Mâlik Olmadığı Şey Hususunda, Masiyet Hususunda Ve Öfke Hâlinde Yapılan Yemîn İn Hükmü Bâbı ile İlgili Hadisler

6759-) Ebû Mûsâ el-Eş'arî (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Arkadaşlarım Eş'arîler (Tebûk seferinde) kendilerine binek ve yük hayvanı istemek üzere beni Peygamber(sallallahü aleyhi ve sellem)'e gönderdiler... Peygamber: "Vallahi ben sizleri hiçbir hayvana bindiremem!" buyurdu. O sırada ben kendisini öfkeli bir hâlde bulmuştum... (Kederli bir hâlde geri döndükten bir süre sonra ben Bilâl tarafından Peygamber'in yanına çağrıldım.) Bu sefer Peygamber'e geldiğimde bana: "Arkadaşlarına git ve onlara: Allah yahut Rasûlüllah sizleri develere yükleyecektir! de!" buyurdu.

6760-)  Bize Yûnus ibn Yezîd el-Eylî tahdîs edip şöyle dedi: ez-Zuhrî'den işittim, şöyle dedi: Ben Urve ibnu'z-Zubeyr'den, Saîd ibnu'l-Müseyyeb'den, Alkame ibn Kays'tan, Ubeydullah ibn Utbe'den Peygamber'in zevcesi Âişe'nin hadîsini, yânı iftira sâhiblerinin kendisi aleyhinde söylediklerini söyledikleri zaman, Allah'ın Âişe'yi onların dedikodularından temize çıkarıp berî kılması hadîsini işittim. Bu dört zâtın herbiri bana bu hadîsten bir kısmını tahdîs ettiler. Âişe (r.anha) şöyle demiştir: Allah "O uydurma haberi getirenler içinizden bir zümredir. Onu sizin için bir şerr sanmayın. Bil’akis o sizin için bir hayırdır... "(en-Nûr 11- 21) âyetlerini; bu on âyeti indirdi. Bunların hepsi benim berâetim hakkındadır. İşte Allah benim berâetim hakkında bu âyetleri indirince, babam Ebû Bekr es-Sıddîk hısımlığından dolayı, nafaka vermekte bulunduğu Mıstah ibn Usâse hakkında: Kızım Âişe'ye bu iftirayı söyledikten sonra vallahi ben Mıstah'a ebediyyen birşey vermem! diye yemîn etti. üzerine Allah: "Sizden fazilet ve servet sahibi olanlar hısımlarına, yoksullara, Allah yolunda hicret edenlere vermelerinde kusur etmesin, affetsin..." (en-Nûn 22) âyetini indirdi. âyetin inmesi üzerine Ebû Bekr: Vallahi ben Allah'ın beni mağfiret etmesini muhakkak severim, dedi ve Mıstah'a veregeldiği nafakayı tekrar vermeğe başladı. Ben bu nafakayı ondan ebediyyen koparmam! dedi.

6761-) Zehdem ibn Mudrıb şöyle demiştir: Biz Ebû Mûsâ el- Eş'arî (radıyallahü anh)'nin yanında bulunuyorduk. Kendisi şöyle dedi: Ben Eş'arîler'den bir topluluk içindeRasûlüllah(sallallahü aleyhi ve sellem)'a geldim. Ben O'nu bu sırada öfkelenmiş hâlde buldum. Kendisinden bizleri develere yüklemesini istedik. Rasûlüllah bizleri.yüklemiyeceğine yemîn etti. Bir müddet sonra da: "Vallahi inşâallah ben birşeyeyemîn eder ve sonra ondan başkasını yemîn ettiğim şeyden daha hayırlı görürsem, muhakkak o hayırlı olanı yapar, yeminimi de keffâretle çözer kurtulurum " buyurdu.