Hasımların Bâzısının Diğeri Hakkındaki Kelâmı Bâbı ile İlgili Hadisler
2455-)
Abdullah ibn Mes'ûd (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):, "Her kim müslümân bir kimsenin malını koparıp almak için yemininde yalancı olarak and içerse, kıyâmet gününde Allah kendisine öfkeli olduğu hâlde kavuşur" buyurdu.
Kaynak: Sahîh-i Buhârî, Kitâbu'l-husûmât
Konu: Hasımların Bâzısının Diğeri Hakkındaki Kelâmı Bâbı
2456-)
Râvî dedi ki: Eş'as ibn Kays el-Kindî şöyle dedi: Vallahi bu iş benim hakkımda olmuştu: Benimle Yahûdî bir adam arasında bir arazî vardı. O bu arazîyi inkâr etti. Ben de onu Peygamber'e getirdim. Rasûlüllah bana: "Senin bir beyyinen var mı?" dedi. Ben: Hayır yok, dedim. Râvî dedi ki: Bu sefer Rasûlüllah Yahudi'ye hitaben: "Yemin et" buyurdu. Râvî dedi ki: Ben: Yâ Rasûlallah, o takdîrde bu adam yemîn eder ve benim malımı alıp götürür, dedim. Bunun üzerine Yüce Allah şu âyeti indirdi: Allah'a olan ahidlerine ve yeminlerine bedel az bir bahâyı satın alanlar; işte onlar: Onlar için âhirette hiçbir nasîb yoktur. Allah kıyâmet günü onlarla konuşmaz, onlara bakmaz, onları temize çıkarmaz. Onlar için pek acıklı bir azâb vardır"(Âlu İmrân: 77)
Kaynak: Sahîh-i Buhârî, Kitâbu'l-husûmât
Konu: Hasımların Bâzısının Diğeri Hakkındaki Kelâmı Bâbı
2457-)
Ka'b ibn Mâlik (radıyallahü anh), Abdullah ibn Ebî Hadred el-Eslemî (radıyallahü anh)'deki bir alacağını mescidde istemiş. Her ikisinin sesleri, evinde bulunan Rasûlüllah işitecek derecede yükselmiş.Rasûlüllah onlara doğru çıkıp, hücrenin perdesini açmış da: "Yâ Ka'b!" diye nida etmiş. Ka'b: Lebbeyk yâ Rasûlallah! Deyince, Rasûlüllah elleriyle işaret ederek: "Alacağından şu kadarını, yâni yarısını bağışla!" buyurmuş. Ka'b hemen: bağışladım yâ Rasûlallah! Demiş. (Bunun üzerine İbnu Ebî Hadred'e) " (Şimdi) kalk o diğer yarıyı öde!" diye emretmiştir.
Kaynak: Sahîh-i Buhârî, Kitâbu'l-husûmât
Konu: Hasımların Bâzısının Diğeri Hakkındaki Kelâmı Bâbı
2458-)
Abdurrahmân ibn Abd el-Kaarî şöyle demiştir: Ben Omer ibnu'l-Hattâb(radıyallahü anh)'dan işittim, şöyle diyordu: Ben Hişâm ibn Hakîm ibn Hizâm'ı el-Furkan Sûresi'ni benim okumakta olduğumdan başka lehçe üzerine okurken işittim. Bana o sûreyi Rasûlüllah okutmuş idi. Hemen önüne geçmeyi kurdum. Sonra ona namazdan ayrılıncaya kadar mühlet verdim. Sonra ridâsına sarılıp onu çektim ve kendisini Rasûlüllah'a getirdim ve: Ben bundan el-Furkaan Sûresi'ni Sen'in bana okuttuğun lehçeden başka bir lehçe üzerine okurken işittim, dedim. Rasûlüllah bana: "Onu serbest bırak!" buyurdu; sonra ona hitaben: "Oku!" buyurdu. O da okudu. Rasûlüllah: "Bu sûre işte böyle indirildi" dedi; sonra bana:"Oku" buyurdu. de okudum. Rasûlüllah yine: "Sûre işte böyle indirildi. Şüphesiz ki, Kur'ân yedi harf üzere indirilmiştir. Bu yedi ile indirilmiş olandan, kolay geleni okuyunuz" buyurdu.
Kaynak: Sahîh-i Buhârî, Kitâbu'l-husûmât
Konu: Hasımların Bâzısının Diğeri Hakkındaki Kelâmı Bâbı