İmam İdareci Kanı Affetmeyi Tavsiye Eder ile İlgili Hadisler
4498-)
Şüreyh el-Huzâi (radıyallahü anh)’den; Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur: Bir kimse öldürülme veya yaralanmaya maruz kalırsa o (ölenin varisi) şu üç şeyden birisini seçer: Ya kısas yapar, ya affeder yada diyet alır. Eğer dördüncü bir şey isterse onu engelleyin. Kimde bundan (bu üç şeyden birini seçtikten) sonra haddi aşar (başka birşey isterse) onun için acı verici bir azâb vardır." Mace: diyet 3, Dârimi, diyât I.
Kaynak: Sünen-i Ebu Davud, Diyetler Bahsi
Konu: İmam İdareci Kanı Affetmeyi Tavsiye Eder
4499-)
Enes b. Mâlik (radıyallahü anh)’den; şöyle demiştir: (sallallahü aleyhi ve sellem)’a kısası gerektiren bir suç (lu) getirildiğinde, onun ancak affı emr (tavsiye) ettiğini gördüm. Kasâme 29. İbn Mace, diyât 35.
Kaynak: Sünen-i Ebu Davud, Diyetler Bahsi
Konu: İmam İdareci Kanı Affetmeyi Tavsiye Eder
4500-)
Ebû Hureyre (radıyallahü anh)’den; şöyle demiştir: (sallallahü aleyhi ve sellem) zamanında bir adam öldürüldü. Dava Resûlüllaha getirildi. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) katili, maktulün velisine teslim etti. Ya Resûlallah! Vallahi ben onu öldürmeyi istemedim" dedi. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) maktulün velisine: Haberin olsun, eğer o doğru söylüyorsa (ve buna rağmen) sen onu öldürürsen cehenneme girersin" buyurdu. Adam da katili serbest bıraktı. elleri arkadan enli bir kayışla bağlı idi, kayışını sürüyerek çıktı. Bu yüzden adam " zû nis'a=kayışlı" diye adlandırıldı. diyât 13, Nesâi, Kasâme 6, İbn Mâce, diyât 34.
Kaynak: Sünen-i Ebu Davud, Diyetler Bahsi
Konu: İmam İdareci Kanı Affetmeyi Tavsiye Eder
4501-)
Vâil b. Hucr (radıyallahü anh) şöyle demiştir: (sallallahü aleyhi ve sellem)’in yanında idim. Boynunda kayış bağlı bir katil getirildi. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) maktulün velisini çağırdı ve: Onu affediyor musun?" dedi. Adam: cevâbını verdi. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): Ondan diyet mi alıyorsun?" buyurdu. dedi. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): Onu öldürecek misin?" diye sordu. Adam: dedi. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): A! onu götür" dedi. seferinde: Haberin olsun, eğer sen onu affedersen, o hem kendi günahını hem de öldürdüğü kişinin günâhı ile döner" buyurdu. derki: üzerine maktulün velisi katili affetti. Ben onu, kayışını sürürken gördüm. kasâme 6-7. Müslim 33.
Kaynak: Sünen-i Ebu Davud, Diyetler Bahsi
Konu: İmam İdareci Kanı Affetmeyi Tavsiye Eder
4502-)
Bize Ubeydullah Ömer b. Meysere haber verdi, bize Yahya b. Said haber verdi, " Bana Cami b. Metar haber verdi" dedi. Bana Alkame b. Vâil (önceki hadisi) aynı isnâd ve manâ ile rivâyet etti.
Kaynak: Sünen-i Ebu Davud, Diyetler Bahsi
Konu: İmam İdareci Kanı Affetmeyi Tavsiye Eder
4503-)
Alkame b. Vâil (radıyallahü anh)’in babası (Vâil)’den rivâyet etti (ğine göre); Vâil şöyle dedi: Bir adam Habeşli birisini Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e getirip: adam kardeşimi öldürdü, dedi. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Habeşliye: nasıl öldürdün? diye sordu Habeşli: balta vurdum, maksadım onu öldürmek değildi, karşılığını verdi. diyetini ödeyecek malın var mı? Habeşli: Resûlüllah: göndersem de, insanlardan isteyerek onun diyetini toplasan olur mu? buna ne dersin? Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): (efendilerin) sana onun diyetini verirler mi? üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) adama (maktulün velisine): Onu al" buyurdu. Adam, öldürmek için katili çıkardı. (Peşinden) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): Şüphesiz eğer adam onu öldürürse aynen onun gibidir" buyurdu. Bunun üzerine maktulün velisi katili, Resûlüllah’ın sözünü işiteceği bir yere götürdü ve şöyle dedi: (Ya Resûlallah!) İşte adam, onun hakkında dilediğini emret" dedi. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): salıver, arkadaşının (maktulün) ve onun günahı ile döner, (yüklenir) de Cehennemliklerden olur buyurdu. Adam da katili salıverdi. kasâme 32, Nesâi, Kasame 7.
Kaynak: Sünen-i Ebu Davud, Diyetler Bahsi
Konu: İmam İdareci Kanı Affetmeyi Tavsiye Eder
4504-)
Ebû Ümâme b. Sehl (radıyallahü anh)’den; şöyle demiştir: (radıyallahü anh) evde mahsur iken, biz onunla birlikte idik. Evde bir giriş vardı. Oradan giren Belattaki Belât: Sözlükle bir çeşit taştır. Ancak, Medinedeki bir mevkiye ad olmuştur. Burada maksat orasıdır. lerin sözünü işitirdi. Osman (radıyallahü anh) oraya girdi ve rengi değişmiş bir vaziyette yanımıza çıkıp şöyle dedi: Onlar az önce beni öldürmekle tehdid ediyorlardı." Biz; Yâ emira’l-mü'minin onlara karşı Allah sana yeter" dedik. Beni niçin öldür(mek ist)iyorlar?! Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'ı: Bir müslümanın kanı, şu üç şeyden birisi dışında helâl değildir: Müslüman olduktan sonra küfre düşmek, İhsandan İhsan; bir kimsenin sahih bir nikâhla evlenip, eşi ile cinsi temas kurduktan sonra elde etliği konumdur. sonra zina ve bir can mukabili olmadan birisini öldürmek" diye buyururken dinledim. (Hazret-i Osman devamla şöyle dedi):’'Vallahi ben Câhiliyye devrinde de İslâm döneminde de hiç zina etmedim, Allah beni hidâyete erdileliden beri, onun yerine benim için başka bir din olmasını istemedim ve hiçbir kimseyi öldürmedim. Beni ne sebeple öldürecekler?!.." Davüd şöyle der: Bekir ve Osman (r. anhüma) şarabi cahiliye devrinde terkettiler.
Kaynak: Sünen-i Ebu Davud, Diyetler Bahsi
Konu: İmam İdareci Kanı Affetmeyi Tavsiye Eder
4505-)
Urve b. Zübeyr, babasından; Mûsâ; ve dedesinden de, ikisi de Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ile birlikte Huneyn gazvesine iştirak ettiler dedi.- Bu hadisi Mûsânnif Ebû Dâvûd'a. Mûsâ b. İsmail, Vehb b. Beyân ve Ahmet b. Sfıid cl-Hemedâni haber vermişlerdir. Gelecek metin, Vehb'in rivâyetidir. Vehb'in rivâyetine göre Urve b. Zübeyr. hadisi baabasindan rivâyet etmiştir. Mûsâ b. İsmail ise onun babası ile dedesinden rivâyet elliğini ve onların her ikisinin Huneyn gazvesine sahil olduklarını söylemiştir. Şimdi tekrar Vehb rivâyetine dönüyoruz: şöyle rivâyet etmiştir: b. Cessâme el-Leysî, İslâm döneminde, Eşca' boyundan bir adamı öldürdü. -Bu, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in hükmettiği ilk diyettir- -Uyeyne, el-Eşcaî'nin katli konusunda konuştu. Çünkü o, (öldürülen Eşcaî gibi) Gatafan kabilesindendi. Ekra' b. Habis de Muhallim'in tarafından konuştu. Çünkü o da (Muhallim gibi) Hındef kabilesindendi. esnada sesler yükseldi, husûmet ve gürültü çoğaldı. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): Ya Uyeyne! Diyeti kabul etmiyor musun?" dedi. Uyeyne: kadınları benim kadınlarımın düştüğü keder ve sıkıntıya düşünceye kadar, hayır (kabul etmem) vallahi, dedi. sesler (yine) yükseldi, husûmet ve gürültü çoğaldı. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) tekrar: Yâ Uyeyne! diyeti kabul etmiyor musun?" buyurdu. Uyeyne yine önceki söylediğini tekrarladı. Nihayet Beni Leys kabilesinden, üzerinde zırh ve elinde silâh olan Mükeytil adındaki adam ayağa kalkıp: Resûlallah! Ben bunun, İslâm'ın şu ilk günlerinde yaptığı şeye bir koyun sürüsünden başka bir mesel bulamıyorum; şöyle ki: Sürü suya vardığında öndekiler taşlanırsa arkadakiler kaçar. Bugün (kısas konusundaki) sünnetini işle. İstersen yarın değiştir, Bu cümle hirdarb-ı meselin manâsıdır, İzah esnasında gerekli Açıklama yapılacaktır. dedi. (sallallahü aleyhi ve sellem): Şimdi hemen elli (deve). Medineye döndüğümüz zaman elli (deve)" buyurdu. olay, Resûlüllah'ın seferlerinden birisinde oldu. Muhallim (katil) uzun boylu esmer bir adamdı. insanlar tarafından sevilirdi. İnsanlar, o kurtuluncaya kadar (yardım etmeye) devam ettiler. Resûlüllah'ın huzurunda Muhallim'in gözlerinden yaşlar boşanıyordu " Yâ Resûlüllah! Ben sana gelen bu işi işledim, Allah'a tevbe ediyorum. Yâ Resûlüllah! Benim için Allah'tan af dile" dedi. (sallallahü aleyhi ve sellem): Sen onu İslâm'ın daha ilk günlerinde silâhınla öldürdün demek!" Yüksek sesle: Allah'ım, Muhallim'i bağışlama" dedi. Seleme şunu da ilâve etti: Muhallim, elbisesinin ucu ile gözyaşlarını silerek kalktı." İbn Mace. diyet 4. İbn İshak şöyle dedi: Onun kavmi, bundan sonra Resûlüllahın onun için bağışlanma dilediğini iddia ettiler." Ebû Dâvud şöyle der: Nadr b. Şümeyi: el-ğıyer; diyettir" dedi.
Kaynak: Sünen-i Ebu Davud, Diyetler Bahsi
Konu: İmam İdareci Kanı Affetmeyi Tavsiye Eder