Sünen-i Ebu Davud Hadis Kitabı

4044-) Ebû Osman en-Nehdî'den şöyle dediği rivâyet olunmuştur: Ömer (b. el-Hattab) (radıyallahü anh), Utbe b. Ferkad'a (şu mealde bir) mektup yazmıştır: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) ipeği (erkeklere) yasaklamıştır. Ancak, şöyle iki, üç ve dört parmak kadar olanı müstesnadır. zine 93; İbn-i mace libas 17.

4045-) Ali (radıyallahü anh)'den rivâyet olunmuştur; dedi ki: (sallallahü aleyhi ve sellem)'a, (saf ipekten dokunmuş) çizgili bir elbise hediye edilmişti. Onu bana gönderdi. Ben de onu giyip yanına vardım. (Bu elbiseyi üzerimde görmesinden mütevellit) yüzünde öfke (alametleri) gördüm ve (bana hitaben): Ben onu sana giyesin diye gördermedim" buyurdu ve bana (bu elbiseyi hanımlarıma vermemi) emretti, ben de (tuttum) onu yakınlarımdan olan hanımlarıma paylaştırdım. libas 17 Nesâî zine 85.

4046-) Ali b. Ebî Tâlib (radıyallahü anh)'den rivâyet olunduğuna göre; (sallallahü aleyhi ve sellem), Kassiyy ipeklisi (riden yapılmış elbise giymek) ile asfurla boyanmış elbise giymeyi, altın yüzük takınmayı ve rükûda Kur'an okumayı yasaklamıştır. cenâiz 2. Ecrine 28, menzâ 4, libits 28, 36, 45 İstizan X; muslim libas 2, 28. 29, 31, 64; Tirmizi salat 80, libas 5, 13, 44. edeb 45, tatbik 8, 6,1, eşribe 26; muvatta. nida 28; Ahmed b. Hambel I- 80, 81.92. 94, 104, 105, 114, 119. 121, 123, 126, 129, 132,134, 137, 138, 145. IV, 284, 287, 299, VI,228.

4047-) Şu (bir önceki hadis) Ali b. Ebî Talib (radıyallahü anh)'den de rivâyet olunmuştur. Bu rivâyetinde Hazret-i Ali şöyle dedi: (sallallahü aleyhi ve sellem) beni), rükûda ve secdede (Kur'an) okumaktan menetti. salât 210.

4048-) Şu (bir önceki hadis-i şerif) İbrahim b. Abdullah'dan da rivâyet edildi. (Şu farkla ki İbrahim b. Abdullah bu rivâyetinde bir önceki hadise şunları da) ilave etti: Sizi hehyetti demiyorum. salat 211.

4049-) Enes b. Mâlik'den rivâyet olunmuştur; dedi ki: Rum kralı, Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'e saf ve ince ipekten, yenleri geniş bir kürk hediye etti de onu giyindi. Ben (hâlâ Peygamber Efendimizin) titreşmekte olan yenlerini görüyor gibiyim. Sonra (Hazret-i Peygamber) o kürkü Cafer'e gönderdi. Cafer'de onu giyinip Hazret-i Peygamber'in huzuruna geldi. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) de (ona): Ben (bunu) giyesin diye vermedim" buyurdu. (Cafer): Öyleyse onu ne yapayım? diye sordu. Peygamber de): Onu kardeşin Necâsî'ye gönder" cevabını verdi.

4050-) İmran b. Husayn'dan rivâyet olunduğuna göre; Allah'ın Peygamberi' (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur: Ben kızıl renkli eğer yastığına binmem, aspurla boyanmış elbise giymem, (yakası) ipekle çevrili elbise giymem" (Katade) dedi ki: Hasan (bu son cümleden maksadın, yakası ipekle işlenmiş elbise olduğunu anlatmak için, cümleyi söylerken kendi) gömleğinin yakasına işaret etti. (Katade sözlerine devam ederek) dedi ki: Peygamber daha sonra şöyle) buyurdu: Dikkatli olun! Erkeklerin esansı, rengi olmayan kokudur. Uyanık olun! Kadınların esansı, kokusu olmayan renktir." (Bu hadisin ravilerinden) Saîd (b. Ebî Arûbe) dedi ki: Öyle zannediyorum ki, Katade (şöyle) dedi: Ulema (burada geçen) kadınların esansı" sözünün, kadınların dışarı çıkmalarıyla ilgili olduğunu (evinde) eşinin yanında olduğu zaman ise istediği esansı sürünebileceğim söylediler. libas 10; Ebû Dâvûd, nikâh. 49; tirmizi, edeb 36; Nesai, Zînet. 32, 44, 121; Ahmed b. Hambel, I. 147, 541. III. 342. 347. IV 442.

4051-) Ebû'l-Hüsayn el-Heysem b. Şefiyy'den rivâyet olunmuştur; dedi ki: Âmir diye anılan bir arkadaşımla Kudüs'te namaz kılmak için yola çıkmıştım. (Arkadaşım) Meâfirli bir kimse idi. (O sırada Kudüs) vaizi olan kimse sahabeden Ezdli ve Ebû Reyhan diye anılan birisiydi. Arkadaşım mescide benden önce vardı. Ben de arkasından varıp yanına oturdum. Bana, " sen hiç Ebû Reyhan'ın vaazlarında bulundun mu?" dedi. (Ben de) " Hayır cevabını verim (Bunun üzerine bana şunları) anlattı: onu (şöyle) derken işittim: (sallallahü aleyhi ve sellem) on şeyi yasakladı: Törpüleyerek dişlerinin uçlarını inceltmeyi, Dövme yapmayı, (Kadınlar için) yüzdeki kılları, (erkekler için de yüzdeki beyaz kılları) yolmayı, Arada bir örtü olmaksızın erkeğin erkekle (çıplak olarak) yatması, Kadının kadınla (çıplak olarak ve) arada bir perde olmaksızın yatısını, Kişinin elbisesini altına, ecnebiler gibi ipek koymasını, Yahutta (elbisesinin) omuzlarına ecnebiler gibi ipek koymasını, Başkalarının mallarını yağma etmeyi, Pars (derisinden yapılmış eşya) üzerine oturmayı, İdareciler dışındaki kimselerin yüzük takınmalarını, Dâvud dedi ki: Bu hadisin diğer yollardan gelen rivâyetlerinde zikredilmeyip de sadece bu yoldan gelen rivâyetinde zikredilen kelime " yüzük" kelimesidir. zine 20, 27; Ahmed b. Hambel, I, 45, IV, 134-135.

4052-) Hazret-i Ali'den rivâyet olunmuştur; dedi ki: renkli ipekten yapılmış eğer yastıkları (nı kullanmak) yasaklanmıştır. libas, 10: Tirmizî, Edelı 36: Nesâî, zînet. 44. Ahmed b. Hambel I, 147. III 342, 347.

4053-) Hazret-i Ali (radıyallahü anh)'dan rivâyet olunmuştur; dedi ki: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), bana altın yüzüğü, ipekli elbiseyi ve kırmızı eğer yastıklarını yasakladı. cenâiz 2, eşribe 28, merzâ 4. libas 28. 36. 45. İstizan 8; Müslim, libâs 2. 28. 29. 31. 64: Tirmizî. Salat 80. libas 5. 13, 44. edeb 45; Nesâî. tatbîk 8, 61 eşribe 26: Muvatta, nida 28; Ahmed b. Hanbel. I,80, 81, 92. 94, 104, 105, 114, 119, 121, 123, 126, 128, 132, 133, 134, 137, 138, 145, 146, IV, 284. 287, 299, VI, 228.

4054-) Âişe (radıyallahü anhâ)’dan rivâyet edildiğine göre; (sallallahü aleyhi ve sellem) (bir gün) üstünde damgalar bulunan bir hamîsa üzerinde namaz kılmış, (namaz esnasında onun) damgalarına gözü ilişmiş, (Namazı bitirip de) selâm verince; Benim şu hamîsamı Ebû Cehm'e (geri) götürünüz. Çünkü demin beni o (az kalsın) namazdaki huzurdan aukoy(uyor)du. Bana (Ebû Cehm'in) elbisesini getiriniz" buyurmuş. Dâvûd dedi ki: Ebû Cehm b. Huzeyfe, Adiyy b. Ka'b oğullarındarıdır. salât 14, ezan 93, menâkıbûl-ensur 37, libâs 19; Müslim, mesâcid 61-63; Ebû dâvûd, salât 163; Nesâî, kıble 20; İbn Mâce, libâs 1: Muvatta, nida 67, 68; Ahmed b. Hambel, VI, 37, 46, 177, 199,208.

4055-) (Şu bir önceki hadisin bir) benzeri de (yine) Hazret-i Âişe'den rivâyet olunmuştur. Ancak bir önceki; (hadis buna nisbetle) daha uzundur.

4056-) Esma binti Ebî Bekir'in azadlı kölesi Abdullah Ebû Ömer şöyle dedi: İbn Ömer (radıyallahü anh)'i çarşıda gördüm. Şam kumaşından bir elbise satın almıştı. Biraz sonra onun üzerinde kırmızı (ipekten yapılmış) ip (ler) bulunduğunu gördü ve elbiseyi (sahibine) geri verdi. Bunun üzerine varıp Esma (radıyallahü anhâ)'ya anlattım. (Esma cariyesine), " Ey cariye, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’ın cübbesini bana bir getiriver" diye emretti. (Cariye de) taylasanlar gibi kalınca dokunmuş; yakası, yenleri ve yırtmaçları ipekle işlenmiş cübbesini çıkar (ip getir) di. mace, libâs 18: Müslim, libâs 10.

4057-) İbn Abbâs (radıyallahü anh)'dan rivâyet edilmiştir; dedi ki: (sallallahü aleyhi ve sellem), sırf ipek (olan) elbise (giyme)yi yasaklamıştır. Fakat (elbise üzerinde) ipekten damga (lar bulunması) ve elbisenin argacı (nın ipekten olması) sakıncalı değildir.

4058-) Enes (radıyallahü anh)'den rivâyet olunmuştur; dedi ki: (sallallahü aleyhi ve sellem) Abdurrahman b. Avf ile Zübeyr b. Avvam’a, kendilerinde uyuz hastalığı bulunğu için yolculukta ipek gömlek giymelerine izin verdi. libas 29, cilıâd 91; Müslim, libâs 23, 25; Tirmizî, libas 2: Nesai, zine 92; İbn-i Mace libas; 17 Ahmed b. Hambel III. 127. 180. 215. 255. 273.

4059-) Abdullah b. Züreyr el-Gâfikî, Ali b. Ebî Talib (radıyallahü anh)'i şöyle derken işittiğini söylemiştir: Peygamber'i (sallallahü aleyhi ve sellem), bir ipek (kumaş) alıp onu sağ eline birde altın alıp onu da sol (el)ine koydu. Sonra; Bu ikisi ümmetimin erkeklerine haramdır" libas I: Nesâî, Zîne 40; İbn-i Mace libas 19. buyurdu.

4060-) Enes b. Mâlik (radıyallahü anh)'den rivâyet edildiğine göre; Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’ın kızı Ümmü Gülsüm'ün üzerinde ipekten, (enlice) çizgiler bulunan (çubuklu) birkumaş görmüştür. (Zühri yada diğer ravilerden biri) dedi ki: (Metinde geçen " es-siyera" kelimesinden maksat) üzerinde ipekten, enlice çizgiler bulunan kumaştır. libas 30: Nesâi, Zine 83; İbn-Mâce, libâs 19.

4061-) Cabir (b. Abdillah) dedi ki: Biz ipek elbiseyi erkek çocuklardan çıkarır, kız çocuklarına giydirirdik." (Bu hadisin ravilerinden) Mis'ar dedi ki: Ben bu hadisi (rayilerinden biri olan) Amr b. Dinar'a sordum da hatırlayamadı.

4062-) Katade'den rivâyet olunmuştur; dedi ki: Enes b. Mâlik'e: Resûlüllah (s..v)'ın en hoşuna giden elbise hangisiydi?" diye sorduk da, " Pamuklu" cevabını verdi. libâs III; Müslim- Libas 33; Tirmizî, libas 4.1-45; Nesâî. zine 94: Ahmed b. Hambel. III, 134. 184, 251. 292.

4063-) İbn Abbâs'tan rivâyet olunduğuna göre; Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): Elbisenizi beyaz (renkli kumaşlardan) seçiniz. Çünkü o elbiselenizin en hayirlisidır. Ölülerinizi beyaz renkli kefenlere sarınız. en hayırlısı da ismid taşıdır. O gözün nurunu artırır, kirpikleri besler" buyurmuştur. libas 24: müslim, libas 33; tîrmizî cenâiz I8 libas 22, 23 tıb 9; I8. Nesaî, cenaiz 38, Zine 28. Ahmed b. Hambel III 134. 184, 251, 291, Ebû Davûd tıb 14.

4064-) Cabir b. Abdillah'dan rivâyet olunmuştur; dedi ki: (sallallahü aleyhi ve sellem) yanımıza gelmişti. Karışık saçlı bir adam gördü. (bakımsızlıktan) saçları dağılmıştı. Bunun üzerine; Bu (adam) saçlarını düzeltecek bir şey bulamamış mı acaba?" buyurdu. Bir de üzerinde kirli elbiseler bulunan başka bir adam gördü. Bu (adam da) elbisesini yıkayacak bir şey bulamamış mı?" buyurdu.

4065-) Ebû'l- Ahvas'ın babası Mâlik b. Nadle'den rivâyet olunmuştur; dedi ki: Eski bir elbise ile Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'e varmıştım. (Bana): Senin (zekat verecek kadar) malın mülkün var mı?" diye sordu. " Evet" cevabını verdi(m). Hangi (cins) maldır?" diye sordu. bana deve, koyun, at ve köle verdi, diye cevap verdi(m). sana bir mal verdiği zaman Allah'ın nimetinin ve ikramının iz(ler)i senin üzen ide görülsün" buyurdu. zine 54: Ahmed b. Hambel 73.

4066-) Zeyd b. Eslem'den rivâyet olunduğuna göre; İbn Ömer (radıyallahü anh) sakalını sarıya boyarmış. Hatta elbisesini de tamane san (boya) ile boyarmış, Kendisine (bir gün): niçin sarıya boyanıyorsun? diye sorulmuş. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'ı sarıya boyanırken gördüm. Kendisine sarıdan daha sevimli bir renk yoktu. Elbisesini sarığa varıncaya kadar tümüyle sarıya boyardı. ve levdû 30, libas 37: Müslim. İmce 23: Ebû Davûd, menâsik 21; Nesâî zine, 17: Ahmed b. Hambel 11,66- 110.

4067-) Ebû Rimse (diye anılan Rifaz b. Yesribî, ya da Habib b. Hayyan)’dan rivâyet olunmuştur; dedi ki: birlikte Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'in yanına gitmiştim. Üzerinde iki yeşil giysi gördüm. Edeb 48; Ebû Dâvûd Tercemesi I8: Nesâî. îdeyn 16: Ahmed b. Hanbel.

4068-) (Amr b. Şuayb'ın) dedesi (Abdullah b. Amr b. Âs)’dan rivâyet olunmuştur, dedi ki: (sallallahü aleyhi ve sellem) ile birlikte (Ezahir dağ yolu denilen) dağ yolundan iniyorduk. (Bir ara) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) dönüp bana baktı. Benim üzerimde de aspurla boyanmış, tek desenli sade bir giysi vardı. üzerindeki bu giysi de nedir?" diye sordu. Ben onun bundan hoşlanmadığım hemen anlamıştım. Doçru tandırlarını yakmakta olan ev halkının yanına vardım ve bu elbiseyi tandıra attım. Sonra ertesi gün Hazret-i Peygamber'in yanına vardım. Ey Abdullah, o elbiseyi ne yaptın?" dedi. (Ben de yaptıklarımı teker teker) ona anlattım. Keşke onu aile halkından bazılarına giydirseydin. Çünkü bunda kadınlar için bir sakınca yoktur" Mace, libas 21. buyurdu.

4069-) (Bir önceki hadisin ravilerinden) Hişâm b. el-Gâzî (Abdullah b. Amr'in şöyle dediğini) rivâyet etti: (Üzerimde bulunan elbise aspurla) boyanmış (idi). Öyle ki tamamen koyu kırmızı da değildi, gül (kurusu) renginde de değildi, (ikisinin ortasında idi).

4070-) Abdullah b. Amr b. el-As'dan rivâyet olunmuştur; dedi ki: (sallallahü aleyhi ve sellem) beni gördü. (Hadisin burasında Mûsânnif Ebû Dâvûd'un talebesi) Ebû Ali (el-Lü'lüî şöyle) dedi: Öyle zanediyorum ki, (şeyhim) Ebû Davûd (hadisin bundan sonraki kısmını Abdullah b. Amr'dan naklen şöyle rivâyet etti): üzerimde aspurla boyanmış gül (kurusu) renginde bir elbise vardı. (Bunu görünce bana): Bu nedir?" dedi. Ben de gidip o elbiseyi (fırında) yaktım ve Hazret-i Peygamber'in huzuruna vardım. Beni karşısında bir başka elbiseyle görünce; (Öbür) elbiseni ne yaptın?" diye sordu. " Yaktım" cevabını verdim. Onu (yakacağına) aile halkından (olan kadınlardan) birine gîydirseydin ya!" buyurdu. Dâvûd dedi ki: Bu hadisi Sevr, Halid'den; (Üzerimde bir) gül (kurusu) renginde (elbise vardı)" diye rivâyet etti. Tâvûs ise, " (Üzerimde) aspurla boyarmış bir elbise vardı" (şeklinde) rivâyet etti.

4071-) Abdullah b. Amr'dan rivâyet olunmuştur; dedi ki: Üzerinde (biri eteklik diğeri de gömlek olmak üzere) iki kırmızı giysi bulunan bir adam Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'e (selâm vererek) geçti de Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) onun selâmını almadı. edeb 45.

4072-) Râfî b. Hadîc'den rivâyet edilmiştir; dedi ki: (sallallahü aleyhi ve sellem) ile bir yolculuğa çıkmıştık. Develerimizin üzerinde kırmızı pamuktan çizgiler taşıyan elbiseler (bulunduğunu) gördü de: Dikkatli olun! şu kırmızı elbiseleri size hakim ohnuş görüyorum." buyurdu. (sallallahü aleyhi ve sellem)'in bu sözü üzerine (yerlerimizden) süratle kalktık, (develerde yüklü olan eşyalarımıza) koştuk. Hatta develerimizden bazıları (bizim bu ani hareketimizden) ürküp kaçtılar. Elbiseleri tuttuk, devlerin üzerinden çekip aldık. (Onları bir daha giymedik)

4073-) Esed oğullarından bir kadın (in şöyle) dediği rivâyet edilmiştir: Ben bir gün Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’ın hanımı Zeyneb'in yanında idim. Kırmızı kil ile Zeyneb'e ait elbiseleri boyuyorduk. O sırada Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) üzerimize çıkageldi ve kırmızı kili görünce döndü ve gitti. (Zeyneb) bunu görünce yaptığımız işten Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’ın hoşlanmadığını hemen anlamıştı. Bunun üzerine tuttu, elbisilerini yıkadı ve (onlarda bulunan) kırmızılığın tümünü gözden kaybetti. süre sonra Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) (tekrar) döndü geldi. Baktı, (biraz önce gördüklerinden) bir şöy görmeyince (içeri) gidi.

4074-) Berâ (radıyallahü anh)'dan (şöyle) dedi(ği rivâyet olunmuştur:) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’ın saç(lar)ı kulak memelerine erişirdi. Onu (bir gün) kırmızı bir elbise içinde görmüştüm. (Bu haliyle) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'dan güzel hiçbir şey görmedim. libas 35-68; Müslim, fedûl 52; tirmizi libas 4; İbn-i Mace, libas 35-67; Nesâî, Zînel 9,59, 93; Ahmed b. Hambel IV. 231, 290, 295, 300, 303, 308. 309.

4075-) (Hilal b. Amir b. Amr'ın) babasından (rivâyet olunmuştur;) dedi ki: (sallallahü aleyhi ve sellem)'ı, Mina'da bir katır üzerinde hutbe okurken gördüm. Üstünde kırmızı bir elbise vardı. Ali de (onun) önünde (duruyor ve onun) sözlerini yüksek sesle tekrarlayarak uzaklara iletiyordu.

4076-) Âişe (radıyallahü anhâ)'dan rivâyet olunmuştur; dedi ki: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) için bir elbiseyi kırmızıya boyamıştım. Onu giydi (fakat) terleyince (ondan bir) yün kokusu hissetti ve hemen onu (çıkarıp) attı. (Katade) dedi ki: Öyle zananediyorum ki, (Muttarraf bu hadisi şöyle) rivâyet etti: Güzel koku Hazret-i Peygamber'in hoşuna giderdi.

4077-) Cabir b. Süleym'den (rivâyet olunmuştur;) dedi ki: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'ın yanına varmıştım. Bir peştemala bürünüp dizlerini öne dikerek ellerini önden kavuşturmuş bir halde oturuyordu. Peştemalının saçakları ayaklarının üzerine düşüyordu. b. Hanbel I, 89, 101, -151, V, 63, 64.

4078-) Cabir (radıyallahü anh)'den rivâyet olunduğuna göre; (sallallahü aleyhi ve sellem) fetih yılında Mekke'ye, başında siyah bir sarıkla girmiştir. sayd 17. cihad 169, meğâzi 48, libâs, 17; Müslim, Hacc, 451-454: Ebû Davûd, libas 6, 20, 21: Tirmizî, libâs II, cihad 9, tefsir sure, (69) 2: Nesâî, menâsik 107, Zine 100; İbn Mâce, ikâme 85, libâs 14.15, cihad 22; Darimî. menâsîk 88, Ahmed III. 363. 387. IV, 307.

4079-) (Cafer b. Amr b. Hureys'in) babasından (rivâyet olunmuştur;) dedi ki: (sallallahü aleyhi ve sellem)'i minber üzerinde görmüştüm Başında siyah bir sarık vardı, ucu da omuzlarının arasına sarkıtmiştı." hacc 454: Nesâî. zinet 110: İbn Mace, cîhad 22, libâs 15.

4080-) (Ebû Cafer Muhammed b. Ali b. Rükane'nin) babasidan rivâyet olunduğuna " öre; Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) ile güreşmiş de Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) onu yenmiş, Rükâne (şöyle) demiştir: Ben Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'i; Bizimle müşrikler arasındaki fark fes üzerindeki sarıktır" derken işittim. libas 43.

4081-) Medineli bir ihtiyar, şöyle demiştir: Abdurrahman b. Avfı; Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bana sarık sardı. Uçlarının birini) önüme (diğerini de) arkama sarkıttı" derken işittim.

4082-) Ebû Hureyre (radıyallahü anh)'den şöyle dediği rivâyet olunmuştur: (sallallahü aleyhi ve sellem), iki çeşit elbise giymeyi yasaklamıştır: Kişinin cinsel organı açıkta kalacak ve havaya gelecek şekilde oturmasından, ısınan, Elbisesini (vücudunun) bir tarafı açıkta kalacak şekilde giyip elbisesini(n boşta kalan kısmını) da omuzuna atmasından. salât 10, ınevâkîı 30, sav 66, büyü 62, libâs 20. 21. istizan 42: Müslim, libâs 70, 73; Ebi Dâvûd, savm 48, büyü 24. edeb 20; Nesâî, zîne 106, 107: İbn Mâce, ikame 96. libâs 3: Dârimî, Salat 10 Muvatta, Kibs 17. sıfatü'n-nebî, 5; Ahmed b. Hambel, II. 219,380, 419, 432. 464. 475. 478, 491,, 496, 503 510, 529. III. 6, 13. 46, 66, 95, 96, 293, 297, 298. 322, 327.

4083-) Cabir (radıyallahü anh)'den (rivâyet olunmuştur;) dedi ki: (sallallahü aleyhi ve sellem), sanıma (denilen giyiniş şekli) ile, bir elbise içerisinde ihtibâ (denilen oturuş şeklin) den nehyetti. salât 10, mevâkît 30, sav 60, büyü 62. libâs 20,21, istizan 42; Müslim, libâs 70. 73 Ebû Dâvûd. savm 48, büyu 24, edeb 20; Nesâî. zîne 106, 107; İbn Mace. İkame 96, libâs 3; Dârimî. salât 10 Muvatîa, lübs 17, sıfalü'n-nebî, 5; Ahmed b. Hambel. II, 219., 380. 419, 432, 464. 475, 478. 491, 469, 503 510.529. 111,6, 13. 46, 66, 95, 96, 293. 297. 298, 322, 327.

4084-) (Muâviye b. Kurre'nin) babası şöyle dedi: (kabilesin) den bir toplulukla Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'a varmıştım. (Müslüman olduğumuza ve müslüman olarak kalacağımıza dair hepimiz) kendisine bial enik. O sırada gömleğinin düğmeleri çözüktü. Kendisine biat ettik. Sonra (teberruken) elimi gömleğinin yakasına soktum ve (iki kürek kemiği arasında bulunan peygamberlik) mühr(ün)e dokundum. dedi ki: Muaviye ile oğlunu yazda ve kışta kesinlikle düğmeleri çözük olarak gördüm. Düğmelerini hiçbir zaman iliklemezlerdi. Mace. libas, 11; Ahmed b. Hanbel, 111 434, IV l9.

4085-) Urve (radıyallahü anh). Âişe (radıyallahü anhâ)'nın şöyle dediğini rivâyet etmiştir: Biz (bir ?ün Mekke'de) güneşin iyice yükseldiği bir sırada evimizde otururken, birisi Ebû Bekir (radıyallahü anh)'e şöyle dedi: (Hazret-i Peygamberin) " Bize (hiç; gelmediği (bir vakit olan şu) vakitte başı ve yüzünün büyük bir kısmı örtülü olarak gelmekte olan şu (zat) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) olmalıdır." Ve kısa bu süre sonra (gerçekten) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) geldi ve (yakınımıza gelmek için izin istedi. Bunun üzerine (girmesi için) izin verildi ve (yanımıza) girdi. libas 16, Menakıhu'l-Ensar 45: İbn-i Mace-45 Ahmed b. Hanbel VI, 198.

4086-) Ebû Cüreyy Câbir b. Süleym'den (rivâyet olunmuştur) dedi ki: Halkın fikrinden (yararlanarak) döndüğü bir adam gördüm. Onun her söylediğini halk kabul ediyordu. (Halka) " Bu (zat) kimdir?" diye sordum. " Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’dır" cevabım verdiler. Bunun üzerine yanına varıp; Aleykesselâm ey Allah'ın Resulü; diyerek iki defa selâm verdim. Aleykesselâm diye selâm verme. Çünkü’aleykesselâm’ ölülerin selâmıdır.’Esselâmu aleyke' diye selâm ver" buyurdu. Allah'ın Resulü müsün? Dedim. Ben Allah'ın Resulüyüm. (O öyle bir Allah’tır ki) sana bir zarar gelse de kendisine dua etsen o zararı senden giderir. Sana bir kıtlık yıh gelse de kendisine dua etsen o yılı senin için verimli hale getirir. Eğer susuz ve kıraç bir yerde yada bir çölde iken bineğin kaybolsa da kendisine dua etsen onu sana geri getirir" buyurdu. bir tavsiyede bulun, dedim. Kimseye sövme" dedi. sonra ben hiçbir hür insana, köleye, deveye ve koyuna sövmedim. (Sonra tavsiyesine devamla) şöyle buyurdu: Hiçbir iyiliği küçümserde.(Müslüman) kardeşinle güler yüzle konuşmanı da küçümseme. (Çünkü) bu da bir iyiliktir. Eteği dizinin yarısına kadar (yukarı) kaldır. Eğer bunu kabul etmezsen topuklarına kadar (kaldır). (Fakat) eteği(ni daha aşağıya) salıvermekten sakın. Çünkü bu büyüklenme alametidir. Allah büyüklenmeyi sevmez. Eğer bir kimse sana söverse ve sende (olduğunu) bildiğin bir şeyden dolayı seni ayıplayacak olursa, sen de onda (olduğunu) bildiğin bir şeyden dolayı onu ayıplama. Çünkü bunun vebali onadır." libas 8.9: Nesfıî, zînel 17; İbn-i Mâce, libas 9; Dârimî. rikak 54; Ahmed b. Hanbel I, 380, 397, 439, 11-154, 267 492. III. 470 IV 65, 180. V, 63, 64. 79, 378.

4087-) (Salim b. Abdillah'ın) babasından rivâyet olunduğuna göre; Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): Elbisesini büyüklük taslayarak (yerlerde) sürü(yüp gezen) kimseye Allah kıyamet gününde (rahmet nazarıyla) bakmayacaktır." buyurmuştur. üzerine Hazret-i Ebû Bekir (radıyallahü anh): eteğimin bir yanı da (yere) sarkıyor. Oysa ben (elinden geldiğince onu bundan korumaya dikkat ediyorum, dedi.(Fahr-'i Kainat Efendimiz de): Sen bunu büyüklenerek yapanlardan değilsin" buyurdu. fedâilü's – sahabe 5.

4088-) Ebû Hureyre (radıyallahü anh)'den şöyle dediği rivâyet olunmuştur: Bir adam eteğini (topuklarının altına kadar sartıkmış bir halde namaz kılarken Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)(onu gördü de) kendisine, " Git, abdest al" buyurdu. (Adam gidip abdest aldı geldi. (Hazret-i Peygamber tekrar); Git abdest al" buyurdu. Bunun üzerine arada bulunan başka bıradam Hazret-i Peygamber'e: Allah'ın Resulü, (namaza abdestli olarak başladığı halde) bu adama niçin abdest almasını emrediyorsun, sonra da bun(un hikmetin) den bahsetmiyorsun? dedi. (Hazret-i Peygamber de): O eteğini (topuklarının altına kadar) sarkıtmış bir halde namaz kılıyordu. Oysa yüce Allah (eteğini topuklarının altına) sarkıtmış olan bir insanın namazını kabul etmez" buyurdu. b. Hambel. IV, 68, V 379.

4089-) Ebû Zer (radıyallahü anh)'den şöyle dediği rivâyet olunmuştur: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem): Üç (kişi) vardır ki, Allah kıyamet gününde onlarla konuşmaz ve onlara (rahmet nazarıyla) bakmaz ve onları (günah kirlerinden) temize çıkarmaz. Onlar için acıklı bir azap vardır" buyurdu. eli boşa çıkan ve (amellerinden) fayda göremeyen bu kimseler kimdir, ey Allah'ın Resulü? diye sordum. (Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) yukarıdaki sözünü üç defa tekrarladı. (Ben yine); Allah'ın Resulü, (gerçekten) mahrumiyet ve hüsrana uğrayan bu kimseler kimlerdir? dedim. (Elbisesini) eteğini kibrinden dolayı topuklarının altına kadar sarkıtan (verdiğini) başa kakan, yalan yere yeminle malına sürüm sağlayandır. -Ya da facir olan kimsedir-" buyurdu. (Buradaki tereddüt raviye aittir.) İman 106: Nesaî. buyu 5, zekat 69 Zinci 104; Tinnîzî buyu 5: İbn-i Mâce, ticarel, 30: Ahmed b. Hambel, V 148, 158. 162. 168, 178.

4090-) Şu (bir önceki) hadisi Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'den Ebû Zer (radıyallahü anh) yoluyla Harşe b. el-Harr)da (rivâyet etmiştir, ancak bir önceki rivâyet daha uzundur. (Bir önceki hadisin ravilerinden Ebû Zer'a) dedi ki: Mennan, her verdiğini başa kakan kimse anlamına gelir."

4091-) Kays b. Bışr et-Tağlibî'den rivâyet olunmuştur; dedi ki: Ebû'd- Derda'nın arkadaşı olan babam bana (şunları) anlattı: Dımişk'da Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'in sahabilerden İbn Hanzaliyye diye anılan bir adam vardı. Yalnız(lığı seven ve yalnız yaşayan) bir kimseydi. Halk ile az oturur kalkardı. Onun (meşguliyeti nafile) namaz(dan ibaretti bu meşguleyetini bitirince) ailesinin yanına varırdı. (Bir gün) biz Ebû'd-Derda'nın yanında iken bize uğradı. Ebû'd-Derda (radıyallahü anh) ona: Bize yararlı olacak ve sana zararlı olmayacak bir söz (söyle)" dedi. (Bunun üzerine İbn Hanzaliyye şunları) söyledi: (sallallahü aleyhi ve sellem) (düşman üzerine) bir akıncı birliği göndermişti. Bir süre sonra (bu birlik savaştan) döndü. Derken bu birliğe katılanlardan biri (Hazret-i Peygamber'in mescidine geldi ve Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’ın da bulunduğu meclise oturdu. Yanında bulunan birisine karşılaştığımızda bizi bir görseydin! Falan kimse düşmana saldırıp " Al, bu da benden! Ben Gifarlı yiğidim!" diyerek mızrağım (düşmana) sapladı. Onun bu sözü hakkında görüşün nedir? dedi. (O adam da): zatın (bu sözüyle yapmış olduğu cihadın) sevabını iptal ettiği görüşündeyim, cevabını verdi. Bu sözü bir başkası işitti ve: bu sözde bir sakınca görmüyorum, üzerine münakaşaya başladılar. Nihayet (onların bu münâkaşasını) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) duydu ve şöyle buyurdu: Hayret doğrusu! (Allah yolunda savaşırken) bu gibi sözler söyleyen bir müslümanın (bu savaşından gereği gibi) sevap almasına ve (dünyada) iyilikle anılmasına hiçbir engel yoktur." b. Bişr sözlerine evam ederek dedi ki: Babam daha sonra bana şunları anlattı: ki, Ebû'd-Derda, Hazret-i Peygamber'in bu sözüne (çok) sevindi, ve " Sen bunu bizzat Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'dan mı işittin?" diyerek başını İbn Hanzaliyye'yc (doğru) kaldırmaya başladı. (İbn Hanzaliyye'de): Evet, (duydum)" cevabını verdi. Ebû'd-Derda, İbn Hanzaliyye'ye (bunu bizzat Resûlüllah'tan mı duydun diyerek sormaya devam etti. Nihayet ben (Ebû'd-Derda'nm bu soruyu tekrarlarken içinde bulunduğu tevazuyu ve edebi görünce, kendi kendime) " Kesinlikle ebu'd-Derda (İbn Hanzeliyye'nin) dizlerine kapanacak" diyordum. sözlerine devam ederek şöyle) dedi: (İbn Hanzaliyye) bir başka gün (yine) yanımıza uğradı. (Yine) Ebû'd-Derda ona: yararlı olan ve sana zararlı olmayan bir söz (söyle) dedi. O da: (sallallahü aleyhi ve sellem) bize: Cihad için elinde tuttuğu ata masraf eden kimse sadaka vererek elini açıp da kapamayan kimse gibidir" buyurdu, dedi. bir gün (yine) bize uğradı. (Yine) Ebû'd-Derda: yararlı ve sana zararlı olmayan bir söz dedi. (O da): (sallallahü aleyhi ve sellem) bize: Saçları (kulak memelerinden aşağı inecek kadar) uzun, eteğide topuklarından daha aşağıya kadar sarkık olmasa Hureym el-Esedî ne iyi adamdır" buyurdu, dedi. (söz) Hureym'e ulaştı da koşup (eline) bir bıçak (aldı) ve onunla saçını kulaklarına kadar, eteğini de dizlerinin yarısına kadar kısalttı. Sonra diğer bir günde bize (yine) uğradı. Ebû'd-Derda ona: fayda verecek ve sana zarar vermeyecek bir söz! dedi. (O da): (sallallahü aleyhi ve sellem)'ı (şöyle) derken işittim: Siz (müslüman) kardeşlerinizin yanına varıyorsunuz. (Onların yanına vardığınız zaman) binek hayvanlarına güzel eğerler vurunuz ve güzel elbiseler giyininiz. Öyle ki halk içinde (vücuttaki) " ben" gibi olunuz. Çünkü Allah çirkinliği ve isteyerek çirkinleşmeyi sevmez" Dâvûd dedi ki: (Bu cümleyi) Ebû Nuaym da Hişâm dan, " Ta ki halk arasında (vücuddaki) " ben" gibi olunuz diye rivâyet etti. IV- 180.

4092-) Ebû Hureyre'den rivâyet olunduğuna göre; Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur: İzzet ve celâl sahibi olan Allah buyurdu ki: Büyüklük benim gömleğim, ululuk da benim etekliğimdir. Kim bunlardan birinde benimle yarışmaya yeltenirse onu ateşe atarım." I. 136- İbn-i Mace, Zuhd I fi; Ahmed b. Hanbel 11,248, 376.414.427,442. VI. 19.

4093-) Abdullah (b. Mes'ud) (radıyallahü anh)'dan rivayel olunduğuna göre; Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur: Kalbinde hardal tanesi kadar kibir bulunan kimse cennete giremez. Kalbinde hardal (tanesi) kadar iman bulunan kimse de cehenneme girmez." Dâvud dedi ki: (Bu hadisin) bir benzerini de el-Kasmeli, El A'meş'ten rivâyet etmiştir. iman 15. ikan. 35, 51. fisen. b. tevhid 36: muslim, iman 80, I48. 149. 230. 304. 326, Firen 52; tirmizi. Birr 61, Filen 17: İbn-i Mace, mukaddime 9. Filen 27. Zühd 16; Dârimi. mukaddime 7; Ahmed b. Hambel, 1451, II 164, 215. III, 56, 144. 320. IV. 151, V 983.