâyet etti. ki): Bize Abdülvâhid b. Ziyâd rivâyet etti. ki): Muhammed b. Ebî İsmail rivâyet etti. ki): Bize Abdurrahmân b. Hilâl El-Absi, Cerir b. Abdillâh'dan naklen rivâyet etti. Cerîr Şöyle dedi: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'e Bedevilerden bir takım insanlar gelerek: «Zekât me'mûrlarından bâzı kimseler bize gelip zulmediyorlar.» dediler. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) «Siz, zekât me'mûrlarınızı hoşnut edin.» buyurdular. ki: Ben, bu hadîsi Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’den işideli benden hiç bir zekât me'mûru hoşnûd olmaksızın ayrılmamıştır.»

2346-) Bize Ebû Bekir b. Ebî Şeybe rivâyet etti. ki): Bize Abdurrahîm b. Süleyman rivâyet etti. H. Muhammed b. Beşşâr da rivâyet etti. ki): Bize Yahya b. Saîd rivâyet etti. H. İshâk dahi rivâyet etti. ki): Bize Ebû Üsâme haber verdi. Bu râvîlerin hepsi Muhammed b. Ebî İsmail'den bu isnâdla bu hadîsin benzerini rivâyet etmişlerdir. Sâi'nin cem'idir; «Zekât me'mûru» mânasına gelir. dahi: Zekât me'mûru, demektir. me'mûrunu hoşnûd etmek, farz olan zekâtı ona vermek ve ona hüsn-ü muamelede bulunmakla olur. diyor ki: «Bu, zevat me'mûrunun fâsiklık yapmadığına göredir. Fâsiklık yaparsa me'mûr azlolunur, zekâtı ona vermek îcâb etmez. Hattâ verilse, zekât yerine geçmez. Zülüm ma'siyetsiz de olabilir. Çünkü haddi tecâvüzden ibarettir. Bunda mekruhlar da dâhildir.