Cenaze Namazı Kılan Kimsenin Namazdan Sonra Bir Vasıtaya Binmesi Bâbı ile İlgili Hadisler

2282-) Bize Yahya b. Yahya ile Ebû Bekir b. Eb) Şeybe rivâyet ettiler. Lafız Yahya'nındır. Ebû Bekir: (Bize rivâyet etti.) tabî-rini kullandı. Yahya: (Bize Vekî’ Mâlik b. Miğvel'den, o da Simâk b. Harb'den, o da Câbir b. Semura'dan naklen haber verdi.) dedi. Câbir şunları söylemiş: (sallallahü aleyhi ve sellem)'e çıplak bir at getirdiler de, İbn Dahdahın cenazesinden dönerken ona bindi. Bize, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'in etrafında yürüyorduk.»

2283-) Bize Muhammedü'bnü'l - Müsennâ İle Muhammedü'bnü Beş şar rivâyet ettiler. Lafız İbn Müsennâ'nındır. Dediler ki: Bize Muhammedü'bnü Ca'fer rivâyet etti. ki): Bize Şu'be, Simâk b. Harb' den, o da Câbir b. Semura'dan naklen rivâyet etti. Câbir Şöyle dedi: (sallallahü aleyhi ve sellem), İbn Dahdahın cenaze namazını kıldı. Sonra kendisine çıplak bir at getirdiler. Atı bir adam tutarak, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bindi. Derken at şahlanmaya başladı. Biz onu tâkib ediyor, arkasından koşuyorduk. Bu arada cemaattan biri şunları söyledi: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) (Cennette İbn Dahdah için asılmış yahut sarkıtılmış nice hurma salkımları vardır.) buyurdu. Yahut Şu'be, Ebû'd-Dahdah için, demiştir. Dahdah'ın ismi malûm değildir. (sallallahü aleyhi ve sellem)'in arkasından yürümek, ashâb-ı kirâm’ın âdetleri idi. cenaze arkasından binek gitmeyi kerih görmüşlerdir. Çünkü Ebû Dâvûd'un tahric ettiği bir hadîsde şöyle denilmektedir: -Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e bir hayvan getirdiler, kendisi bir cenaze ile beraberdi ve hayvana binmedi. Cenazeden dönüşte hayvanı tekrar getirdiler. Bu defa bindi. Kendilerine neden böyle yaptıkları soruldukta: Benimle beraber melekler de yürüyorlardı. Onlar yürürken binemezdim; buyurdular. Hazret-i Sevbân'dan rivâyet ettiği bir hadisde dahi: «Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) ile birlikte bir cenazeye çıktık. Hayvana binmiş bâzı insanlar gördü ve: Siz utanmıyor musunuz, melekler yaya gidiyor; siz hayvanların sırtına kurulmuşsunuz; buyurdular.» denilmektedir. (sallallahü aleyhi ve sellem)'in bu hadisine sebep şudur: Bir yetim, Hazret-i Ebû Lübâbe ile bir hurmalık hakkında dâvaya düşmüş. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), Ebû Lübâbe'ye Hurmalığı yetime vermesini emir buyurmuş. Fakat; hurmalığa karşılık olarak cennette sana hurma salkımı var.» dediği hâlde Ebû Lübâbe buna razı olmamış, yetim ağlamış. O zaman Ebû'd-Dahdâh bunu işiterek Ebû Lübâbe'ye bahçesini vermek suretiyle hurmalığı ondan satın almış, sonra Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’e-. Ben bu bahçeyi bu yetime verirsem bana da cennette hurma salkımı var mı? diye sormuş. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)- Evet, Ebû'd-Dahtâh için cennette nice hurma salkımları var; buyurmuşlar. cemaattan bir zât bu hâdiseyi hatırlayarak Ebü'd -Dahdâh'in cenazesinden dönüşte arkadaşlarına nakletmiştir.