Genel ile İlgili Hadisler

6416-) îbni Ömer'den (r.a.) rivayetle: İnsanlarca değersiz ve çirkin karşılandığı halde nice akıllı, Allah'a olan kulluğunu bilerek ve akıllıca yürüten kimseler vardır ki yarın kurtulurlar. Yine nice tatlı dilli, yakışıklı, şanlı şerefli kimseler de vardır ki, yarın Kıyamet Gününde helak olurlar.

6417-) Ebû Zer (r.a.) rivayet ediyor: Silâhla Öldürülen nice kimse vardır ki ne şehiddir ve ne de övülmeye değer. Yatağında eceliyle ölen nice kimseler de vardır ki Allah katında sıddîk ve şehiddirler.

6418-) îbni Ömer'den (r.a.) rivayetle Peygamber Efendimiz (a.s.m.) şöyle buyurmuşlardır: Nice ahu gözlü huriler vardır ki mehirleri sadece bir avuç buğday veya bir o kadar hurmadır.

6419-) îbni Ömer (r.a.) rivayet ediyor: Güne başlayan nice kimseler vardır ki onu tamamlayamadan ölür. Yarını bekleyen nice kimseler de vardır ki yarına çıkmadan ölür.

6421-) İbni Ömer'den (r.a.) rivayetle: Dünya da garip veya yolcu gibi ol. Kendini kabre girmişlerden say.

6422-) Ebû Hüreyre (r.a.) rivayet ediyor: Haramdan titizlikle kaçın ki insanların en çok ibadet edeni olasın. Kanaat sahibi ol ki insanların en çok şükredeni olasın. Kendin için istediğini diğer insanlar için de iste ki kâmil mü'min olasın. Sana komşu olana güzel davran ki tam Müslüman olasın. Az gül. Çünkü çok gülmek kalbi öldürür.

6430-) îbni Mes'ûd'dan (r.a.) rivayetle: Ben sizi mezar ziyaretinden menetmiştim. Mezarları ziyaret edin. Çünkü bu sizi dünyaya aşırı bağlanmaktan soğutur ve âhireti hatırlatır.

6431-) Enes (r.a.) rivayet ediyor: Sizi kabir ziyaretinden menetmiştim. Bundan böyle mezarları ziyaret edin. Çünkü bu, kalbi inceltir, gözü yaşartır ve âhireti hatırlatır. Hiçbir kötü söz söylemeyin.

6433-) Hakem bin Umeyr'den (r.a.) rivayetle: Dünyada misafir gibi olun. Camileri ev edinin. Kalblerinizi inceliğe ve yumuşaklığa alıştırın. Çokça tefekkür edin ve ağlayın. Nefsin kötü arzuları sizi ayrılığa düşürmesin. İçinde oturamayacağımz binalar yapıyorsunuz. Yiyemeyeceğiniz şeyler topluyorsunuz. Ulaşamayacağınız emeller besliyorsunuz.

6434-) Ibnı Mes ua (r.a.) rivayet ediyor: İlme, öğrenip yaşayarak sahip çıkın. Onu sadece nakledenler olmayın.

6435-) Ümm-ü Habibe'den (r.a.) rivayetle: İnsanoğlunun bütün sözleri lehinde değil, aleyhindedir. İyiliği tavsiye etmesi, kötülükten sakındırması veya aziz ve celil olan Allah'ı anması müstesna.

6436-) Enes'den (r.a.) rivayetle: Gök ehlinin ençok söyledikleri söz "Lâ havle velâ kuvvete illâ billah"ür.

6441-) Ebu'd-Derda (r.a.) rivayet ediyor: Ey Uveymir! Kıyamet Günü sana "Âlim miydin, cahil miydin?" diye sorulduğunda halin ne olacak? Eğer "Âlimdim" dersen sana bildiğinle ne amel yaptın?" diye sorulacak. "Cahildim" dersen "Cahil kalmanda mazeretin neydi? Neden ilim öğrenmedin?" diye sorulacak.

6443-) Cabir'den (r.a.) rivayetle: Zayıflarının güçlülerinden hakkının alınmadığı bir milleti Allah nasıl yüceltir?

6444-) Büreyde (r.a.) rivayet ediyor: Zayıfının güçlüsünden çekinmeden hakkını alamadığı bir milleti Allah nasıl yüceltir?

6446-) Ebû'd-Derda'dan (r.a.) rivayetle: Yiyeceklerinizi ölçülü tartılı kullanın. Ki sizin için bereketlensin.

6450-) Ebû Said (r.a.) rivayet ediyor: Büyük günahlar yedi tanedir: "Allah'a ortak koşmak, Allah'ın haram kıldığı canı haksız yere öldürmek, namuslu kimseye zina isnad etmek, savaştan kaçmak, faiz yemek, yetim malı yemek, hicret ettikten sonra bedevîliğe geri dönmek."

6456-) Ebû Berze (r.a.) rivayet ediyor: Yalan yüzü karartır. Koğuculuk da kabir azabına sebep olur.

6458-) Yahya bin Ebî Kesir'den (r,a.) rivayetle: Asalet takvadır. Şeref tevazûdur. Kuvvetli îman tokgözlülüktür.

6462-) Ebâ Hüreyre'den (r.a.) rivayetle: Hikmetli söz mü'minin yitiğidir. Bulduğu yerde alması en fazla onun hakkıdır.

6466-) İbni Ömer (r.a.) rivayet ediyor: Kevser Cennette bir nehirdir. Kıyıları altından olup inci ve yakutlar üzerinden akar. Toprağı miskten daha güzel kokar. Suyu baldan daha tatlı, kardan daha beyazdır.

6468-) Şeddad bin Evs'den (r.a.) rivayetle: Akıllı, nefsine boyun eğdiren ve ölümden sonrası için çalışandır. Aciz ise nefsini kötü arzularında alabildiğince serbest bırakan ve Allah'a kuru ümitler besleyendir.

6474-) Bera (r.a.) rivayet ediyor: Resûlullah insanların en güzel yüzlüsü ve en güzel ahlaklısıydı. Ne aşın derecede uzun ve ne de kısaydı.

6477-) Enes'den (r.a.) rivayetle: Resûlullah insanların en güzeli, en cömerdi, en cesuruydu.

6480-) Ebû Said (r.a.) rivayet ediyor: Resûl-ü Ekrem (a.s.m.) perde arkasındaki bakire kızdan daha hayalıydı.

6482-) İsmail bin Ayyaş'dan rivayetle: Resûlullah insanların kötülüklerine karşı insanların en sabırhsıydı.

6486-) Enes (r.a.) rivayet ediyor: Resûl-ü Ekrem (a.s.m.) yapı olarak insanların orta olanı idi: Ne aşırı derecede uzun, ne de kısa idi. Buğday tenliydi. Ne çok beyaz, ne de esmerdi. Saçı ne çok kıvırcık, ne de tam düzdü.

6493-) Resûl-ü Ekrem (a.s.m.) zâtında büyüktü. İnsanların gözünde ve gönlünde de büyüktü. Yüzü ayın ondördü gibi parlardı. Ne fazla uzun, ne de kısaydı, orta boyluydu. Kafası büyükçe idi. Saçı taralı, dalgalı ve düzgündü. Kolayca iki tarafa ayrılırdı. Uzattığında kulak memelerini geçmezdi. Buğday tenliydi. Geniş alınlıydı. Yay kaşlıydı. Kaşları gür olmakla birlikte birbirine girmiş değildi. îki.kaşı ortasında bir damar vardı. Öfkelendiğinde hafifçe kabamdı. Burnunun ucu hafif kalkıktı. Yüzünden nur saçılırdı. İyice dikkat etmeyen onu kalkık burunlu sanırdı. Gür sakallıydı. Yanakları düzgündü. Ağzı bü-yükçeydi. Dişleri inci gibi parlardı ve bitişik değildi. Göğsü hafif kıllıydı. Zarif boyunlujdu ve gümüş rengindeydi. Vücud yapısı ahenkliydi. İri yapılıydı. Azalan uyumluydu. Göğsüyle karnı aynı hizadaydı. Göğsü ve omuzlan genişçeydi. Kemikleri kahncaydı. Vücudu nurluydu. Göğsünden göbeğine doğru kıldan ince bir hat uzanırdı. Bunun dışında memeleri ve karnında kıl yoktu. Kolları, omuzlan ve göğsünün üst kısmı kılla kaplıydı. Kolları uzuncaydı. Avuçlan genişçeydi. Parmaklan düzgündü. El ve ayak parmaklan hafifçe kalın ve uzuncaydı. Düztaban değildi. Ayaklarının üstünde eğrilik yoktu ve yıkandığında üzerinde su durmazdı. Yürüdüğünde ayaklannı yerde sürümez, adımlannı kaldırarak atardı. Yürürken hafifçe öne meyle-derdi. Mütevazı yürürdü. Adımlanın genişçe atardı. Yüksekten iner-mişcesine yürürdü. Sağa ve sola baktığında bütün vücuduyle birlikte dönerdi. Önüne bakardı. Yere bakışı göğe bakışından fazlaydı. Bakışının büyük bir kısmı tefekküre yönelikti. Sahabîlerini arkadan takip ederdi. Karşılaştıklanna selâm verirdi.

6498-) Âişe (r.a.) rivayet ediyor: Resûlullahm sözleri tane taneydi. Hak ile batılın arasını iyice ayırdediciydi. Kendisini dinleyen herkes sözlerini anlardı.

6500-) Aişe'den (r.a.) rivayetle: Resûlullahın ençok kızdığı huy yalan söylemekti.

6505-) Âişe (r.a.) rivayet ediyor: Resûlullahın dinî konularda ençok sevdiği kişinin üzerinde devam ettiği şeydi.

6509-) Ibni Abbas'dan (r.a.) rivayetle: Resûl-ü Ekremin (a.s.m.) en çok sevdiği içecek süttü.

6510-) Aişe'den (r.a.) rivayetle: Resûl-ü Ekremin (a.s.m.) en çok sevdiği içecek bal şerbetiydi.

6516-) Aişe (r.a.) rivayet ediyor: Resûl-ü Ekremin (a.s.m.) en çok sevdiği amel az da olsa sürekli yapılanıydı.

6517-) Ebû Hüreyre'den (r.a.) rivayette: Resûl-ü Ekremin en çok sevdiği meyve yaş hurma ve karpuzdu.

6521-) Ebû Vakıd (r.a.) rivayet ediyor: Resûl-ü Ekrem (a.s.m.) başkalarına namaz kıldırdığı zaman insanların en hafif namaz kıldıranı, yalnız başına kıldığı zaman ise en uzun kılanıydı.

6522-) Âişe'den (r.a.) rivayetle Peygamber Efendimiz (a.s.m.) şöyle buyurmuşlardır: Resûlullah (a.s.m.) bir hastanın yanına vardığında veya kendisine bir hasta getirildiğinde şöyle derdi: "Ey insanların Rabbi! Hastalığı gider, şifa ver. Şifa veren Sensin. Senin şifandan başka şifa yoktur. Öyle bir şifa ver ki, hiçbir hastalığı bırakmasın.

6523-) Abdullah bin Büsr (r.a.) rivayet ediyor: Resûl-ü Ekrem (a.s.m.) bir kapıya vardığında kapının tam karşısında durarak yüzünü ona döndürmez, fakat kapının sağında veya solunda durur ve "Esselâmü aleyküm, Esselâmü aleyküm" derdi.

6526-) Ukbe bin Abd'dan rivayetle: Peygamberimize birisi geldiğinde onun sevmediği bir ismi varsa ieğiştirirdi.

6527-) îbni Ebî Evfa (r.a.) Peygamber Efendimizin (a.s.m.) şöyle buyurduklarını rivayet ediyor: Bir topluluk Peygamberimize [ihtiyaç sahiplerine ulaştırmak üzere] zekâtım getirdiğinde onlar için şöyle duâ ederdi: "Allah'ım, filan topluluğa rahmet eyle."

6533-) îbni Abbas'dan (r.a.) rivayetle: Peygamberimize turfanda bir meyve getirildiğinde onu önce gözleri üzerine, sonra da dudakları üzerine koyar ve "Ya Rabbi, bize ilkini gösterdiğin gibi, sonunu da göster" diye duâ ederdi. Sonra da onu yanında bulunan çocuklara verirdi.

6540-) Ebû'l-Ezher'den rivayetle: Hz. Peygamber geceleyin yatağına girdiğinde şöyle duâ ederdi: "Allah'ın adıyla uzanıyorum. Allah'ım, günahlarımı bağışla, şeytanımı zelil kıl. Beni nefis ve kötülüklerin esaretinden kurtar. Terazimin sevap kefesini ağırlaştır. Ve beni en iyi kullarını aldığın yüce meclise al."

6545-) Bilal bin Hars rivayet ediyor: Hz. Peygamber def-i hacet yapmak istediğinde iyice uzaklaşırdı.

6548-) Âişe'den (r.a.) rivayetle: Hz. Peygamber cünüp iken uyumak istediğinde namaz abdesti gibi abdest alırdı. Bu halde iken birşey yemek veya içmek istediğinde ise ellerini yıkar sonra yer içerdi.

6556-) Abdullah bin Yezid'den rivayetle: Hz. Peygamber sefere çıkacak orduyu uğurlarken şöyle derdi: "Dininizi, güvenliğinizi ve işlerinizin sonunu Allah'a ısmarlıyorum."

6557-) Ka'b bin Mâlik (r.a.) rivayet ediyor: Hz. Peygamber bir savaş için sefere çıkmak istediğinde başka bir yere gidecekmiş gibi davranır, asıl gideceği yeri gizli tutardı.

6558-) Hafsadan (r.a.) rivayetle: Hz. Peygamber uyumak üzere uzandığında sağ elini yanağının altına koyar, sonra, "Allah'ım, kullarını dirilteceğin kıyamet Gününde beni azabından koru" diye duâ eder ve bunu üç defa tekrarlardı.

6559-) Ebû Bekir (r.a.) rivayet ediyor: Hz. Peygamber bir iş yapmak istediğinde, "Allah'ım bana hayırlısını ver ve benim için en uygun olanını tercih et" diye dua ederdi.

6560-) Ali'den (r.a.) rivayetle: Hz. Peygamber savaş için bir sefere çıktığında şöyle duâ ederdi: "Allah'ım Senin adınla düşmana saldırırım, Senin adınla düşmanın hilesini defederim ve Senin adınla düşmanın üzerine yürürüm.

6561-) Ömer (r.a.) rivayet ediyor: Hz. Peygamber akrabalarından veya yakın Sahabîlerinden birisinin kızım evlendirmek istediğinde evine gider ve perde arkasından ona şöyle seslenirdi: "Ey filan, falan kimse seninle evlenmek istiyor. İstemiyorsan 'Hayır* de. Hiç kimse 'Hayır' demekten utanmamak. Eğer istiyorsan susman kabul mânâsmdadır.