Sünen-i Ebu Davud Hadis Kitabı

4094-) Ebû Hureyre (radıyallahü anh)'den rivâyet olunduğuna göre; Güzel bir adam Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'e gelip; Allah'ın Resulü, ben kendisine güzellik sevdirilen bir adamım. Gördüğüm kadarıyla ondan bana da verilmiştir. Hatta bir kimsenin (güzellikle) benden üstün olmasını (asla) sevmiyorum, demiş. (Ebû Hureyre'nin hatırlayabildiği kadarıyla o zat); ya (güzellikte birinin) " bişirâk-i na’lî= nalinimin tasmasını (geçmesini bile istemiyorum)" demiş; yahutta bişı's-i na'lî= nalinimin tasmasını (geçmesini bile istemiyorum)" demiş (ve sorusunu şöyle tamamlamış): Bu kibirden midir?" Peygamber de şöyle) cevap verdi: Hayır, fakat kibir, hakkı inkâr eden ve halkı küçük gören kimse(nin yaptığı inkâr ve büyüklenme fiilleri)dir." iman 92: tirmîzî, birr 60: Ahmed b. Hanbel 385, 427.

4095-) (el-Alâ b. Abdurrahman'ın) babasından rivâyet edilmiştir; dedi ki: Ebû Saîd el-Hudrî'ye; eteği(n nereye kadar uzanacağını) sordum da (bana) şöyle dedi: Bunu tam bilene sordun. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem); Müminin eteğinin uzunluğu dizinin yansı (na kadar) dır. Dizin yarısı ile topukları arasında olmasında da bir sakınca yoktur. Topuklardan daha aşağısında olan etekler ise cehennemdedir. Allah (celle celâluhu) eteğini büyüklenerek yerlerde sürükleyip (gezen) kimsenin yüzüne bakmayacaktır" libâs, 1,2,5, fedâilü's sahabe 5: Müslim, libâs 42. 43-46. 48; Tirmizî. libâs 8,9: İhtı Mâce libâs 6.9; Muvatta, lübs 9-12; Ahmed b. Hanbel. II, 5, 10, 32, 42, 44, 46. 55, 56, 60. 65. 67. 69. 74. 76. 81. 386, 397. 409.430.454.467.479, 111.5.6, 31,44.52, 97. 140. 249,249, 256. buyurdu.

4096-) (Salim b. Abdullah b. Ömer'in) babasından rivâyet olunduğuna göre; Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur: (Giysiyi aşağıya doğru) sarkıtmak, belden yukarı giyilen giyside, gömlekte ve sarıkta (da) olur. (Sadece eteklere mahsus bir şey değildir.) Allah bunların (birini giyip de) bir ucunu (yerlerde) sürükleyen kimseye kıyamet gününde bakmayacaktır." libâs. 1,2,5, fedâilü's sahabe 5: Müslim, libâs 42,43-46. 48: tirmizî, libâs 8,9; İbn Mâce, libâs 6,9; Muvatta, lühs 9-12: Ahmed b. Hanbel, II. 5. 10, 32,42,44.46.55.56.60.65,67,69. 74, 76, 81, 386,397, 409,430,454.467.479. III. 5,6. 31,44,52.97, 140. 249,. 249. 256.

4097-) Zeyd b. Ebî Sümeyye'den rivâyet olunmuştur; dedi ki: Ben (Abdullah) b. Ömer'i şöyle derken işittim: (sallallahü aleyhi ve sellem)'ın etek için söylediği, gömlek için de (geçerlidir).

4098-) Muhammed b. Ebi Yahya'dan rivâyet edilmiştir; de ki: İkrime (bana) şöyle dedi: Abbâs'i, İzannı giyip önden (yere doğru sarkan) uç kısımlarını ayaklarının üst tarafına değdirirken, arkasından (yere doğru sarkan) kısımlarını da (topuklarından yukarı) kaldırırken gördüm. (Kendisine), " İzannı niçin böyle giyiniyorsun?" dedimde, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), böyle giyerken gördüm" karşılığını verdi.

4099-) İbn Abbâs (radıyallahü anh)'dan rivâyet olunduğuna göre; Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem), kadınlardan erkeklere benzemeye çalışanlara, erkeklerden de kadınlar benzemeye çalışanlara lanet etmiştir. libas , 61; Tirnıîzî, edeb. 34; İbn-i Mâcc nikah, 22; Ahmed b. Hanbel I. 254. 330. 339 II 200. 287. 289.

4100-) Ebû Hureyre (radıyallahü anh)'den rivâyet olunduğuna göre; Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), kadın gibi giyinen erkeğe de, erkek gibi giyinen kadına da lanet etmiştir.

4101-) İbn Ebî Müleyke'den rivâyet olunmuştur; dedi ki: Âişe (radıyallahü anhâ)'ya bir kadının erkek ayakkabısı giydiği söylendi de; Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), kadınlardan kendini erkeğe benzetmeye çalışan (lar)a lanet etti" karşılığını verdi.

4102-) Safiyye binli Şeybe'den rivâyet olunduğuna göre; (radıyallahü anhâ) Ensar kadınlarından bahsetmiş, onları övmüş, onlar hakkında iyi (sözler) söylemiş ve; Nûr sûresi (nin) 31. âyet-i kerimesi inince onlar hemen (bellerinde bağlı olan) peştamallarına yöneldiler." (Burada ravi) Ebû Kâmil (Hazret-i Âişe'nin, hiçbir anlamı olmayan) hucûr (kelimesini) mi (yoksa, kemer anlamına gelen) lıucûz (kelimesini) mi (söylemiş olduğunu iyice hatırlayamamış ve) tereddüde düşmüştür. (Safiyye binti Şeybe'nin rivâyetine göre Hazret-i Âişe sözlerine şöyle devam etmiştir:) Ve hemen onları iki parçaya ayırıp birer parçasını başörtüsü edindiler."

4103-) Ümmü Seleme (radıyallahü anhâ)'dan rivâyet olunmuştur; dedi ki: Ey Peygamber; zevcelerine, kızlarına ve müminlerin kadınlarına dış elbiselerini üstlerine giymelerini emret" Ahzab (33) 59. (âyet-i kerimesi) inince, Ensar kadınları dışarıya çıktılar. (Başlarına bağladıkları siyah) örtülerden dolayı sanki başlarında (siyah) kargalar varmış gibi görünüyorlardı.

4105-) İbn es-Serh şöyle dedi: dayımın kitabında (bir önceki hadisin) manasının Ukayl vasıtasıyla İbn Şihâb'dan ve (yine bir önceki) senediyle (rivâyet edilmiş olarak) gördüm.

4106-) Aişc (radıyallahü anhâ)'dan rivâyet olunduğuna göre: binti Ebî bekir (bir gün) üzerinde ince (bir elbise) ile Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'ın yanına gelmişti. (Hazret-i Peygamber) ondan yüzünü çevirdi ve; Ey Esma! (şurası) muhakkak ki, kadın ergenlik çağına erişince on (un vücudun) dan şundan ve şundan başkasının görünmesi uygun olmaz" dedi ve (kendi) yüzü ile elini işaret etti. Dâvûd dedi ki: Bu (hadis) mürseldir. (Çünkü) Halid b. Düreyk, Âişe (radıyallahü anhâ)'ya erişmemiştir.

4107-) Câbir (radıyallahü anh)'den rivâyet edildiğine göre; Seleme (radıyallahü anhâ) kan aldırmak için Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'den izin istemiş. (Hazret-i Peygamber de) Ümmü Seleme'den kan alması için Ebû Tayyib'e emretmiş. Ebû'z-Zübeyr) dedi ki: Öyle zannediyorum ki Câbir (radıyallahü anh) (Ebû Tayyib'in), Ümmü Seleme'nin süt kardeşi olduğunu, ya da (o sırada) henüz ergenlik çağına ermemiş bir çocuk olduğunu söyle(miş i)di-. selâm 72: İbn Mâce tıb 20. Ahmed b. Hanbel III 350. V.9.

4108-) Enes'den rivâyet edildiğine göre; (sallallahü aleyhi ve sellem) Fâtıma'ya (daha önce) kendisine bağışlamış olduğu bir köleyi getirmiş. (O sırada) Fâtıma'nın üzerinde, başını örtse ayaklarına ayaklarını örtse başına yetişmeyecek (kısa) bir elbise varmış. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) (kızının) karşılaştığı bu durumu görünce; Bunda senin için bir sakınca yoktur. (Seni gören kimselerin birisi) babandır, (diğeri de) kölendir" buyurmuş.

4109-) Âişe (radıyallahü anhâ)'dan şöyle rivâyet olunmuştur: (sallallahü aleyhi ve sellem)'in hanımlarının yanına kadın tabiatlı bir adam giriyordu. (Halk) onu (kadınlara) ihtiyacı olmayan (erkekler) den sayıyorlardı. Derken bir gün o adam (Hazret-i Peygamberin hanımlarının birisinin yanında iken Hazret-i Peygamber (bizim) yanımıza giriverdi. Adam (o sırada) bir kadını tasvir etmekte idi ve, " Geldiği zaman dörtle gelir, gittiği zaman sekizle gider" diyordu. Hazret-i Peygamber (bu sözü işitti ve): Dikkat edin, görüyorum ki bu adam orada ne olduğunu biliyor. Sakın sizin yanınıza bir daha gelmesin" buyurdu. Artık onu (gelmekten) menettiler. Nûr (24) 31.

4110-) Aişc (radıyallahü anhâ)'dan, (bir önceki hadis-i şerifin) manası (rivâyet edilmiştir).

4111-) Şu (4107 numaralı) hadis Âişe'den, (ayrı bir senetle bir defa rîyavet edilmiştir. Ancak bu rivâyetin senedinde bulunan ravilerden Yunus bu rivâyete şunları da) ilâve etmiştir: (Hazret-i Peygamber bu kadın tabiatlı kimseyi Medine'den) dışarı sürgün etti. (Bu sürgünden sonra o) çöllerde (yaşar) idi ve her cuma (günü Medine'ye iner, halktan) yiyecek dilenirdi.

4112-) el-Evzaî'den rivâyet olunduğuna göre; şu (4307 numaralı hadiste anlatılan) olayda (şu hâdise de varmış): Peygamber'e); Ey Allah'ın Rasûlü, (eğer sen onu Medine'den sürgün edersen) o zaman o açlıktan ölür" denmiş. Bunun üzerine Hazret-i Peygamber ona her hafta Medine'ye iki defa girip dilenmesine, sonra (yine Medine'den) çıkmasına izin vermiş.

4113-) İbn Abbâs (radıyallahü anh)'dan şöyle dediği rivâyet edilmiştir: Mümin kadınlara da söyle, gözlerini (haramdan) sakınsınlar" Nûr (24) 31. âyeti neshedildi de bundan," Evlenme arzusu kalmamış oturan (ihtiyar) kadınlar..." Nûr (24) 60. âyet(inin hükmü) dışarıda bırakıldı.

4114-) Ümmü seleme (radıyallahü anhâ)'dan rivâyet olunmuştur; dedi ki: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'ın yanında (bulunuyor) idim. Yanında Meymûne de vardır. Derken İbn Ümmü Mekiûın çıkagekli. Bu (olay) biz örtünme ile emrolunduktan sonra (olmuştu). Bunun üzerine Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) (bize): Ondan örtününüz" buyurdu. Allah'ın Rasûlü, o âmâ değilıni ? O bizi göremez ve tanıyamaz, dedik. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) de: Siz de âmâ mısınız, onu görmüyor musunuz?" buyurdu. Dâvûd dedi ki: Bu (emir) sadece Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'in hanımları içindir. Baksana, Fâtıma binli Kays. (Abdullah) İbn Ümmü Mektûm'un yanında iddet beklemiştir. Hazret-i Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) Fâtıma binti Kays'a: İbn Ümmü Mektûm'un yanında iddet (ini) bekle. Çünkü o âmâ bir adamdır. Elbiselerini onun yanında (iken) çıkarabilirsin" demiştir.

4115-) Abdullah b. As'dan rivâyet olduğuna göre; Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem): Biriniz cariyesini kölesiyle nikahladığı zaman (artık bir daha cariyesinin) avret yerlerine bakmasın" buyurmuştur.

4116-) Abdullah b. As'dan rivâyet olunduğuna göre; Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur: Biriniz cariyesini kölesine yahut işçisine nikahladığı zaman cariyenin göbek(inin) altı ile diz kapak(ınm) üstüne bakmasın." Davûd, salat 26.

4117-) Ümmü Seleme (radıyallahü anhâ)'dan rivâyet edildiğine göre; gün) kendisi başörtüsünü bağlarken Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) yanına girmiş ve, " Bir dolam; iki dolam değil" buyurmuş. Dâvûd dedi ki: Bir dolanı; iki dolam değil" sözünün manası, " erkeklerin sarık sarındığı gibi sarınma, onu (başına bir defa doladın mı yeter) bir veya iki dolam daha ilâve etme" demektir.

4118-) Dihye b. Halîfe el-Kelbî (radıyallahü anh)'den rivâyet edilmiştir: Dedi ki; (sallallahü aleyhi ve sellem)'e, kubtiyye denilen ince kumaşlar getirilmişti. Onlardan birini bana verdi ve: Bunu ikiye böl, birini (kendine) gömlek dik; diğerini de hanımına ver, onu kendisine başörtüsü yapsın" buyurdu. Sözlerine şöyle devam etti: Hazret-i Peygamber'in bu emrini alan) pbihye (oradan ayrılmak üzere) sırtını döndüğü zaman (Hazret-i Peygamber ona): Hanımına (bu kaputun) altında kendi (teni)ni göstermeyecek başka bir elbise giymesini de emret" dedi. Dâvûd dedi ki: Bu hadisi (Mûsâ b. Çübeyr'den) Yahya b. Eyyûb da rivâyet etti. (Şu farkla ki, Ubeydullah b. Abbâs'dan) " Abbâs b. Ubeydullah b. Abbâs" diye bahsetti.

4119-) Safiye binti Ebî Ubeyd'den rivâyet olunduğuna göre; Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), belden aşağı giyilen eteklik(ler)den bahsedince hanımı Ümmü Seleme; Allah'ın Rasûlü, (bu hususla) kadın(ın durumu nedir)? demiş. (Hazret-i Peygamber de): (Erkeğin eleğinden) bir karış (fazla) uzatır" buyurmuş. Ümmü Seleme: zaman (kadın yürüyünce) vücudunun bir kısmı açılır, demiş. (Hazret-i Peygamber de): Bir zira (arşın) uzatabilir, daha fazla uzatamaz" karşılığın vermiş. zinet 106; İbn-i Mace, libas 13: Tirmizî, libas 9.

4120-) Şu (bir önceki) hadis Ümmü Seleme'den Süleyman b. Yesâr tarafından da rivâyet olunmuştur. Dâvûd dedi ki: Bu hadisi İbn Lshak ve Eyyûb b. Mûsâ, Nâfi aracılığıyla Safiyye'den rivâyet etmiştir.

4121-) İbn Ömer (radıyallahü anh)'dan rivâyet edilmiştir, dedi ki: (sallallahü aleyhi ve sellem), hanımlarının eteklerini erkeklerinkinden) bir karış (fazla) uzatmalarına izin verdi. Sonra onu daha fazla uzatmak istediler.Bunun üzerine onlara (eteklerini) bir karış daha uzatmalarına izin verdi. Bu hâdiseden sonra (kadınlar) bize etek gönderiyorlardı, biz de onları bir zira (uzunluğunda olacak şekilde) ölçüyorduk. Mâce, libas 13; Dârimî. istizan 16: Ahmed b. Hanbel II 5, 8, 90, VI 75. 123.

4122-) (Hazret-i peyganıber'in hanımı) Meymûne'den rivâyet olunmuştur; dedi ki: azatlı bir cariyemize sadaka (olarak toplanmış koyunlar) dan bir koyun hediye edil(miş)ti, bir süre sonra koyun öldü. Derken Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem), (Ölü olarak yol üzerine atılıverilmiş olan) bu koyunun yanından geçti ve: Bu koyunun derisini tabaklayıp ondan yararlanmalıydılar" buyurdu. (Bunu işitenler); Ey Allah'ın Rasûlü, o bir leştir, dediler. (Hazret-i Peygamber de): Ölü hayvanın ancak yenmesi haramdır" karşılığını verdi. hayz 100, 102; Tirmizî libas 7; Nesâî Fer’ 17.

4123-) Şu (bir önceki) hadis, Zührî'den (bir başka senedle daha rivâyet edilmiştir ve bu rivâyetinde Zührî) Meymûne'yi zikretmem iştir. Bu rivâyetinde Zührî; Hazret-i Peygamber: Onun derisinden faydalanmalıydınız" buyurdu, dedi(kten) sonra (bir önceki hadisin manasını rivâyet etmiş orada geçen) tabaklamayı ise rivâyet etmemiştir.

4124-) Ma'mer'den rivâyet edilmiştir; dedi ki; (deri) tabaklamayı kabul etmezdi ve " deriden her hal-(li kâr)da yararlanılabilir" derdi. Dâvûd dedi ki: (4120 numaralı) Zührî hadisinde (onu rivâyet edenlerden) el-Evzaî, Yunus ve Ukayl; tabaklama kelimesini rivâyet etmemişlerdir. ise, Zübeydî, Saîd b. Abdülaziz ile Hafs b. el-Velîd rivâyet ettiler.

4125-) İbn Abbâs'dan rivâyet olunmuştur; dedi ki: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'ı; Deri tabaklandığı zaman temiz olur" buyururken işittim. Hayz 105; Nesâî, Fer 20. 30, 31; Darimî, edahii 20 Muvatta, saya, 17, 18; Ahmed b. Hanbel I. 219.227,237, 270. 274. 280. 314 328. 343, 365, 372. VI 73. 104. 148, 153.

4126-) Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'ın hanımı Âişe (radıyallahü anhâ)'dan rivâyet edildiğine göre; (sallallahü aleyhi ve sellem), ölü (hayvan)ların derileri tabaklanınca (onlardan) yararlanılmasını emretmiştir. Mâce, libas 25: Mesâî Fer' 6.

4127-) Seleme b. el-Muhabbık'dan rivâyet olunduğuna göre; Rasûlullalr (sallallahü aleyhi ve sellem), Tebük savaşında bir eve varmış, evde (deriden yapılmış) asılı bir su tulumu görmüş ve (ev halkından tulumdaki) su (dan bir miktar vermelerini) istemiş. (Onlar): Allah'ın Rasûlü, bu (su tulumunun derisi) bir leş(e ait)tir, demişler. (Hazret-i Peygamberde): Onun tabaklanmış olması temizlenmesi (demek)dir" buyurmuş. Hayz 106, 107: Nesâî. Fer’ 26; Darimî, edâhi 20, buyü 35: Ahmed b. Hanbel III, 176 V 6.7. VI 155.

4128-) Âliye binti Sübey'den rivâyet olunmuştur; dedi ki: bana ail bir koyun (sürüsü) vardı. Onlara kıran girdi(de pek çoğu öldü). Bunun üzerine Hazret-i Paygamber'in hanımı Meymûne'ye varıp bu durumu kendisine anlattım. Meymûne de bana: derilerini alıp onlardan yararlanmalıydın, dedi. (Kendisine): helâl midir? dedi(m). Bir defasında Kureyş'ıen bazı kimseler kendilerine ait bir koyunu eşek (sürür) gibi sürüyerek Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'ın yanına geldiler. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) onlara; Derisini almalı (ve tabakladıktan sonra ondan yararlanmalı) idiniz" buyurdu. (Onlar bu sözü işitince;) bir leştir, (onun derisinden nasıl yararlanabiliriz)? dediler. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) da: O deriyi su ve mazı temizler" karşılığını verdi. Fer' 5.

4129-) Abdullah b. Ukeym'den rivâyet olunmuştur; dedi ki: Ben, genç iken Cüheyne toprağında bulunduğum bir sırada bize Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'ın bir mektubu okundu (Mektupta şu ifadeler yer alıyordu): Leşin derisinden de sinirinden de yararlanmayınız." buyü 151, Zebaih 30; Tirmîzî, libas 20: Ahmed b. Hanbel, IV. 110-311: İbn Mace, libas 25. 26:

4130-) Hakem b. Uteybe'cten rivâyet olunduğuna göre; bazı kimselerle birlikte Cüheyne (kabilesin)'den Abdullah b. Ukeym'e gitmişler. Hakem (sözlerine devam ederek şöyle) dedi: Yanımdaki insanlar Abdullah b. Ukeym'in yanına girdiler. Bense kapıya oturdum, fonları beklemeye koyuldum). Kısa bir süre sonra (oradan) çıktılar, benim yanıma (geldiler) ve Abdullah b. Ukeym'in kendilerine şöyle söylediğini haber verdiler: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) vefatından bir ay önce Cüheyne'ye bir mektup gönderdi. (İçerisinde şu ifadeler yer alıyordu): Ölmüş bir hayvanın derisinden de sinirinden de yararlanmayınız." Dâvûd dedi ki: Nadr b. Eş-Şümeyl. " Tabaklanmamış deriye’ihâb' dendiğini, tabaklanınca ona ihâb denilmeyip !şenn' ve " kirbe" dendiğini" söyledi. huyu 151, Zcbâih 30: Nesaî. Fer' 4.5.10; Tirmizî. libas 1; İbn maci. libas. 25- 26: Darimi, edahi; 20: Ahmed b. Hanbel. IV 310-311.

4131-) Muâviye b. Süfyân (radıyallahü anh)'dan rivâyet edildiğine göre; Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): İpek(ten) ve kaplan (derisinden yapılmış) eyer" e binmeyiniz" buyurmuştur. Seriy yahutla Ebû Dâvûd) dedi ki: Muâviye (devlet başkanı olduğu için) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'dan (rivâyet ettiği bu) hadiste tenkid edilmezdi. Ebû Saîd dedi ki: Bize Ebû Dâvûd, Ebû’l-Mu'temir'in isminin Yezid b. Tahınân olduğunu ve Hîre'ye yerleştiğini söyledi." Mace, libas. 47.

4132-) Ebû Hureyre (radıyallahü anh)'den rivâyet edildiğine göre; Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem): Melekler yanlarında kaplan derisi bulunan yolculara katılmazlar" buyurmuştur.

4133-) Halid (b. Mikdam)'dan rivâyet edilmiştir; dedi ki: Mikdâm b. Madîkerb'le Amr b. el-Esed ve Kınnesrîn halkından olan Esedoğullarından bir adam. Muâviye b. Ebû Süfyân'a elçi olarak gelmişlerdi. Mikdâm'a: b. Ali'nin vefat ettiğini biliyor musun? dedi. (bu haberi işitince) hemen " inna lillâhi ve inna ileyhi râciun" dedi. (Esedoğullarından olan) adam (veyahut orada bulunan bir başka adam) da Muâviye'ye: bu hâdiseyi (aramızda korkunç fitnelerin doğmasına yol açacak) bir musibet olarak mı görüyorsun? dedi. Muâviye de ona: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) kucağına koyup, " Bu bendendir, Hüseyin de Ali'dendir" buyurduğu halde ben bu hadiseyi niçin bir musibet olarak görmeyeyim? dedi. Esedoğullarından olan kişi de: hâdise gerçekten kıvılcımları her tarafa saçılıp büyük yangınlara sebep olabilecek tehlikeli) bir ateş parçası(dir). Onu Allah söndürdü (ve bizi bu tehlikeden kurtardı) dedi. sözleri işiten) Mikdâm (Hazret-i Muâviye'ye hitaben): bugün seni öfkelendirmekten ve sana hoşuna gitmeyen sizleri işittirmekten geri durmayacağını, dedi. Sonra şöyle devam etti: Ey Muâviye! Eğer ben (şimdi söyleyeceğim sözlerimde) doğruyu söylemişsem beni tasdik et, eğer yalan söylemişsen o zaman da beni yalanla, dedi. (Hazret-i Muâviye de): öyle) yaparım, dedi. (Mikdâm): halde ey Muâviye!) Allah aşkına söyle. Sen Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'ın (erkeklere) allın (yüzük) takınmayı yasakladığını bil(m)iyor musun? dedi. (Muâviye); (biliyorum), cevabını verdi. için söyle. Rasûlullan (sallallahü aleyhi ve sellem)'ın ipek giyinmeyi yasakladığını bil(m)iyor musun? (biliyorum), dedi. için söyle, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'ın yırtıcı hayvanların derilerini giymeyi ve o derilerin üzerine binmeyi yasakladığını bil(m)iyor musun? dedi. karşılığını verdi. (Bunun üzerine Mikdûm); yemin olsun ki ey Muâviye, ben bunların hepsini senin evinde gördüm, diye konuştu. ise; Mikdâm, gerçekten anladım ki ben senin elinden asla kurtulamayacağım, dedi. hâdiseyi nakleden Halid b. Mi'dân sözlerine devam ederek) dedi ki: (Bu konuşmanın hemen arkasından) Muâviye (Mikdâm'ın) iki arkadaşına verilmesini emrettiğinden daha fazlasını Mikdâm'a verilmesini emretti ve oğlunun da (divandan) iki yüz dinar (alanlar) arasına kaydedilmesini istedi. Mikdâm (Muâviye'nin kendisine bağışladığı bu) bahşişleri (kendi yol) arkadaşlarına dağıttı. Esedoğullarından olan kiş ise (Hazret-i Muâviye'den aldıklarından) kimseye bir şey vermedi. Bu (haber) Muâviye'ye ulaştı (da Muâviye): Mikdâm cömert bir insandır. (Bu yüzden) elini açtı ve (elinde olanı arkadaşlarına dağıttı). Esed oğullarından olan kişi ise elindekini çok iyi tutan (tutumlu) bir insandır" dedi. Dâvûd, menâsik 23, tirmizi libâs 31; Nesâî. Fer 7; Dârimî, edahi 19; Ahmed b. Hanbel IV 101 - V.

4134-) (Ebû'l-Melîh b. Üsâme'nin) babasından rivâyet olunduğuna göre; (sallallahü aleyhi ve sellem) yırtıcı hayvanların derilerinden (yararlanmayı) nehyetmiştir. Dâvûd, Menasik 23: Tirmizi, libas 31: Nesaî, Fer' 6;Dârimî. edâhi 20, buyü 35; muvatta, sayd 18, Ahmed b. Hanbel. IV 15, VI 73.

4135-) Câbir (radıyallahü anh)'den rivâyet olunmuştur; dedi ki: (sallallahü aleyhi ve sellem) ile birlikle bir yolculukta (bulunuyor) idik. Ayakkabıları (giymeye) çok önem veriniz. Çünkü insan ayakkabı giydiği sürece (sanki) bin itli (gibi) olur" buyurdu. libâs 66; Ahmed b. Hanbel III 337. 360.

4136-) Enes (radıyallahü anh)'den rivâyet olunduğuna göre; Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in pabucunun parmaklar arasına geçirilen iki (adet) küçük tasması vardı. libas. 41 hums 5; Tirmizî, libas 32: Nesâi. zînet, I 15; İbn Mâce, libas 27: Ahmed b. Hanbel III. 22. 203,245.269.

4137-) Câbir (radıyallahü anh)'den rivâyet olunmuştur; dedi ki: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), kişinin ayakkabıyı ayakta giymesini men etti.

4138-) Ebû Hureyre'den rivâyet olunduğuna göre; Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): -Hiçbiriniz tek ayakkabı ile yürümesin. Ya ikisini de giysin ya ikisini de çıkarsın" buyurmuştur. libas 40; Müslim, libas, 68, 71; Tirmizi. libas 34; İbn-i Mace libas 29, muvatta, lübs 14; Ahmed b. Hanbel II 245- 243, 477. 480, 528.

4139-) Câbir'den rivâyet edildiğine göre; Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur: Birinizin (pabucunun) tasması koptuğu zaman, tasmasını onartincaya kadar tek pabuçla ile yürümesin. Tek mest ile de yürümesin ve sol el(iy)le yemesin." libâs 69, 71: Nesin zînet 116, Ahmed b. Hanbel, II 245. 253. 314. 424. 443, 447. 480, 525, III, 293, 327.

4140-) İbn Abbâs (radıyallahü anh)'dan şöyle elediği rivâyet olunmuştur: otur(mak iste)diği zaman, ayakkabılarını çıkarıp (sol) yanına koyması sünnettendir.

4141-) Ebû Hureyre'den rivâyet edildiğine göre; Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): Biriniz ayakkabı(smı) giyeceği zaman sağdan başlasın, çıkaracağı zaman da soldan başlasın. Sağı, giyerken ayakların ilki, çikarırker de sonuncusu olsun" buyurmuştur. libas 39, 39; Müslim libas 67; Tirmizi libas 37; İbn Mace libas 235, Muvatta, lübs 15; Ahmed b. Hanbel II- 223, 245, 283, 465, 467.

4142-) Âişe (radıyallahü anhâ)'dan rivâyet olunmuştur; dedi ki: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), temizlenmesinde, taranışında, ayakkabısın(ı) giyme de (yani) bütün işlerinde elinden geldiği kadar sağdan başlamayı severdi." (bu hadisi); misvak kullanırken de (sağdan başlamayı severdi)" diye rivâyet etti. " Bütün işlerinde" (kelimesini) rivâyet etmedi. Dâvûd dedi ki: Bu hadis-i Şu'be'den Muaz da rivâyet etti. (Fakat) " misvaklanmasında da (sağdan başlamayı severdi" sözünü) rivâyet etmedi. Mace, tahare 46; Ahmed b. Hanbel VI, 94, 130, 147, 188, 202, 210.

4143-) Ebû Hureyre'den rivâyet olunduğuna göre; Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur: Giyinirken ve abdest alırken sağ taraflarınızdan başlayınız." Mâce, tahare 41.

4144-) Câbir b. Abdullah'dan rivâyet olunmuştur; dedi ki: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) yataklardan bahsetti ve şöyle buyurdu: Erkek için bir döşek, kadın(ı) için bir döşek, (ayrıca) misafir için de bir döşek vardır. Dördüncü (döşek ise) şeytan içindir." libas 41; Nesai, nikah 82: A. b. Hanbel. III 293. 324.