Sünen-i Dârimî Hadis Kitabı

2353-) Bize Ya'lâ rivâyet edip (dedi ki), bize el-A'meş, Abdullah b. Murre'den, (O) Mesrûk'tan, (O da) Abdullah'tan (naklen) rivâyet etti ki, O şöyle dedi: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: "Allah'tan başka hiçbir ilah olmadığına ve benim Allah'ın elçisi olduğuma şâhidlik eden hiçbir adamın kanının (akıtılması) helâl olmaz. Yalnız üç kimseden biri, yani (öldürmüş olduğu) cana karşılık (öldürülecek) can, zina eden evli kimse ve dinini bırakan, cemaatten ayrılan kimse hariç!"

2354-) Bize Sa'd b. Hafs haber verip (dedi ki), bize Süfyân, Eş'as'tan, (O) İkrime'den, (O da) İbn Abbâs'tan (naklen) rivâyet etti ki, O şöyle dedi: Safvân b. Umeyye mescidde uyuyormuş. Uyurken O'na bir adam gelmiş ve başının altından kaftanını çekip çıkarmış. Bunun üzerine O uyanmış, kavuşup onu tutmuş ve Resûlüllah'a (sallallahü aleyhi ve sellem) götürüp şöyle demiş: "Ya Resûlüllah, ben mescidde uyuyordum. Derken bana bu (adam) gelip başımın altından kaftanımı çekti çıkardı. Ben de kavuşup onu tuttum (ve işte size getirdim!)" Bunun üzerine (Hazret-i Peygamber) onun (elinin) kesilmesini emretmiş. O zaman Safvân; "yâ Resûlüllah, şüphesiz benim kaftanımın (değeri), kendisinden dolayı (elin) kesileceği (miktara) ulaşmamıştır!" demiş, (Hazret-i Peygamber de); "Onu bana getirmeden önce (bağışlasaydın) ya!" buyurmuş.

2355-) Bize Süleyman b. Dâvud el-Haşimi haber verip (dedi ki), bize İbrahim b. Sa'd b. Hafs, ez-Zühri'den, (O) Amra binti Abdirrahman'dan, (O da) Hazret-i Âişe'den (naklen) haber verdi ki, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: "El, çeyrek dinar ve daha fazla (kıymetteki malın çalınmasından) dolayı kesilir,"

2356-) Bize Ebû Nuaym haber verip (dedi ki), bize Süfyân; Eyyûb, İsmail b. Ümeyye, Ubeydullah ve Mûsa b. Ukbe'den, (onlar) Nâfi'den, (O da) İbn Ömer'den (naklen) rivâyet etti ki, O şöyle dedi: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), değeri üç dirhem olan bir kalkanın (çalınmasından) dolayı (çalanın elini) kes(tir)mişti."

2357-) Bize Ahmet b. Abdillah haber verip (dedi ki), bize el-Leys, İbn Şihâb'dan, (O) Urve İbnu'z-Zübeyr'den, (O da) Hazret-i Âişe'den (naklen) rivâyet etti ki, hırsızlık yapmış olan Mahzûm'lu kadının durumu Kureyş'lileri üzmüş ve "onun hakkında Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ile kim konuşur?" demişler, (oradakiler de); "buna Resûlüllah'ın (sallallahü aleyhi ve sellem) sevdiği insan Usâme b. Zeyd'den başka kim cüret edebilir?" cevabını vermişlerdi. Bunun üzerine Usâme Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ile konuşmuştu da O; "Allah'ın cezalarından bir cezanın ("hadd"in) affı için aracılık mı ediyorsun?" buyurmuş, sonra kalkıp bir konuşma yapmış ve şöyle buyurmuştu: "Sizden öncekiler ancak şundan dolayı yok olup gitmişlerdi: Onlar, içlerinde soylu, yüksek biri hırsızlık yaptığında onu bırakır, (ona ceza uygulamazlardı), zayıf biri hırsızlık yaptığında ise ona cezayı uygularlardı. Allah'a andolsun ki, şayet Muhammed'in kızı Fâtıma da hırsızlık yapsa, onun da (elini) keserim!"

2358-) Bize Haccâc b. Minhâl haber verip (dedi ki), bize Hammâd b. Seleme, İshak b. Abdillah b. Ebi Talha'dan, (O) Ebû Zerr'in âzâdlısı Ebu'l-Münzir'den, (O da) Ebû Umeyye el-Mahzûmi'den (naklen) rivâyet etti ki; Resûlüllaha (sallallahü aleyhi ve sellem), beraberinde (çalıntı hiç bir eşya bulunmadığı halde (hırsızlık yaptığını) açıkça itiraf eden bir hırsız getirilmişti de O; "Senin hırsızlık yaptığını sanmam!" buyurmuş, o; "evet, yaptım!" demişti. (Hazret-i Peygamber tekrar); "Senin hırsızlık yaptığını sanmam!" buyurmuş, o (yine); "evet, yaptım!" cevabını vermişti. (Bunun üzerine Hazret-i Peygamber); "O halde gidin, elini kesin, sonra onu bana getirin!" buyurmuştu. Onlar da elini kesmiş, sonra da onu (O'na) getirmişlerdi. O zaman (Hazret-i Peygamber); "Allah'tan bağış dile ve O'na tevbe et!" buyurmuş, o da; "Allah'tan bağış diler, O'na tevbe ederim!" demiş, (Hazret-i Peygamber) de; "Yâ Allah, onun tevbesini kabul buyur, yâ Allah onun tevbesini kabul buyur!" demişti.

2359-) Bize Yezîd b. Hârûn haber verip (dedi ki), bize Yahya -ki O, İbn Saîd'dir-, haber verdi ki, Muhammed b. Yahya b. Habbân, kendisine Râfi’ b. Hadic'den haber vermiş ki, O şöyle demiş: Resûlüllah'ı (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyururken işittim: "Ne bir meyvenin, ne de bir hurma göbeğinin (çalınmasından) dolayı (el) kesmek yok!"

2360-) Bize el-Hüseyn b. Mansûr rivâyet edip (dedi ki), bize Ebû Usâme, Yahya b. Saîd'den, (O) Muhammed b. Yahya b. Habbân'dan, (O) kavminden bir adamdan, (O) Râfî' b. Hadic'den, (O da) Hazret-i Peygamber'den (sallallahü aleyhi ve sellem) (naklen) rivâyet etti ki, O şöyle buyurdu: "Ne bir meyvenin, ne de bir hurma göbeğinin (çalınmasından) dolayı (el) kesmek yok!"

2361-) Bize İshak haber verip (dedi ki), bize Vekî, Süfyân'dan, (O) Yahya b. Saîd'den, (O) Muhammed b. Yahya b. Habbân'dan, (O) amcası Vâsi' b. Habbân'dan, (O da) Râfî b. Hadic'den (naklen) rivâyet etti ki, O şöyle dedi: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: "Ne bir meyvenin, ne de bir hurma göbeğinin (çalınmasından) dolayı (el) kesmek yok!"

2362-) Bize Ebû Nuaym rivâyet edip (dedi ki), bize Süfyân, Yahya b. Saîd'den, (O) Muhammed b. Yahya b. Habbân'dan, (O) Râfî' b. Hadic'den, (O da) Hazret-i Peygamber'den (sallallahü aleyhi ve sellem) (naklen) onun, (yani bir önceki Hadisin) benzerini rivâyet etti.

2363-) Bize İshak haber verip (dedi ki), bize Cerir es-Sekafî, Yahya b. Saîd'den rivâyet etti (ki, O şöyle demiş): Bana Muhammed b. Yahya b. Habbân, Râfî b. Hadic'den haber verdi ki, O şöyle demiş: Resûlüllah'ı (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyururken işittim: "Ne bir meyvenin, ne de bir kurma göbeğinin (çalınmasından) dolayı (el) kesmek yok!" (Râfi' sözüne devamla) şöyle dedi: Bu (hurma göbeği=keser), "hurma ağacı iç yağı" dedikleri şeydir.) "Keser", hurma göbeği; "cummâr", hurma göbeği, hurma binisi demektir.

2364-) Bize Saîd b. Mansûr haber verip (dedi ki), bize Abdulaziz b. Muhammed, Yahya b. Saîd'den, (O) Muhammed b. Yahya b. Habbân'dan, (O) Ebû Meymûne'den, (O da) Râfi' b. Hadic'den (naklen) rivâyet etti ki, O şöyle dedi: Hazret-i Peygamber'i (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyururken işittim: "Bir hurma göbeğinin (çalınmasından) dolayı (el) kesmek yok!" Ebû Muhammed (ed-Dârimî) dedi ki: "(Bu Hadisin bu farklı rivâyetlerinde) söz, Ebû Usâme'nin söylediğidir, (yani en sahih sened, 2353. Hadisinkidir)."

2365-) Bize Ebû Asım, İbn Cüreyc'den haber verdi ki, O şöyle demiş: Bize Ebu'z-Zübeyr haber verip (dedi ki), Câbir şöyle dedi: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: "Ne yağma edene, ne kapıp alana, ne de (emanete) hainlik edene (el) kesme yok."

2366-) Bize Hâşim ibnu'l-Kasım rivâyet edip (dedi ki), bize Şu'be, Katâde'den, (O da) Enes'ten (naklen) rivâyet etti ki; Hazret-i Peygamber'e (sallallahü aleyhi ve sellem) şarap içmiş olan bir adam getirilmişti de, O ona iki hurma dalıyla (kırk değnek kadar) vurmuştu. Sonra Ebû Bekr bunun aynısını yapmıştı. Ömer (Halife) olduğunda ise, O halka danıştı da, Abdurrahman b. Avf; "Cezaların ("hadd'lerin) en hafifini, yani seksen (değnek vur!)" demişti. (Enes, sözüne devamla) şöyle dedi: Bunun üzerine (Hazret-i Ömer de öyle) yaptı.

2367-) Bize Müslim b. İbrahim rivâyet edip (dedi ki), bize Abdulaziz ibnu'l-Muhtâr haber verip (dedi ki), bize Abdullah ibnu'd-Dânâc rivâyet edip (dedi ki), bize Husayn ibnul-Menzir er-Rekaşi rivâyet edip dedi ki; ben Osman b. Affan'ın yanında bulunmuştum. Ona (şarap içmiş olan) el-Velîd b. Ukbe getirilmişti (de O, şâhidleri dinledikten sonra ona şarap içme cezası uygulatmıştı. El-Velid'e vurulan değnekleri Ali sayıyordu. Kırk değnek vurulduğunda Ali; "yeter!" dedi). Sonra Ali sözüne şöyle devam etti: Hazret-i Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) kırk (değnek) vurmuştu. Ebû Bekir kırk, Ömer ise seksen (değnek) vurmuştu. (Bunların) hepsi de Sünnetir."

2368-) Bize Muhammed b. Abdillah er-Rekaşî rivâyet edip (dedi ki), bize Yezid -ki O, İbn Zurey'dir-, rivâyet edip (dedi ki), bize Muhammed -ki O, İbn İshak'tır-, rivâyet edip (dedi ki), bize Abdullah b. Utbe b. Urve b. Mes'ûd es-Sekaft Amr ibnu'ş-Şerîd'den, (O da) babasından (naklen) rivâyet etti ki, O şöyle dedi: Resûlüllah'ı (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyururken işittim: "Sizden biri (şarap) içtiğinde onu dövün. Sonra tekrar içerse onu (yine) dövün. Sonra tekrar içerse onu (yine) dövün. Sonra dördüncü (defa) tekrar içerse, onu öldürün!"

2369-) Bize Abdullah b. Yezîd haber verip (dedi ki), bize Saîd -ki O, İbn Ebî Eyyûb'dur-, rivâyet edip (dedi ki), bana Yezîd b. Ebî Habîb, Bukeyr b. Abdîllah ibni'l-Eşecc'den, (O) Süleyman b. Yesar'dan, (O) Abdurrahman'dan -ki O, İbn Câbir'dir-, (O da) Ebû Burde b. Niyâr'dan (naklen) rivâyet etti ki, O şöyle dedi: Resûlüllah'ı (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyururken işittim: "-Hiç kimse için hiç kimseye, Allah'ın cezalarından bir cezadan ("hadd"den) dolayı olanları hariç, (işlemiş olduğu bir günahın cezası olarak veya terbiye maksadıyla) on kamçıdan fazla vurması helâl olmaz!"

2370-) Bize Ebû Asım haber verip (dedi ki), bize İbn Cüreyc rivâyet edip (dedi ki), bana İbn Şihâb, Ebû Seleme'den, (O da) Câbir'den (naklen) haber verdi ki; Eşlem kabilesinden bir adam Hazret-i Peygamber'e (sallallahü aleyhi ve sellem) gelmiş ve O'na anlatmış ki, kendisi zina etmiş. Sonra kendi aleyhine dört defa şahidlik etmiş ki, O zina etmiş. Bunun üzerine (Hazret-i Peygamber) onun recmedilmesini emretmiş. Bu (adam) evli imiş.

2371-) Bize Ubeydullah b. Mûsa, İsrail'den, (O da) Simâk'tan (naklen) haber verdi ki; O, Câbîr b. Semûre'yi şöyle derken işitmişti: Kısa boylu bir adam olan Mâiz b. Mâlik, üzerinde rida (kaftan, gömlek) olmadığı bir halde bir peştemal sarınmış olarak Hazret-i Peygamber'e (sallallahü aleyhi ve sellem) getirilmişti. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) o sırada, bir yastığa sol tarafi üzerine yaslanmış bir haldeydi. O zaman (Hazret-i Peygamber) O'nunla konuşmuştu. Ancak ben O'na ne konuştuğunu anlamıyordum. Çünkü ben uzaktaydım, benimle O'nun arasında bir topluluk vardı. (Hazret-i Peygamber) sonunda; "O'nu götürüp recmedin!" buyurmuştu. Ardından ise; "O'nu geri çevirin!" buyurmuş ve O'nunla yine konuşmuştu. Ben (onları) işitiyordum; ne var ki, benimle O'nun arasında bir topluluk bulunuyordu. (Bu sebeple de O'na ne konuştuğunu anlamıyordum). Sonra; "O'nu götürüp recmedin!" buyurmuştu. Ondan sonra Hazret-i Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) ayağa kalkıp bir konuşma yapmıştı. Ben O'nu işitiyordum. Sonra O şöyle buyurmuştu: "Biz ne zaman Allah yolunda (savaşa) çıktıysak, (şehveti başına vurmuş) tekenin sesi gibi (şehvet) sesi olan birileri (kendisini) geri bırakıyor, (kocaları yanlarında bulunmayan kadınlardan) birine birazcık süt verip (zina etmek için ayartıyor!) Vallahi, bu (tip kimselerden) birini ele geçirirsem, ona mutlaka, herkese ibret olacak bir ceza veririm!"

2372-) Bize Muhammed b. Yûsuf haber verip (dedi ki), bize İbn Uyeyne, ez-Zühri'den, (O) Ubeydullah b. Abdillah b. Utbe'den, (O da) Ebû Hüreyre, Zeyd b. Hâlid ve Şibl'den (naklen) rivâyet etti ki, onlar şöyle dediler: Bir adam Resûlüllah'a (sallallahü aleyhi ve sellem) gelip; "Allah aşkına, aramızda sadece "Allah'ın Kitabıyla hükmedin!" dedi. Hasmı da -ki bu, ondan daha anlayışlıydı-; "Doğru söyledi. Aramızda "Allah'ın Kitab'ıyla hükmedin ve bana, yâ Resûlüllah, konuşmam için izin verin" dedi. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) "Söyleyin!" buyurdu. O da şöyle konuştu: "Muhakkak ki oğlum şunun ailesinin yanında işçiydi. Derken onun karısıyla zina etmiş. Bundan dolayı ben ona yüz koyun ile bir hizmetçi fidye verdim. Sonra ben hakikaten ilim ehlinden bazı adamlara (bu meseleyi) sordum da onlar bana bildirdiler ki, oğluma yüz değnek vurma ile bir yıl sürgün gerekir, bunun karısına ise recm gerekir!" O zaman (Hazret-i Peygamber) şöyle buyurdu: "Canım elinde olan (Allah'a) yemin olsun ki, mutlaka aranızda "Allah'ın Kitabı"yla hükmedeceğim: Yüz koyun ile hizmetçi sana geri verilecek. Oğluna yüz değnek vurma ile bir yıl sürgün gerekir. Enes ! Sen de şunun karısına git de ona sor ve eğer (zina ettiğini) itiraf ederse, onu recmet!" (Enes kadına gidip sordu. Kadın zina ettiğini) itiraf etti, O da onu recmetti.

2373-) Bize Muhammed b. Abdillah er-Rekaşî haber verip (dedi ki), bize Yezid b. Zurey’ rivâyet edip (dedi ki), bize Muhammed -ki O, İbn İshak b. Yesâr'dır-, rivâyet edip (dedi ki), bize Muhammed b. İbrahim et-Teymi, Ebu'l-Heysem b. Nasr b. Dehr el-Eslemî'den, (O da) babasından (naklen) rivâyet etti ki, O şöyle dedi: Ben O'nu -Ebû Muhammed (ed-Dârimî); 'Mâiz b. Mâlik'i kastediyor" demiştir-, recmedenlerin arasındaydım. Derken O, taşların isabetinin (acısını) görünce şiddetli feryâd-u figân etmişti. (Ebu'l-Heysem, sözüne devamla) şöyle dedi: Sonra bunu Resûlüllah'a (sallallahü aleyhi ve sellem) bildirmiştik de O; "O zaman onu bıraksaydınız ya!" buyurmuştu.

2374-) Bize Muhammed b. İsa haber verip (dedi ki), bize Yahya b. Ebî Zaide, Dâvûd'dan, (O) Ebû Nadra'dan, (O da) Ebû Saîd el-Hudri'den (naklen) rivâyet etti ki, O şöyle dedi: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem); "Mâiz b. Mâlik'i götürüp recmedin!" buyurmuş, biz de O'nu Bakîu'l-Garrad kabristanına götürüp (recmetmiştik). O zaman, vallahi, biz ne O'nun elini kolunu bağlamış, ne de O'nun için çukur kazmıştık. Fakat O ayağa kalkmış, biz de O'na kemikler, küçük ve büyük taşlar atmıştık.

2375-) Bize Ebû Nuaym rivâyet edip (dedi ki), bize Beşîr ibnu'l-Muhâcir rivâyet edip (dedi ki), bana Abdullah b. Bureyde, babasından rivâyet etti ki, O şöyle demiş: Ben (birgün) Hazret-i Peygamber'in (sallallahü aleyhi ve sellem) yanında oturmaktaydım. Derken O'na, Mâiz b. Mâlik denilen bir adam gelmiş ve O'nun yanında, zina ettiğini itiraf etmişti. O zaman (Hazret-i Peygamber) O'nu üç defa geri çevirmişti. Ardından O dördüncü defa gelip itirafta bulunmuştu. Bunun üzerine Hazret-i Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) O'nunla ilgili emrini vermişti de, O'nun için bir çukur kazılmış ve O, göğsüne kadar onun içine konulmuştu. (Hazret-i Peygamber sonra) halka O'nu recmetmelerini emretmişti. (Onlar da recmedip) O'nu öldürmüşlerdi.

2376-) Bize Ahmed b. Abdillah haber verip (dedi ki), bize Zuheyr rivâyet edip (dedi ki), bize Mûsa b. Ukbe, Nâfi'den, (O da) İbn Ömer'den (naklen) rivâyet etti ki; (birgün) yahûdiler, kendilerinden olan, zina etmiş bir erkekle bir kadını Resûlüllah'a (sallallahü aleyhi ve sellem) getirmişlerdi de O; "Sizden zina eden kimselere siz nasıl (muamele) yaparsınız?" buyurmuştu. Onlar; "(zina edenler hakkında) onda (yani Tevrat'ta) hiçbir şey bulamamaktayız!" demişlerdi. O zaman Abdullah b. Selam onlara; "yalan söylediniz. Tevrat'ta recin (hükmü) vardır. Eğer doğru söylemişseniz, Tevrat'ı getirip okuyun!" demiş, onlar da Tevrat'ı getirmişlerdi. (Tevrat'ı incelemeye başladıklarında) içlerinden onu okumakta olan okuyucusu, avucunu recm âyetinin üzerine koymuş, (Abdullah b. Selâm) da; "bu nedir?" demişti. (Oradakiler) bunu görünce O (yani Tevrat okuyucusu); "bu recm ayetidir!" cevabını vermişti. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) (zina etmiş olan erkek ve kadın) ile ilgili emrini vermişti de onlar, mescidin yanında cenazelerin konulduğu yere yakın bir yerde recmedilmişlerdi. Abdullah (İbn Ömer) sözüne şöyle devam etti: "O zaman ben (zina eden kadının) arkadaşını, taşlardan korumak maksadıyla onun üzerine eğilirken görmüştüm."

2377-) Bize Hâlid b. Mahled haber verip (dedi ki), bize Mâlîk, ez-Zührî'den, (O) Ubeydullah b. Abdillah b. Utbe'den, (O da) İbn Abbâs'tan (naklen) rivâyet etti ki, O şöyle dedi: Ömer söyle demişti: "Şüphesiz yüce Allah, Muhammed'i (sallallahü aleyhi ve sellem) hak ile gönderdi ve O'na Kitab'ı indirdi. İndirdiklerinin içinde recm âyeti de vardı. Biz de onu okuduk, onu ezberledik, onu anladık. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), olunca veya gebelik yahut itiraf olunca, haktır!

2378-) Bize Muhammed b. Yezîd er-Rifâî haber verip (dedi ki), bize el-Akadî rivâyet edip dedi ki, bize Şu'be, Katâde'den, O da Yunus b. Cübeyr'den naklen rivâyet etti ki, O, Kesir ibnu's-Salt'tan, (O da) Zeyd b. Sâbit'ten (naklen) rivâyet ediyormuş ki, O şöyle demiş: Şahidlik ederim, andolsun ki, ben Resûlüllah'ı (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyururken işittim: "İhtiyar erkek ve ihtiyar kadın zina ettiklerinde onları kesinlikle recmedin!"

2379-) Bize Ebû Nuaym haber verip (dedi ki), bize Beşir ibnu'l-Muhâcir rivâyet edip (dedi ki), bana Abdullah b. Bureyde, babasından rivâyet etti ki, O şöyle demiş: (Birgün) Hazret-i Peygamber'in (sallallahü aleyhi ve sellem) yanında oturuyordum. Derken O'na Gamidoğulları'ndan bir kadın gelip; "yâ Nabiyyullah, ben gerçekten zina ettim ve senin beni (zina günahından) temizlemeni gerçekten istiyorum!" dedi. (Hazret-i Peygamber) de ona; "Dön git!" buyurdu. Ertesi gün olunca (kadın) O'na yine gelip zina ettiğini yanında itiraf etti ve "yâ Nebiyyullah, beni (bu günahımdan) temizle. Belki sen beni, Mâiz b. Mâlik'i geri çevirdiğin gibi geri çevireceksin? Vallahi ben şüphe yok ki hamileyim!" dedi. O zaman Hazret-i Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem); "Dön git, doğumunu yapıncaya kadar (bekle!)" buyurdu. Sonra (kadın) doğumunu yapınca bir bez parçası içinde taşıdığı bir bebek getirdi ve "yâ Nebiyyullah, işte bu, doğumumu yaptım!" dedi. (Hazret-i Peygamber) de; "Git onu emzir, sonra sütten kes!" buyurdu. (Kadın) çocuğu sütten kesince, elinde ekmek parçası olduğu halde onu (Hazret-i Peygamber'e) getirdi ve "yâ Nebiyyullah! Muhakkak ki onu sütten kestim!" dedi. üzerine Hazret-i Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) emretti de çocuk, müslümanlardan bir adama verildi. Yine emretti de kadın için bir çukur kazıldı ve o, göğsüne kadar onun içine konuldu. Ardından insanlara onu recmetmelerini emretti. Derken Halid ibnu'l-Velid bir taş getirip başına attı da kan Halid ibnu'l-Velid'in yanağına bulaştı. O da ona çirkin söz söyledi. O zaman Hazret-i Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) (Halid'in) ona çirkin söz söylemesini duydu ve "Yapma yâ Halid! Ona çirkin söz söyleme! Canım elinde olan (Allah'a) yemin olsun ki, O gerçekten öyle bir tevbe etti ki, şayet o tevbeyi sahib-i meks (yani haksız yere fazladan vergi, gümrük alan kimse, haraççı) yapmış olsaydı, o bile bağışlanırdı!" buyurdu. Sonra (kadının cenaze namazına hazırlatılmasıyla) ilgili emrini verip namazını kıldırdı ve (kadın) defnedildi.

2380-) Bize Vehb b. Cerir rivâyet edip (dedi ki), bize Hişam, Lahya'dan, (O) Ebu Kılâbe'den, (O) Ebu'l Muhalleb'den, (O da) İmrân b. Husayn'dan (naklen) rivâyet etti ki; Cuheyne kabilesinden bir kadın Hazret-i Peygamber'e (sallallahü aleyhi ve sellem) zinadan hamile iken gelip; "yâ Resûlüllah, ben hakikaten bir ceza hak ettim. Onu bana uygula!" demiş. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) onun velisini çağırmış ve şöyle buyurmuş: "Git de ona iyi muamele et ve doğumunu yapınca onu bana getir!" O da (kendisine buyurulanı) yapmış... O zaman Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) emretmiş de (kadının) elbiseleri üzerine bağlanılmış. Sonra emretmiş de recmedilmiş. Ardından cenaze namazını kılmış. Bunun üzerine Ömer; "yâ Resûlüllah, zina etmiş olduğu halde onun namazını mı kılıyorsun?" demiş de O şöyle buyurmuş: "Andolsun ki, o öyle bir tevbe etti ki; şayet bu (tevbesi) Medine ahalisinden yetmiş kişi arasında bölüştürülseydi, onları bile içine alırdı. Onun, canını Allah Azze ve Celle için vermesinden daha üstün (bir tevbe) gördün mü?"

2381-) Bize Halid b. Mahled rivâyet edip (dedi ki), bize Mâlik, İbn Şihâb'dan, (O) Ubeydullah b. Abdillah b. Utbe'den, (O da) Zeyd b. Hâlid el-Cuhenî ile Ebû Hüreyre'den (naklen) rivâyet etti ki; Hazret-i Peygamber'e (sallallahü aleyhi ve sellem) evlenmemiş iken zina eden kadın kölenin (hükmü) sorulmuş da O, şöyle buyurmuş: "Zina ederse ona değnek vurun. Sonra (tekrar) zina ederse ona (yine) değnek vurun. Sonra (tekrar) zina ederse ona (yine) değnek vurun!"(İbn-Şihâb) dedi ki: Üçüncü defada mı, yahut dördüncü defada mı, şimdi bilmiyorum, (Hazret-i Peygamber sonra şöyle buyurmuş): "O zaman onu örülmüş bir ip karşılığında da olsa satın!"

2382-) Bize Bişr b. Ömer ez-Zehrâni haber verip (dedi ki), bize Hammâd b. Seleme, Katâde'den, (O) el-Hasan'dan, (O) Hıttân b. Abdullah'tan, (O da) Ubâde ibnu's-Samit'ten (naklen) rivâyet etti ki, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) (zina edenlerin yeni cezaları bildirildiğinde) şöyle buyurdu: "Benden alın! Benden alın! Muhakkak ki Allah onlara (yani zina eden kadınlara) yol yapmış, (hükmünü beyan etmiştir): Bekâr erkekle bekâr kadının (zinalarının cezası) yüz değnek vurmak ve bir yıl sürgün etmek, evli erkekle evli kadının (zinalarının cezası) ise yüz değnek vurmak ve recm etmektir!"

2383-) Bize Amr b. Avn haber verip (dedi ki), bize Huşeym, Mansûr'dan, (O) el-Hasan'dan, (O) Hıttân b. Abdillah'tan, (O) Ubâde ibnu's-Samit'ten, (O da) Hazret-i Peygamber’den (sallallahü aleyhi ve sellem) (naklen) onun, (yani bir önceki Hadisin) benzerini rivâyet etti.

2384-) Bize Yahya b. Hammâd haber verip (dedi ki), bize Ebân b. Yezid, Kata de'den rivâyet etti ki, O şöyle demiş. Bana Halid b. Arfata, Habib b. Salim'den (naklederek) yazdı ki, bir delikanlıya "Kurkûr (Uzun Gemi)" lakabı verilmişti. "İşte bu (delikanlı birgün) karısının cariyesi ile cima yapmıştı da O, en-Nu'mân b. Beşir'in huzuruna çıkarılmıştı. (En-Nu'man) şöyle demişti: "Andolsun ki, onun hakkında kurtarıcı bir hüküm vereceğim: Eğer (karısı cariyesini) ona helâl kılmış idiyse, ona yüz sopa vururum, helâl kılmamış idiyse onu recmederim!" Bunun üzerine (delikanlının karısına); "kocan (cariyenle cima hususunda izinli midir?)" denilmiş, o da; "ben hakikaten onu ona helâl kılmıştım!" demişti. (En-Nu'man) da ona yüz sopa vurmuştu. Yahya dedi ki, bu (Hadis) Hazret-i Peygamber'e (sallallahü aleyhi ve sellem) nisbet edilir.

2385-) Bize Sadaka ibnu’l-Fadl rivâyet edip (dedi ki), bize Muhammed b. Ca'fer, Şu'be'den, (O) Ebû Bişr'den, (O) Halid b. Arfata'dan, (O) Habib b. Sâlim'den, (O) en-Nu'man b. Beşir'den, (O da) Hazret-i Peygamber'den (sallallahü aleyhi ve sellem) (naklen) onun, (yani bir önceki Hadisin) benzerini rivâyet etti.

2386-) Bize Mervân b. Muhammed ed-Dımeşkî haber verip (dedi ki), bize İbn Vehb ve Usâme b. Zeyd, Muhammed ibnu'l-Munkedir'den, (O) İbn Huzeyme b. Sâbit'ten, (O da) babasından (naklen) rivâyet etti ki, O şöyle dedi: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: "-Kime bir ceza (hadd) uygulanırsa, ona bu (ceza uygulanmasına sebep olan) günâhı bağlanır!"

2387-) Bize Sehl b. Hammâd haber verip (dedi ki), bize Şu'be, Ebû Bişr'den, (O) Saîd b. Cübeyr'den, (O da) İbn Abbâs'tan (naklen) rivâyet etti ki; bir kadın haccetmeyi adamış, sonra (bu adağını yerine getiremeden) ölmüş. Bunun üzerine kardeşi Resûlüllah'a (sallallahü aleyhi ve sellem) gelip O'na bunu sormuş. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) de ona; "Onun bir borcu olsaydı onu öder miydin?" buyurmuş. O; "evet" demiş. O zaman (Hazret-i Peygamber); "O halde adağı yerine getir. Çünkü adak, yerine getirilmeye (borçtan) daha layıktır!" buyurmuş.

2388-) Bize Abdullah b. Saîd rivâyet edip (dedi ki), bize Hafs rivâyet edip (dedi ki), bize Ubeydullah, Nâfî'den, (O) İbn Ömer'den, (O da) Hazret-i Ömer'den (naklen) rivâyet etti ki, O şöyle dedi: Ben; "Ya Resûlüllah, ben gerçekten cahiliye döneminde bir adak adamıştım. Sonra (bu adağımı yerine getiremeden) müslümanlık gelmişti, (şimdi nasıl yapayım?)" dedim de O; "Adağını yerine getir" buyurdu.

2389-) Bize Ca'fer b. Avn haber verip (dedi ki), bize Yahya b. Saîd, Ubeydullah b. Zahr'dan, (O), Ebû Saîd er-Ruaynî'den, (O) Abdullah b. Mâlik'ten, (O da) Ukbe b. Amir el-Cüheni'den (naklen) rivâyet etti ki, O şöyle dedi: Kızkardeşim Allah rızası için yaya olarak ve başına örtü almayarak haccetmeyi adamıştı. Ben de bunu Resûlüllah'a (sallallahü aleyhi ve sellem) bildirmiştim de O, şöyle buyurmuştu: "Kızkardeşine söyle de başına örtü alsın, bineğe binsin ve üç gün oruç tutsun!"

2390-) Bize Ebu'l-Velîd et-Tayâlisi haber verip (dedi ki), bize Hemmâm rivâyet edip (dedi ki), bana Katâde, İkrime'den, (O da) İbn Abbâs'tan (naklen) haber verdi ki; Ukbe'nin kızkardeşi Kabe'ye yaya gitmeyi adamış da Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuş: "Şüphe yok ki, kızkardeşinin adağına Allah'ın ihtiyacı yoktur! O, bineğe binsin ve Kabe'ye bir kurbanlık "hedy" göndersin!"

2391-) Bize Saîd b. Mansûr rivâyet edip (dedi ki), bize Abdulaziz b. Muhammed, Amr b. Ebî Amr'dan, (O) el-A'rec'den, (O da) Ebû Hüreyre'den (naklen) rivâyet etti ki; Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) (yolda) iki oğlunun arasında yürüyen bir ihtiyar görmüş ve "Bu ihtiyarın durumu nedir?" buyurmuş. Oğulları; "yürümeyi adadı!" demişler. Bunun üzerine (Hazret-i Peygamber) şöyle buyurmuş: "Bineğe bin. Çünkü sana ve senin adağına Allah'ın ihtiyacı yoktur!"

2392-) Bize Ebû Nuaym baber verip (dedi ki), bize Hammâd b. Zeyd, Eyyûb'dan, (O) Ebû Kılâbe'den, (O) Ebu'l-Muhelleb'den, (O da) İmrân b. Husayn'dan (naklen) rivâyet etti ki, O şöyle dedi: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: "Ne Allah'a isyan hususunda, ne de insanoğlunun sahip olmadığı şeyler hususunda adanılan adağı yerine getirmek yoktur!"

2393-) Bize Hâlid b. Mahled rivâyet edip (dedi ki), bize Mâlik, Talha b. Abdilmelik el-Eylî'den, (O) el-Kasım b. Muhammed'den, (O da) Hazret-i Âişe'den (naklen) rivâyet etti ki, O şöyle dedi: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: Allah'a itaat etmeyi adarsa o O'na itaat etsin; kim de Allah'a isyan etmeyi adarsa o O'na isyan etmesin!"

2394-) Bize Hacâc b. Minhâl rivâyet edip (dedi ki), bize Hammâd b. Seleme, öğretmen Habib b. Ebî Bakıyye'den, (O) Atâ b. Ebî Rebâh'tan, (O da) Câbir b. Abdillah'tan (naklen) rivâyet etti ki, bir adam; "yâ Resûlüllah, ben hakikaten, eğer Allah sana (Mekke'nin) fethini müyesser kılarsa, Beytu'l-Makdis'te namaz kılmayı adamıştım, (şimdi nasıl yapayım?)" demiş. O da; "Burada namaz kıl!" buyurmuş. (Adam ise adağım) O'na üç defa tekrar etmiş. Bunun üzerine Hazret-i Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem); "O halde işine (sen karar ver, istediğin gibi yap!)" buyurmuş.

2395-) Bize Amr b. Avn haber verip (dedi ki), bize Ebû Avâne, Mansûr'dan, (O) Abdullah b. Mürre'den, (O da) İbn Ömer'den (naklen) haber verdi ki, O şöyle dedi: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: "Şüphe yok ki, adak adama, (olacak) hiçbir şeyi geri çevirmez. Onunla sadece hırs sahibi cimriden (birşeyler) çıkarılır."

2396-) Bize el-Hakem ibnu'l Mübarek haber verip (dedi ki), bize Mâlik b. Enes, Nâfi'den, (O da) İbn Ömer'den (naklen) rivâyet etti ki; Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) (bir yolculukta) Ömer'e kavuşmuştu. O bir süvari topluluğu içinde babasının adına yemin ederek yol alıyordu. O zaman Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştu: "Şüphesiz Allah sizi babalarınızın adına yemin etmekten menediyor. Bu sebeple kim yemin edecekse Allah adına yemin etsin, veya sussun."

2397-) Bize Ebu'l-Velîd et-Tayâlisî haber verip (dedi ki), bize Hammâd b. Seleme, Eyyûb'dan, (O) Nâfi'den, (O da) İbn Ömer'den (naklen) rivâyet etti ki, Hazret-i Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: "Kim birşey için and içer, sonra da "inşaallah!" derse, o istisna payı bırakmış demektir!"

2398-) Bize Haccâc haber verip (dedi ki), bize Hammâd b. Seleme rivâyet edip (dedi ki), bize Eyyûb, Nâfî'den, (O da) İbn Ömer'den (naklen) rivâyet etti ki; Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: "Kim birşey için andiçer, sonra da; "inşaallah!" derse, o muhayyerdir, (serbesttir). Dilerse (yemin ettiği şeyi) yapar, dilerse yapmaz."

2399-) Bize Abdullah b. Sâlîh haber verip (dedi ki), bana el-Leys rivâyet edip (dedi ki), bana Yûnus, İbn Şihâb'dan, (O) Ubeydullah b. Abdillah'tan, (O da) İbn Abbâs'tan (naklen) rivâyet etti ki; Hazret-i Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem), Ebû Bekr'e, (bir rüyayı yorumladıktan sonra Hazret-i Peygamber'den, isabet ve hata ettiği yerleri açıklamasını yemin ederek istediğinde); "Andiçme!" buyurmuştu. Ebû Muhammed (ed-Dârimî); "Bu Hadisin (asıl rivâyeti) biraz uzundur!" dedi.

2400-) Bize Ebu'l Velîd et-Tayâlisî haber verip (dedi ki), bize Şu'be, Amr'dan -ki O, İbn Muire'dir-, O'nun şöyle dediğini rivâyet etti: Ben, Abdullah b. Amr adlı bir adamı el-Cemâcim zamanında anlatırken işitmiştim, O şöyle demişti: Bir adam Adiyy b. Hâtim'den (birşey) istemiş, O da (ona verebileceği şeyleri bildirmişti. Ama adam onları kabul etmemişti. Bundan dolayı Adiyy kızmış ve (ona) hiçbir şey vermeyeceğine yemin etmişti. Sonra (adam Adiyy'in vereceği şeylere razı olmuş, bunun üzerine Adiyy de) şöyle demişti: Ben Resûlüllah'ı (sallallahü aleyhi ve sellem); "Kim birşey için yemin eder de sonra başkasını ondan daha hayırlı görürse, o, daha hayırlı olanı yapsın ve yemininden dolayı keffâret versin!" buyururken işitmiş olmasaydım, (yeminimi bozup sana hiçbir şey vermezdim).

2401-) Bize Muhammed ibnu’l-Fadl haber verip (dedi ki), bize Cerir b. Hâzim rivâyet edip (dedi ki), bize el-Hasan rivâyet edip (dedi ki), bize Abdurrahman b. Semûre rivâyet edip dedi ki; Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: "Abdurrahman b. Semûre! Başkan olmayı isteme! Çünkü o sana (senin) istemenle verilirse, sen onunla yalnız bırakılırsın, ama o sana (senin) istemen olmaksızın verilirse, sana onun (güzelce yapılması) için yardım edilir. Ayrıca birşey için yemin edip de sonra başkasını ondan daha hayırlı gördüğünde, yemininden dolayı keffâret ver ve daha hayırlı olanı yap!"

2402-) Bize Muhammed b. Yûsuf haber verip (dedi ki), bize Süfyân, Yûnus'tan, (O) el-Hasan'dan, (O da) Abdurrahman b. Semûre'den (naklen) rivâyet etti ki, O şöyle dedi: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu:... Sonra (Süfyân) onun, (yani bir önceki Hadisin) benzerini zikretti.