Sünen-i İbn Mâce Hadis Kitabı

2457-) - “... Ebû Hüreyre (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre, kendisi Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’den şu hadîsi işitmiştir: bedevinin bir köy sahibi aleyhinde şâhidliği CÂİZ değildir. )

2458-) - “... Ebû Hüreyre (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bir şâhidle beraber (davacının) yemini ile (dâvanın sübûtüne) hükmetmiştir. "

2459-) - “... Câbir (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre: (sallallahü aleyhi ve sellem) bir şâhidle beraber (davacının) yemini ile (dâvanın sübûtuna) hükmetmiştir. "

2460-) - “... (Abdullah) bin Abbâs (radıyallahü anhümâ)’dan; Şöyle demiştir : (sallallahü aleyhi ve sellem) bir şâhid ve (davacı) nın) yemini ile hükmetti. "

2461-) - “... Sürrak (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) bir erkeğin şâhidliğini ve talibin (yani davacının) yeminini geçerli saydı. "

2462-) - “... Hureym bin Fâtik el-Esedî (radıyallahü anh)’den: (sallallahü aleyhi ve sellem) (bir gün) sabah namazını kıldı. Sonra (namazdan) dönünce ayakta durdu ve üç kez: yere şâhidlik etmek (günahlığı hususunda) Allah'a ortak koşmaya denk kılınmıştır, ) buyurdu. Sonra şu âyeti okudu : Allah'a ortak koşmaksızın O'na yönelerek yalan yere şâhidlik etmekten çekinin. )

2463-) - “... (Abdullah) bin Ömer (radıyallahü anhümâ)’dan rivâyet edildiğine göre; Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu, demiştir : yalancı şâhid için (cehennem) ateşi vâcib kılmadıkça onun ayakları (yerinden) ayrılamıyacaktır.) "

2464-) - “... Câbir bin Abdillah (radıyallahü anh)'dan rivâyet edildiğine göre: (sallallahü aleyhi ve sellem) Kitab ehlinin birbirleri aleyhinde şâhidlik etmelerini CÂİZ kılmıştır. "

2465-) - “... Numân bin Beşîr (radıyallahü anhüma)’dan rivâyet edildiğine göre: kendisini alıp Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'in yanına götürerek: Resûlallah!) Sen şâhid ol: Ben malımdan şu kadarını (oğlum) Numân'a hibe ettim, dedi. Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem) (ona:) (Peki) Sen Numân’a hibe ettiğinin mislini diğer çocuklarının her birisine de hibe ettin (mi)?) buyurdu. Beşîr: dedi. Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem) : (O halde bu işe benden başkasını şâhid et, ) buyurdu. (Sonra) : (Çocuklarının sana itâat etmeleri hususunda eşit olmaları seni sevindirmez mi?) buyurdu. Beşîr: (sevindirir), diye cevab verdi. Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem) : halde hayır (onlara hibe etmede eşitsizlik etme) buyurdu. "

2466-) - “... Numân bin Beşîr (radıyallahü anhüma)’dan rivâyet edildiğine göre: kendisine bir köle hibe etti ve Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'in yanına giderek O'nu (bu işe) şâhid etmek istedi Bunun üzerine Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem), (Numân'ın babasına) : her çocuğuna bunun mislini hibe ettin (mi)?) buyurdu. Babası : Hayır, deyince Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem) : (O halde köleyi geri al, ) buyurdu. "

2467-) - “... (Abdullah) bin Abbâs ve (Abdullah) bin Ömer (radıyallahü anhüma)’den rivâyet edildiğine göre Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur: bir şeyi hibe edip sonra bundan dönmesi helal değildir. Ancak çocuğuna bir şey hibe eden baba bu hükmün dışındadır. (Yani hibesini geri alabilir. )

2468-) - “... Amr bin Şuayb'ın dedesi (Abdullah bin Amr bin el-Âs) (radıyallahü anhüm)'den rivâyet edildiğine göre; Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur : hangi biriniz hibesinden rücu' etmesin, çocuğundan (hibesini istirdad eden) baba bu hükmün dışındadır.) "

2469-) - “... Ebû Hüreyre (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre; Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu, demiştir : mal sahibinin yararına uygunluğu) yoktur. Çünkü kime ömrâ işlemi ile bir mal verilirse artık o mal (dâimi olarak) o kimsenindir.) "

2470-) - “... Câbir (bin Abdillah) (radıyallahü anhümâ)’dan rivâyet edildiğine göre kendisi : Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'den şöyle buyururken işittim, demiştir: Ömrâ usûlü ile bir malı bir adama ve onun nesline verirse artık (söylediği) sözü onun o maldaki hakkını kesmiş olur. Bu itibarla o mal, ömrâ usûlü ile verilen adama ve onun neslinedir. ) '..... Zeyd bîn Sabit (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre : Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem), ömrâ'yı alıcının (Ölümünden sonra) vârisine vermiştir. "

2472-) - “... (Abdullah) bin Ömer (radıyallahü anhümâ)'dan rivâyet edildiğine göre; Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu, demiştir: (nin mal sahibinin yararına uygunluğu) yoktur. Çünkü kime rukbâ usûlü ile bir şey verilirse artık o şey o kimsenin hayatında da, ölümünde de kendisine aittir. )

2473-) - “... Câbir bin Abdillah (radıyallahü anhümâ)'dan rivâyet edildiğine göre; Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyuydu, demiştir: kendisine verilen için (dâimi olarak) geçerlidir. (Hibe eden bundan dönüş yapamaz)( Rukbâ da kendisine verilen için (sürekli biçimde) geçerlidir. (Hibe eden bundan dönüş yapamaz). "

2474-) - “... Ebû Hüreyre (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre; (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu, demiştir: hibeyi geri alan kişinin durumu köpeğin durumu gibidir. Köpek yer, nihayet doyunca kusar. Sonra kustuğuna dönüş yapıp onu yer. )

2475-) - “... (Abdullah) bin Abbâs (radıyallahü anhüma)’dan rivâyet edildiğine göre; Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu, demiştir: geri alan kişi. kustuğunu yiyen gibidir. ) "

2476-) - “... (Abdullah) bin Ömer (radıyallahü anhümâ)’dan rivâyet edildiğine göre; Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur: dönüş yapan kişi, kustuğuna dönüş yapan (yiyen) köpek gibidir. )

2477-) - “... Ebû Hüreyre (radıyallahü anh)'den rivâyet edildiğine göre; Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu, demiştir: verilmedikçe adam, verdiği hibeyi geri alma hakkına sahihtir. )

2479-) - “... Ka'b bin Mâlik (radıyallahü anh)'den rivâyet edildiğine göre: Hayre (radıyallahü anhâ) kendi malı olan bir zinet eşyasını Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'e götürüp : Bunu sadaka olarak verdim, dedi. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) kendisine : (Kadının kendi malından sadaka vermesi CÂİZ değildir. Meğer ki kocasının izni ola. Bu nedenle, sen (kocan) Ka'b'dan izin istedin mi?) buyurdu. Hayre: Evet, diye cevab verdi. Bundan sonra Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), Hayre'nin kocası Ka'b bin Mâlik'e haber göndererek: Hayre'ye kendi süs eşyasını sadaka etmesi için izin verdin mi?) diye sordu. Ka'b (radıyallahü anh) : cevâbını verdikten sonra Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) anılan süs eşyasını Hayre'den kabul etti. "

2480-) - “... Ömer bin el-Hattâb (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine ; Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) (kendisine) : olduğun) sadakana dönüş yapma. )

2481-) - “... Abdullah bin el-Abbâs (radıyallahü anhümâ)’dan rivâyet edildiğine göre; Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu, demiştir : verip sonra sadakasına dönüş yapan kimsenin durumu, kusan sonra dönüp kusmuğunu yiyen köpeğin durumu gibidir. )

2482-) - “... Ömer (bin el-Hattâb) (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre : (sallallahü aleyhi ve sellem) hayatta iken kendisi (yaya bir mücâhide) bir atı sadaka olarak vermiş, bir süre sonra at sahibinin atı noksan fiyatla satmak istediğini görmüş ve bunun üzerine Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'e giderek ata müşteri olmasının hükmünü sormuştur. Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem) de (Ömer'e) : satın alma) buyurmuştur. "

2483-) - “... Zübeyîr bin el-Avvâm (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre: gamr veya gamre denilen bir atı sadaka olarak (birisine) vermiş sonra o attan olduğu söylenen erkek veya dişi bir tayın satışa arz edildiğini görmüş ve (onun atından olduğu için) tayı satın almayı bırakmıştır. "

2484-) - “... Büreyde (bin el-Husayb) (radıyallahü anh)’den; Şöyle demiştir : kadın, Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'e gelerek: Yâ Resulallah! Ben anneme (genç) bir cariyeyi sadaka olarak verdim. Annem de öldü (ve o cariyeyi bıraktı), dedi. Bunun üzerine Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem) (kadına) şöyle buyurdu : seni sevablandırdı ve (cariyeyi) mirasla sana geri verdi.) "

2485-) - “... Amr bin Şuayb'ın dedesi (Abdullah bin Amr bin el-Âs) (radıyallahü anhüm)’den; Şöyle demiştir : adam Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'e gelerek: Yâ Resûlallah! Ben anneme bir bahçemi verdim. (Sonra) annem de öldü ve benden başka mirasçı bırakmadı, dedi. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) de (adama) şöyle buyurdu: (Senin sadakan tam oldu. Bahçen de sana döndü. )

2486-) - “... (Abdullah) bin Ömer (radıyallahü anhümâ)'dan rivâyet edildiğine göre: Ömer bin el-Hattab (ın ganimet payı) Hayber'de (Semg denilen hurmalık) bir araziye isabet etti. Sonra Ömer (radıyallahü anh), Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in yanına gidereki Resûlallah! Hayber'de(ki ganimetten) öyle bir mal bana isabet etti ki benim nazarımda bundan daha azizi ve güzel bir malı şimdiye kadar hiç elde etmedim. Bana ne emir buyurursun? diyerek (araziyi hayır için değerlendirme şekli hakkında) O'ndan emir istedi. Bunun üzerine Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem) (kendisine) : arazinin aslını vakfedersin ve onun mahsullerini sadaka edersin, ) buyurdu. Ömer demiştir ki: Sonra Ömer bu arazi hakkında şu (şartlı vakıf) işlemi yaptı: Malın aslı satılamaz, hibe edilemez ve ona mirasçı olunamaz. Ömer onun gelirini fakirlere, vâkıfın yakın akrabasına, esaretten kurtulmak isteyen kölelere, Allah yolunda savaşan mücâhidlere, yolculara ve konuklara sadaka kıldı. Bu malın mütevellisi olan kimsenin bundan mal biriktirmeksizin ve mülkiyetine tecâvüz etmeksizin gelirinden örfe göre yemesinde veya bir dostuna yedirmesinde bir günah yoktur. "

2487-) - “... (Abdullah) bin Ömer (radıyallahü anhümâ)’dan rivâyet edildiğine göre (babası) Ömer bin el-Hattâb: Resûlallah! Şüphesiz ben, Hayber'deki yüz sehimdik malımdan bana daha sevimli bir malı hiç bir zaman elde etmedim. Ben bunu sadaka etmek istedim, dedi. Bunun üzerine Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) (ona) : aslını vakfet ve meyvasını Allah yoluna tahsis et!) buyurdu. ...

2489-) - “... Ebû Ümâme (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre kendisi : Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'den işittim şöyle buyurdu, demiştir: (sahibine) ödenir. Minha da (sahibine) iade edilir. )

2490-) - “... Enes bin Mâlik (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre kendisi : Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’den şöyle buyururken işittim, demiştir: (sahibine) ödenir ve minha (sahibine) iade edilir. )

2491-) - “... Semûre (bin Cündüb) (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre; Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur; (başkasına âit) aldığı malı, (mâlikine) ödeyinceye kadar o maldan sorumludur.) "

2492-) - “... Amr bin Şuayb'ın dedesi (Abdullah bin Amr bin el-Âs (radıyallahü anhüma)'den rivâyet edildiğine göre: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), şöyle buyurdu, demiştir : mal hıfz edilmek üzere kimin yanına emaneten bırakılırsa o kimse üzerine tazminat yükleme yoktur. )

2493-) - “... Örve el-Bârıkî (bin ebi'l-Ca'd) (radıyallahü anh)'den rivâyet edildiğine göre : (sallallahü aleyhi ve sellem) kendisi için bir koyun satın almak üzere ona bir dinar verdi. O da (gidip) Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem) için (o dinarla) iki koyun satın aldı. Sonra bir koyunu bir dinara sattı ve Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'e bir koyun ile bir dinar getirdi. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) (alış verişinin) bereketli olması için ona dua etti. demiştir ki: Artık Örve toprak alsaydı onda kâr ederdi. ..... "Örve bin Ebi'l-Ca'd el-Bârıkî (radıyallahü anh)’den; Şöyle demiştir : üzere bir koyun sürüsü geldi. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) de bana bir dinar verdi ve râvi bunun mislini anlattı. "

2495-) - “... Ebû Hüreyre (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre; Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu, demiştir : borcunu ödemeye muktedir olanın özürsüz olarak borcunu ödemeyi geciktirmesidir. Ve (alacaklı durumda olan) biriniz varlıklı ve güvenilir bir kimseye havale edildiği zaman, havale işini kabullensin. )

2496-) - “... (Abdullah) bin Ömer (radıyallahü anhümâ)’dan rivâyet edildiğine göre; Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu, demiştir : ödemeye muktedir olanın özürsüz olarak borcunu ödemeyi geciktirmesi bir zulümdür. Ve sen (alacaklı durumda iken) varlıklı ve güvenilir bir kimseye havale edildiğin zaman ona havale edilmeni kabullen. )

2497-) - “... Ebû Ümâme el-Bâhilî (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre kendisi: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'den şöyle buyururken işittim, demiştir: taahhüd ettiği borcu yüklenmiştir ve borcun ödenmesi vâcibtir. )

2498-) - “... (Abdullah) bin Abbâs (radıyallahü anhümâ)'dan; Şöyle demiştir : (sallallahü aleyhi ve sellem) hayatta iken bir adam 10 dinar alacaklı olduğu borçlusunun yakasına sarıldı. Borçlu şahıs (alacaklısına) : yanımda (mülkiyetimde) sana vereceğim hiç bîr şey yoktur, dedi. Alacaklı adam da (borçlusuna) : Vallahi sen alacağımı ödeyinceye veya bir kefil bana getirinceye kadar senden ayrılmıyacağım, dedi. Sonra onu Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in huzuruna çekip götürdü. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) borçluya : alacaklından ne kadar mehil istersin?) buyurdu. Borçlu : Bir ay, dedi. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) :(O halde ona ben kefil olurum. ) buyurdu. Sonra borçlu. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'in dediği vakitte huzura geldi (veya borcunu getirdi). Bunun üzerine Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) ona: (altını) nereden elde ettin?) buyurdu. Adam : Bir madenden, diye cevab verdi. Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem) : hayır yoktur, ) buyurdu ve onun yerine borcunu ödedi. "

2499-) - “... Ebû Katâde (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre: cenaze. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'e getirilerek üzerine namaz kılması arzulandı. Fakat Resûl-i Ekrem (sallallahü aleyhi ve sellem) (sahabîlere) : üzerine (siz) namaz kılınız. Çünkü onun üzerinde bir borç vardır. ) buyurdu. Bunun üzerine Ebû Katâde borcu ben tekeffül ederim, dedi. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) : (Ödemeyi (mi?) buyurdu. Ebû Katâde ) ödemeyi (tekeffül ederim), dedi. Cenazenin zimmetindeki borç on sekiz veya on dokuz dirhem idi. (Sonra Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) onun üzerine namaz kıldı. )

2500-) - “... İmrân bin Huzeyfe (radıyallahü anhüma)'dan; Şöyle demiştir :Mü’minlerin anası Meymûne (radıyallahü anhâ) borçlanıyordu. Onun ev halkından birisi (bir gün) kendisine : Yapma, diyerek onun böyle borçlanmasına karşı çıktı. Meymûne : (Böyle yapmaya devam edeceğim). Çünkü ben, Peygamberim ve sadık dostum (Muhammed) (sallallahü aleyhi ve sellem)'den şöyle buyururken işittim : bir müslüman yoktur ki bir borç ile borçlansın ve borcunu ödemek istediğini Allah bilsin de o müslümana dünyada borcunu ödemesini kolaylaştırmasın (borcunu ödetmesin).) "

2501-) - “... Abdullah bin Cafer (bin Ebl Tâlib) (radıyallahü anh)'dan rivâyet edildiğine göre; Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu, demiştir : Allah'ın rızâsına aykırı bir şeye aid olmadıkça borcunu ödeyinceye kadar Allah onunla beraberdir. ) "

2502-) - “... Suhaybü’l-Hayr (bin Sinan) (radıyallahü anh)’dan rivâyet edildiğine göre: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur: bir adam ödünç alacağı şeyi sahibine ödememek karan ile borçlanırsa Allah'ın huzuruna hırsız olarak çıkar. ) ...

2504-) - “... Ebû Hüreyre (radıyallahü anh)'den rivâyet edildiğine göre; Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur : kim halkın mallarını, telef etmek niyetiyle alırsa. Allah onu telef ettirir. )

2505-) - “... Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in mevlâsi (azadlı kölesi) Sevbân (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre; Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur: (şu) üç şeyden uzak iken ruhu cesedinden ayrılırsa, cennet'e girer. Kibir, ganimet malına hıyanet ve borç. )

2506-) - “... Ebû Hüreyre (radıyallahü anh)'den rivâyet edildiğine göre: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu, demiştir: mü'min'in ruhu, zimmetindeki borç ödeninceye kadar borçluluğundan dolayı tutukludur. )

2507-) - “... (Abdullah) bin Ömer (radıyallahü anhümâ)'dan rivâyel edildiğine göre; Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu, demiştir: bir dinar veya bir dirhem (borç) bulunduğu halde ölen kimsenin borcu onun hasenatından (hayırlarından) ödenir. Orada (Yani kıyamette) ne dinar var ne de dirhem. )

2509-) - “... Câbir (radıyallahü anh)'den rivâyet edildiğine göre; Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu, demiştir: (ölürken) bir mal bırakırsa, bu onun mirasçılarınındır ve kim (ölürken) bir borç veya bakıma muhtaç aile ferdleri bırakırsa (borcunu ödemek ve çoluk çocuğuna bakmak) benim üzerimdedir ve (işi) bana aittir. Ben mü'minlere (kendilerinden) daha yakınım. )

2510-) - “... Ebû Hüreyre (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu, demiştir : fakir bir borçluya kolaylık gösterirse Allah (da) ona dünyada ve âhirette kolaylık ihsan eder. )

2511-) - “... Büreyde el-Eslemî (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre; Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur: bir fakirin borcunu ertelerse (erteleme süresince) her gün karşılığında o kimseye bir sadaka sevabı olur. Kim onun borcunu vâdesi geldikten sonra ertelerse (bu sürece) her gün karşılığında o kimseye borç mikdarının bir misli sadaka sevabı olur.) "

2512-) - “... Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'in sahabisi Ebü'l-Yeser (Ka'b bin Amr) (radıyallahü anh)’den rivâyet edildiğine göre; Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu, demiştir: Allah'ın kendisini (kıyamet günü Arş'ın) gölgesinde gölgelemesini severse bir fakirin borcunu ertelesin ya da (borcunu kısmen veya tamamen) düşsün.) "