Şâm Toprağından Olan Mûte Gazvesi Bâbı ile İlgili Hadisler

3409-) Âmir eş-Şa'bî şöyle demiştir: Abdullah ibn Omer, Cafer'in oğlu Abdullah'a rastlayıp selâm verdiği zaman: Selâm sana ey iki kanatlının oğlu! Derdi.

3410-) Ebû Hazım şöyle demiştir: Ben Hâlid ibnu'l-Velîd'den işittim, şöyle diyordu: Yemîn ederim ki, Mûte harbi gününde elimde dokuz kılıç kırıldı. Yalnız elimde Yemen'e mensûb ağzı enli Bir kılıç kırılmayıp dayandı.

4305-) Saîd ibn Ebî Hilâl şöyle demiştir: Ve bana Nâfi' haber verdi; ona da İbn Omer, Mûte günü Ca'fer'i öldürülmüş hâlde gördüğünü bildirip, şöyle haber vermiştir: Ben Ca'fer'in vücûdunda süngü ve kılıç darbesi olarak elli yara saydım. Bu elli yaradan hiçbirisi arkasında değildi.

4306-) Abdullah ibn Omer(radıyallahü anh) şöyle demiştir: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Mûte gazvesinde Zeyd ibn Hârise'yi kumandan ta'yîn etti de: "Eğer Zeyd öldürülürse Ca'fer komutandır. Ca'fer de öldürülürse Abdullah ibn Revaha komutandır" buyurdu. ibn Omer: Bu gazvede ben de mücâhidler içinde bulundum. Biz Ca'fer ibn Ebî Tâlib'i(şehîd edildikten sonra) aradık da, onu şehîdler arasında bulduk. Onun bedeninde doksan küsur süngü ve ok yarası tesbît ettik.

4307-)  Bize Hammâd ibn Zeyd, Eyyûb'dan; o da Humeyd ibn Hilâl'den; o da Enes (radıyallahü anh)'ten şöyle tahdîs etti: Peygamber(sallallahü aleyhi ve sellem) Zeyd'in, Ca'fer'in ve Abdullah ibn Revâha'nın şehîd edildiklerim, insanlara onların haberleri gelmeden önce bildirdi. Peygamber: "Zeyd sancağı eline aldı, vuruldu. Sonra Ca'fer aldı, o da vurulup şehîd oldu. Sonra bayrağı İbnu Revâha aldı, o da vurulup şehîd oldu" buyurdu. bunları bildirirken iki gözü yaş döküyordu. Sonra Peygamber: "Nihayet sancağı Allah'ın kılıçlarından bir kılıç (olan Hâlid ibn Velîd) aldı; neticede Allah mücâhidlere fethi müyesser kıldı" buyurdu.

4308-)  Ben Yahya ibn Saîd el-Ensârî'den işittim, o şöyle dedi: Bana Abdurrahmân ibn Saîd'in kızı Amre haber verip şöyle dedi: Ben Âişe(r.anha)'den işittim, şöyle diyordu: Zeyd ibnu Hârise'nin Ca'fer ibn Ebî Tâlib'in ve Abdullah ibn Revâha'nın öldürüldükleri haberi geldiği zaman Rasûlüllah(sallallahü aleyhi ve sellem) mescidde oturdu, kendisinde hüzün ve keder biliniyordu. devamla dedi ki: Ben de kapının Rasûlüllah'ın görüleceği bir aralığından kendisine bakıyordum. Bu sırada Rasûlüllah'a birisi geldi ve: Ey Rasûlallah! Ca'fer'in kadınları... dedi ve onların ağlamalarını zikretti. da o kimseye, kadınları çığlıkla ağlamaktan nehyetmesini emretti. dedi ki: O adam gitti, sonra ikinci defa geldi ve: Ben kadınları nehyettîm, dedi de, onların kendisine itaat etmediklerini zikretti. dedi ki: Rasûlüllah yine kadınları men' edin diye buyurdu. O zât yine gitti, sonra geldi de: Vallah kadınlar bize galebe ettiler, dedi. Âişe: Rasûlüllah o adama: "Bu kadınların ağızlarına toprak saç!" buyurdu. Âişe dedi ki: Ben o adama: Allah senin burnunu topraklasın (zelîl etsin)! Vallahi sen ne sana verdiği emri yerine getirdin, ne de Rasûlüllah'ı bulunduğu meşakkati ve hüznü içinde kendi hâline bıraktın! Diye çıkıştım.

4311-) Hâlid ibnu'l-Velîd'den işittim, o şöyle diyordu: Yemîn ederim ki, Mûte gazvesi gününde elimde dokuz kılıç kırıldı ve elimde yalnız Yemen'e mensûb ağzı enli bir kılıç dayandı.

4312-) en-Nu'mân ibn Beşîr (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Abdullah ibnu Revâha bir hastalığı sırasında bayıldı da kızkardeşi ve en-Nu'mân ibn Beşîr'in anası olan Amre, onu öldü sanarak: "Vah benim dağım dayanağım! Vah şuyum, vah buyum!" diye, İbn Revâha'nın birtakım vasıflarını sayarak ağlamaya başladı. İbn Revâha o baygınlıktan ayrıldığı zaman kızkardeşi Amre'ye: Sen benim hakkımda birşey söyledikçe (bir melek tarafından) bana: Sen böyle misin? Denildi, dedi (de ağlamasını nehyetti).

4313-) en-Nu'mân ibn Beşîr (radıyallahü anh): Abdullah ibn Revâha bayıldı, deyip geçen hadîsi söyledi. Bunda şunu ziyâde etti: Abdullah ibn Revâha (Mûte gazvesinde) öldüğü zaman kızkardeşi Amre ona ağlamadı.